بررسی اثرات عروقی تجویز شش ماهه کلرپروپامید و گلی بن کلامید بر فعالیت انقباضی آئورت سینه ای موش صحرایی نر سالم

● زمینه و هدف:
دیابت شیرین از شایع ترین بیماری های آندوکرین است و شیوع آن روز به روز افزایش می یابد. بیماری های قلب و عروق از عوامل اصلی ایجاد مرگ و میر در مبتلایان به دیابت به شمار می آیند. داروهای سولفونیل اوره به طور فراوان برای درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع II مصرف می شود. گزارشات ضد و نقیضی در مورد ایجاد عوارض قلبی- عروقی توسط این داروها وجود دارد و همچنین به تفاوت در ایجاد این عوارض بین داروهای نسل اول و نسل دوم هم اشاراتی شده است. در مطالعه حاضر اثرات عروقی کلرپروپامید (نسل اول) و گلی بن کلامید (نسل دوم) از ترکیبات سولفونیل اوره در موش های صحرایی نر سالم مورد بررسی قرار گرفتند.
● روش و بررسی:
موش های صحرایی نر تحت درمان با داروهای فوق بمدت شش ماه بصورت خوراکی قرار گرفتند و پاسخ دهی حلقه های آئورت به استیل کولین، ایزوسورباید دی نیترات و فنیل افرین در دو گروه شاهد و مورد مطالعه، توسط آنالیز واریانس مقایسه گردید.
● یافته ها:
تفاوت معنی داری در پاسخ دهی حلقه های آئورت مجزا به استیل کولین، ایزو سورباید دی نیترات و فنیل افرین در گروهای تحت درمان با کلرپرومامید، گلی بن کلامید و شاهد مشاهده نگردید.
● نتیجه گیری:
داروهای سولفونیل اوره از طریق بلوک کانال های پتاسیم حساس به ATP که علاوه بر سلول های بتای پانکراس در قلب و عضله صاف جدار عروق نیز وجود دارند ممکن است تون عروقی را تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به نتایج این مطالعه مصرف خوراکی طولانی مدت کلرپرومامید و گلی بن کلامید خاصیت انقباضی آئورت را تغییر نمی دهد. مطالعات بیشتر برای روشن شدن اثرات عروقی ترکیبات سولفونیل اوره مورد نیاز است.

اسماعیل ایزدپناه
قادر صالح نژاد
صلاح الدین احمدی
سیروس شهسواری

منبع : پایگاه اطلاعات علمی