ایتالیا به دوران طلایی باز می گردد؟

فوتبال ایتالیا برای اولین بار طی سال های اخیر به یک مربی جوان اعتماد کرد که تا پس از قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ طلسم ناکامی در مسابقات یورو را شکسته و بربلندای این جام بایستد. «روبرتو دونادونی» مرد بزرگ سال های نه چندان دور تیم میلان و ایتالیا که افتخارات فراوانی در عرصه باشگاهی را تجربه کرده پس از بروز توانایی هایش در تیم «لیورنو» کاندیدای اصلی جانشینی «لیپی» لقب گرفت و زمانی که اصرار سران فدراسیون آتزوری برای تداوم همکاری با مربی قهرمان جهان نتیجه نداد، سرانجام «دونادونی» بر صندلی داغ مربیگری این تیم نشست.
«ویچینی»، «ساچی»، «مالدینی»، «زوف» و «تراپاتونی» پیش از «لیپی» طی ۲دهه اخیر سرمربی ایتالیا بوده اند که تماماً مردانی با تجربه و اسم ورسم دار بودند و هر کدام توانستند نتایجی به نام خود ثبت کنند که از جمله می توان به سومی جهان، نایب قهرمانی جهان و اروپا اشاره کرد اما پس از نام های بزرگ یاد شده سرانجام یکی از مردان خوشنام عرصه باشگاهی را روی نیمکت هدایت خود نشاندند تا سنت شکنی کرده و با یک مربی جوان فصل جدیدی را گشوده و تجربه کنند. دونادونی بازی های رسمی را با شکست«پاریس» مقابل فرانسه آغاز کرد که همان موقع انتقادات وسیعی بر علیه او به راه افتاد و در ادامه با چند نتیجه ضعیف حتی بیم آن می رفت که پس از چندین ماه از کار برکنار شود اما با رویکردی جدید و دعوت از چند ستاره قدیمی شرایط را مساعد کرده و با کسب جواز صعود به مرحله نهایی یورو ۲۰۰۸ آن هم به عنوان تیم نخست انتقادات را کاهش داد.
ترس از نتایج ضعیف باعث شد حتی تمایل خود را برای بازی های تدارکاتی از دست بدهد و این تیم با کمترین امکانات و آماده سازی راهی یورو ۲۰۰۸ شد. «دونادونی» با اخلاقی خاص و روش های منحصر به فرد هیچگاه نتوانست با «نستا» و «توتی» به تعامل برسد و این مهره های بزرگ از بازی با پیراهن ملی کشورشان سرباز زدند و در آستانه جام فوق مصدومیت «کاناوارو» دیگر ستاره بزرگ آتزوری و در حقیقت ستون اصلی این تیم را از «روبرتو» گرفت و نتیجه اش ضعف بزرگ مقابل هلند و خوردن ۲ گل از مردان «فان باستن» شد. ایتالیایی ها که به سلامت از مرحله گروهی عبور کردند با پیروزی ۲ بر صفر مقابل فرانسه ضمن انتقام گیری از «دومه نش» و مردانش جو داخلی را نیز به نفع خود تغییر دادند اما بازی مقابل اسپانیا بدون گتوسو و پیرلو ۲ هافبک سرشناس و تأثیرگذار بدشانسی های «دونادونی» را تکمیل کرد تا نهایتاً در ضربات پنالتی مغلوب درخشش کاسیاس شده و از گردونه جام خارج شوند.
این نوع حذف شدن برای هیچ کس قابل توجیه نبود و بلافاصله شایعاتی که از مدت ها قبل در اردوی این تیم شنیده می شد رنگ واقعیت به خود گرفت و «دونادونی» از کار برکنار شد تا «لیپی» مجدداً عنان کار را در دست گرفته و از الان برای جام جهانی ۲۰۱۰ برنامه ریزی کند. ایتالیا از اعتماد به جوانان در عرصه مربیگری ملی نتیجه نگرفت و دوباره به مربیان با تجربه و پا به سن گذشته روی آورده و «لیپی» که طی ۲ سال اخیر به تمام پیشنهادات رنگارنگ پاسخ منفی داده و با استراحت و انگیزه لازم به میادین بازگشته تا به همراه تعدادی از شاگردان سابقش و گروهی از جوانان لایق و شایسته تیمی مدعی برای دفاع از عنوان قهرمانی دور قبل تشکیل داده و راهی میدان کند.
«لیپی» مسئولیتی دشوار برعهده گرفته و می داند که با تیم خسته و لجام گسیخته فعلی کار دشواری در پیش دارد و این تیم برای رسیدن به شرایط آرمانی نیاز به زمان دارد اما حسن کار این است که ارتباط، تعامل و اعتماد طرفین پا برجاست و تمام ستارگان ایتالیا از بازگشت و انتخاب «لیپی» استقبال کرده و به نظر می رسد همین عوامل روانی راه بازگشت را کوتاه کند و لاجوردی ها با تئوریسین بزرگ کشورشان مجدداً همان تیم مدعی و مورد نظر گردند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی