ارزیابی اثربخشی دی فنیل سیکلوپروپنون در درمان زگیل های مقاوم

● زمینه و هدف:
درمان زگیل های مقاوم، مشکل بالینی شایعی است. در این زمینه ایمونوتراپی با دی فنیل سیکلوپروپنون (DCP) به عنوان یک حساس کننده تماسی آلرژیک، موفق بوده است. هدف از این مطالعه ارزیابی مصرف DCP در درمان زگیل های مقاوم بوده است.
● روش اجرا:
از بین مراجعه کنندگان به بیمارستان رازی در سال ۱۳۸۳، نوزده بیمار دارای زگیل های متعدد و مقاوم (حداقل به دو روش درمانی معمول پاسخ نداده باشند)، به وسیله محلول ۲ درصد DCP حساس شدند و سپس غلظت ۱ درصد برای کف پا و ۰.۲ درصد برای سایر نقاط جهت شروع درمان زگیل به کار رفت.
● یافته ها:
دو بیمار به رغم سه بار استفاده از دارو هیچ واکنشی نشان ندادند که از مطالعه خارج شدند. سه بیمار، درمان را به علت عوارض جانبی (ضایعه های اگزمایی لوکالیزه شدید و خارش) قطع کردند. در میان بیماران باقی مانده، ۶ بیمار مذکر و ۸ بیمار مونث بودند که در ۱۰ بیمار (۷۱.۵ درصد) بهبودی کامل زگیل ها مشاهده شد. اکثر این بیمارن درمان را به خوبی تحمل کردند. عوارض جانبی گزارش شده شامل خارش موضعی (۲۱ درصد)، ضایعه های اگزمایی دور دست (۱۰.۵ درصد) و تاول موضعی (۲۶.۳ درصد) بود. به طور متوسط بیماران ۵ نوبت درمان دریافت کردند.
● نتیجه گیری:
ایمونوتراپی موضعی به کمک DCP برای زگیل های مقاوم یک روش درمانی موثر است که با توجه به میزان پاسخ درمانی بالا، ایجاد نکردن اسکار و بدون درد بودن آن، توصیه می شود تا به عنوان خط اول درمانی زگیل های مقاوم مدنظر قرار گیرد.

فرشاد فرنقی
حسن صیرفی
امیرهوشنگ احسانی
علی ناصرترک
شیده یزدانیان
ندا زرین نژاد

منبع : پایگاه اطلاعات علمی