بررسی ملانوم بدخیم اولیه پوستی بر حسب معیارهای آسیب شناسی Clarke و Breslow

▪ زمینه و هدف:
ملانوم بدخیم پوستی، کشنده ترین تومور جلدی است که در صورت تشخیص زودرس قابل درمان می باشد. تشخیص این بیماری بر اساس بیو پسی (ترجیحا به صورت برداشت کامل) ضایعات مشکوک است. در گزارش آسیب شناسی ملانوم بدخیم ضروری است که تومور در زیر گروه بافت شناسی مناسب تقسیم بندی شده و ضخامت تومور، فاز رشد ان، سطح تهاجم درجه فعالیت میتوزی، وجود یا فقدان پسرفت، ارتشاح التهابی و ایجاد اولسراسیون ثبت گردد. این توصیف می تواند درجه پیشرفت بیماری را تعیین نموده و با توجه به آن می توان بر آوردی از کارآیی سیستم بیمار یابی و تشخیص زود رس به دست آورد.
▪ روش بررسی:
این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی و گذشته نگر انجام شد. لام های پاتولوژی با تشخیص ملانوم بد خیم در طی سال های ۷۹- ۱۳۷۷ که در بایگانی دپارتمان پاتولوژی موجود بود، از نظر معیارهای پاتولوژیک ذکر شده مورد ارزیابی قرارگرفتند و بر اساس ویژگی های پاتولوژیک میزان بقای ۱۰ ساله بیماران سنجیده شد.
▪ یافته ها:
در مجموع ۴۷ مورد بررسی شد که میانگین سنی ۵۷.۳۸ (انحراف معیار= ۵.۸۵) و با توزیع جنسی ۵۱.۱% مرد و ۴۲.۲% زن بودند. ۴۲.۶% نمونه ها در سطح کلارک I،۲.۱ % در سطح کلارک II،%۶.۴ در سطح کلارک III و ۴۰.۴% در سطح کلارک IV و ۸.۵% در سطح کلارک V بودند. در میان بیماران، ۵۳.۲% ضخامت برسلو کمتر یا مساوی ۰.۷۵ میلی متر، ۸.۵% بین ۰.۷۶ تا ۱.۶۹ میلی متر، ۲۷.۷% بین ۱.۷ تا ۳.۶ میلی متر و در ۱۰.۶% موارد بالای ۳.۶۱ میلی متر بود. میانگین ضخامت برسلو بر حسب جنس بیماران تفاوت معنی داری نشان نداد و بین ضخامت برسلو و سن بیماران تفاوت آماری معنی دار بود. میانگین بقای ۱۰ ساله بیماران %۷۵ بود که در زنان بیش از مردان بود. از دیگر نتایج این مطالعه پیدا کردن رابطه ای خطی بین سن بیمار و ضخامت برسلو بود که بر اساس رابطه زیر قابل محاسبه است:
(سال) سن × ۰.۰۱۶+ ۰.۶۲۵- = (میلی متر) لگاریتم ضخامت برسلو
▪ نتیجه گیری:
ثبت کامل اطلاعات بالینی و آسیب شناسی بیماران مبتلا به ملانوم بدخیم بستر مناسبی را برای استقرار یک سامانه پایش بیماری فراهم می نماید.

زهرا صفایی نراقی
مسلم بهادری
امیرهوشنگ احسانی
رضا محمودرباطی
مریم غیاثی
زهره السادات نوزن

منبع : پایگاه اطلاعات علمی