بهای اشغالگری

دکتر «شلومو سابیرسکی» مدیر مرکز تحقیقات «ادوا» در تحقیقات خود، بهای واقعی درگیری اسرائیلی- فلسطینی را نشان می دهد. در سالهای ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۶ رشد اقتصادی همه جهان ۶۷% بود در این میان رشد هند ۱۴۰%، اتحادیه اروپایی ۱۶۷%، چین ۱۹۳% بود اما سهم اسرائیل ۴۳% بود.
اسرائیل نسبت به رشد متوسط اقتصاد جهانی بسیار عقب است. آمار نشان می دهد که انتفاضه های فلسطینی نقش تعیین کننده ای در کاهش رشد اسرائیل داشته اند. در سال ۲۰۰۰ قبل از انتفاضه دوم رشد اقتصادی حدود ۹% بود. در سال ۲۰۰۱ رشد ۰.۴% بود. در سال ۲۰۰۲، ۰.۶%. در سال اول بعد از پایان انتفاضه یعنی سال ۲۰۰۴ رشد اقتصادی ۵.۲۵% شد.
در سال ۱۹۸۷ که انتفاضه اول رخ داد رشد اقتصاد اسرائیل ۶.۱% بود. در سال ۱۹۸۸، ۱.۴% و در ۱۹۸۹ مهاجرت جمعی روس ها اثرات انتفاضه را خنثی کرد اما از این مهاجرت ها در هرصد سال یکبار ممکن است اتفاق بیفتد.
تولید ناخالص سرانه ملی نیز نتایج مشابهی را نشان می دهد. در ۱۹۸۷ قبل از انتفاضه اول میزان رشد تولید ناخالص سرانه ۴.۴% بود. در ۱۹۸۸ به ۱.۹% رسید و در ۱۹۸۹ کاهش تولید ناخالص سرانه ادامه یافت. در انتفاضه دوم در ۲۰۰۱ تولید ملی تنها ۲.۷% رشد کرد و در سال ۲۰۰۲ تنها ۲.۶% و در سال ۲۰۰۳ تنها ۰.۴% رشد داشته است. با پایان انتفاضه دوم و امضای توافق اسلو شاهد چرخش یکباره رشد تولید ناخالص سرانه بودیم. از سال ۲۰۰۴ تولید ناخالص سرانه هر سال تقریباً ۳.۵% رشد داشته است.
● بودجه امنیتی و فرار مغزها
این آمار نشان می دهد که انتفاضه ها چه تأثیر عظیمی در کاهش رشد اقتصادی داشته اند. اما تأثیر دیگر انتفاضه ها کاهش رتبه اعتباری اسرائیل بوده است. در طبقه بندی کشورهای جهان براساس شاخص توسعه انسانی، اسرائیل در جایگاه ۲۲ و در لیست کشورها براساس درجه اعتبار جایگاه ۳۷ را دارد. جایگاه پایین اعتباری، موجب افزایش هزینه جذب سرمایه گذاری و کاهش کمیت سرمایه گذاری ها می شود.
اثر مهم دیگر این بحران تغییر جهت منابع ملی از توسعه اقتصادی و بهبود نظام آموزشی، بهداشتی و رفاهی جامعه به سمت مسائل امنیتی است. در سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۸ بودجه امنیتی به میزان
۳۶.۶ میلیارد شیکل افزایش یافت. طبق گزارش کمیته «برودت» بودجه امنیتی حدود نیمی از بودجه ملی را تشکیل می دهد.
این کمیته از سوی حکومت و برای بررسی هزینه های امنیتی و کیفیت مقابله با افزایش این هزینه ها تأسیس شد. فوق العاده ویژه بودجه امنیتی به تنهایی از کل هزینه ملی ۲۰۰۸ برای آموزش وپرورش و آموزش عالی بیشتر است.
کمیته «برودت» توصیه کرد بودجه های امنیتی ده سال آینده ۴۶میلیارد شیکل یا حدود ۵میلیارد شیکل برای هر سال افزایش یابد. این مازاد ویژه به تنهایی تقریباً برابر بودجه کل آموزش عالی در ۲۰۰۷ است که ۶میلیارد شیکل بود.
افزایش سال به سال بودجه های امنیتی به حساب بودجه های آموزش وپرورش، آموزش عالی، بهداشت و رفاه موجب کاهش سطح آموزش عالی، فرار مغزهای دانشگاهی به خارج، کاهش سطح کیفی نیروهای انسانی ارتش می شود. کاهش مستمر بهداشت و رفاه موجب می شد تعداد خانواده های فقیر در ۱۹۸۰ که ۱۳.۵% بود در سال اخیر به ۲۰% برسد و این موجب کاهش انگیزه برای خدمت، کاهش آمادگی جسمانی ارتش و افزایش مهاجرت معکوس جهت خلاصی از فقر می شود. افزایش فقیران نیز خود دلیل اصلی جرائم است و جرائم نیز به نوبه خود مستلزم افزایش بودجه های امنیت داخلی است.
وقتی اولمرت بعد از دیدار اخیر با بوش گفت اکنون اغلب امور برای من روشن تر شده است منظورش این بود که اکنون روشن شده است که امیدی به حمله نظامی دیگر از سوی آمریکا نیست و حتی هواپیمای ضد رادار مورد درخواست اسرائیل علیه ایران تحویل نخواهد شد.
● اسپارت را بیاد می آورید؟
اسرائیل سال به سال بیشتر شبیه اسپارت یونان می شود که تنها بر شمشیر خود تکیه می کرد. اسپارت نتوانست در مقابل همسایگان خود بویژه آتن که دموکرات تر بود بایستد. معبد اول به سبب جنگ اسرائیل با بابل ویران شد. معبد دوم به سبب جنگ اسرائیل با روم ویران شد. پیشگویان بزرگ اسرائیل هشدار داده اند که مبادا اسرائیل بدون همپیمان شدن با یک ابرقدرت قوی علیه ابرقدرت جهانی دیگر موضع بگیرند. ویرانی اول به این سبب بود که اسرائیل فکر می کرد مصر در مقابل بابل از او حمایت خواهد کرد. ویرانی دوم به این جهت روی داد که اسرائیل می اندیشید که یونان در مقابل روم از او دفاع خواهد کرد. این ارزیابی ها اشتباه بود. ویرانی اجتناب ناپذیر بود.
اکنون نیز اسرائیل دچار توهم شده است و فکر می کند آمریکا در برابر جهان اسلام و نمایندگان بارز آن یعنی ایران، سوریه و فلسطینی ها از او حمایت خواهد کرد. شائول موفاز به اتکای کمک آمریکا درباره حمله اسرائیل به ایران بیهوده سخن گفت. سخنان او همانند سخنان بن الیعازر وزیر زیربناها به این سبب واکنش تندی برانگیخت که بیش از حد آشکار بود. بدون تردید بخش عمده ای از نظام امنیتی اسرائیل به کمک اردوگاه شهرک نشینان در فکر جنگ یاجوج و ماجوج با ایران و همپیمانانش هستند. آنها نیز همانند پادشاهان قدیم و حکومتهای معاصر اسرائیل نمی بینند در جهان چه می گذرد.
وقتی آمریکا در سراشیبی است به اسرائیل امیدی نیست.
آمریکا دیگر قدرت تعیین کننده جهان نیست. او در افغانستان و عراق ضربه خورده و نمی داند چگونه از آنها رهایی یابد. آمریکا در نقطه آغازین بحران عمیق اقتصادی قرار دارد و دیگر نخواهد توانست تعیین کننده اقتصاد جهان باشد. بسیاری از آمریکایی های ذی نفوذ این نکته را دریافته اند و به همین سبب پاسخ کاخ سفید به اظهارات موفاز کاملاً منفی بود.
فرصت سازش و صلح کامل با جهان عرب هنوز وجود دارد. چشم پوشی اسرائیل از اشغال مختصر ۱۹۶۷ می تواند موجب پایان یافتن بحران و رفع تهدید امنیتی حیاتی علیه آن شود. زمانی که آمریکا در سراشیبی است امیدی به اسرائیل در مقابل کل جهان اسلام نیست. چون با هزاران موشک ایرانی و سوری روبرو است که اصابت چند تای آنها به «گوش دادن» کافی است تا موجب تکرار وضعیتی شود که در آن ژاپن در جنگ جهانی دوم بلافاصله در برابر آمریکا تسلیم شد و آن نابودی چند شهر بزرگ به عنوان نقطه آغاز بود.

منبع : سایت نعناع

منبع : روزنامه کیهان