داریوش مصطفوی؟ - علی فتح الله زاده؟

بعد از یک فصل خسته کننده و جنجالی، استقلال و پرسپولیس هر ۲ در عین ناباوری قهرمان شدند و تا اطلاع ثانوی در ساحل امن لنگر انداخته اند. البته باشگاه پرسپولیس پس از قهرمانی دچار یک چالش درونی شد و بعد از چند هفته بلاتکلیفی، حبیب کاشانی با همراهانش رفت و داریوش مصطفوی کهنه کار پشت میز سرخ جلوس کرد. حالا هم مدتی می شود که مصطفوی به همراه فتح الله زاده در بازار نقل و انتقالات برای خود یکه تازی می کنند. در این مقال بر آن هستیم تا ببینیم این ۲ تیم که رقابتی دیرینه با یکدیگر دارند، از نظر مدیریتی و فنی در چه حد و حدودی هستند و آیا امسال نیز می توانند مانند گذشته شانه به شانه یکدیگر حرکت کنند؟ آیا در فصل آتی شاهد اوج گیری مجدد هر ۲ تیم در لیگ برتر و حتی در لیگ قهرمانان آسیا خواهیم بود؟ کدام یک شرایط بهتری در مقایسه با دیگری دارند؟ و... در همین راستا بد ندیدیم ابتدا از مدیریت ۲ باشگاه شروع کنیم. البته در این میان دنبال «مقایسه موردی» نیستیم اما در نتیجه گیری به نوعی نگاهی مقایسه گرانه «کلی» خواهیم داشت. ابتدا از مدیریت ۲ باشگاه سرخابی شروع می کنیم.
● داریوش مصطفوی
اگر از مصطفوی شروع کردیم به خاطر کسوت او در هر ۲ رده مدیریت و بازیگری است. با این حال مدیرعامل جدید پرسپولیس نگاهی چند جانبه به هر موضوع مرتبط با تیم دارد و خود را معطوف به یک نوع نگاه نمی کند. شما به عنوان یک خواننده حرفه ای ابرار ورزشی در آینده ای حتی نزدیک کمتر خواهید دید که داریوش مصطفوی در موارد خُرد اظهارنظر کند.ارتباط مصطفوی در راستای لابی کردن یا اسمش را هر چه می گذارید، ارتباطی گسترده و درخور توجه است. فکر نمی کنیم در این وادی فوتبال جایی باشد که وی نتواند در آن رسوخ مدیریتی داشته باشد. از آن سو هم که فرد مورد تأیید سازمان تربیت بدنی است، تصور نمی کنیم علی آبادی به این زودی ها از مدیر منتخب خود در اردوی سرخ انتقاد کند چرا که تفکرات خود را در اداره باشگاه مربوطه زیر سؤال می برد. در عرصه بین المللی نیز او چهره ای شناخته شده است.
و اما ضعف های این مدیر؛ به قول یک مثل قدیمی البته برعکسش، تو که هنرش گفتی، عیبش نیز بگو. مصطفوی مدیری نیست که بخواهد مثل حبیب کاشانی (اواخر فصل قبل) غائله یا جنجال پیش آمده را در عرض ۲۴ ساعت بخواباند. شاید در دوره جدید مدیریتی اش چنین کند، با این حال شناخت قبلی ما از وی بیانگر ضعف داریوش پرسپولیس در اتخاذ مواضع محکم در قبال حاشیه سازان است. او چون به دنبال جلب رضایت است، در اعمال فشار به زیرمجموعه خود عجله نمی کند و این مورد امکان دارد در تیم پرحاشیه پرسپولیس دردسرساز شود.
● علی فتح الله زاده خویی
فتح الله زاده هر چند در «میانسالی» وارد عرصه فوتبال ایران شد، آن هم بدون سابقه بازیگری و مدیریت در باشگاه بزرگی مانند استقلال اما به واسطه اهرم هایی که به دنبال مطرح کردن آنان نیستیم در کمترین زمان ممکن صاحب موقعیتی قابل توجه شد. او به خاطر خصلت رقابتی خود بخصوص در بازار نقل و انتقالات نام خود را سر زبان ها انداخت. وی رکوردها را یکی پس از دیگری در بازار مربوطه شکست. فتح الله زاده عاشق کارهای پر سر و صداست. عادت ندارد پشت میز خود بنشیند و با نامه نگاری موردی را حل کند. این مدیر آن قدر پرسر و صدا کار می کند که ۲ علت به ذهن انسان خطور می کند؛ ۱- یا آن قدر آماتور است که نمی تواند در سکوت کار خود را پیش ببرد. ۲- یا آنقدر حرفه ای است که با سر و صدا فشار زیای را به طرف های مقابل وارد می کند. برداشت برای شما خواننده عزیز آزاد است. علی فتح الله زاده شاید در مرتبه اول با حمایت وارد اردوی آبی شد و بعد دست به رابطه سازی زد اما حالا آن قدر با عوامل مختلف در ارتباط است که نمی توان او را مدیری قلمداد کرد که صرفاً با حمایت این و آن سر کار آمده است، هر چند حمایت علی آبادی از این مدیر اظهرمن الشمس است. فتح الله زاده حالا یک وزنه در عالم مدیریت فوتبال به شمار می رود. این مدیر عاشق به راه انداختن سر و صدا در بازار نقل و انتقالات نیز هست و لابد می دانید که بمب خبری مختص وی است. البته او در چند مورد خرید های پر سر و صدا اما در عمل ناکارآمدی را داشته که به خاطر حفظ حرمت برخی بازیکنان از به کار بردن مثال در این میان پرهیز می کنیم. البته جنجال های این مدیرعامل فقط به نقل و انتقال بازیکنان محدود نمی شود. او در جذب مربیان هرازگاهی ناکارآمد نیز سابقه ای درخور توجه دارد. اگر بخواهیم ادعا کنیم فتح الله زاده با مدیریت متکی به شیوه «آزمون - خطا» کار خود را پیش می برد، حرف پربیراهی نزده ایم. با این وجود فکر می کنیم او بعد از سال ها فعالیت در این زمینه حالا دیگر صاحب تجربه خوبی شده و می تواند مسائل را با قدرت حل و فصل کند و امور را پیش ببرد. فتح الله زاده همان قدر که در ایجاد هیاهوی تبلیغاتی مهارت دارد، در خوابانیدن سر و صدای زیرمجموعه خود نیز تبحر دارد. البته او چندان که باید دنبال اعمال زور در چنین مواردی نیست و بیشتر با رفاقت مسائل را حل می کند. نکته: عیب و هنر علی فتح الله زاده را با هم لحاظ کردیم تا دچار اطناب کلام نشده باشیم.
● امیر قلعه نویی
▪ نکته: قلعه نویی چون سابقه بیشتری در مربیگری در عرصه داخلی دارد، ابتدا به او می پردازیم. امیر اهل باج دادن به بازیکن، کوتاه آمدن در قبال بی انضباطی و امتیاز دادن به حاشیه سازان نیست. او روزگاری که کاپیتان استقلال بود به راحتی مقابل هر فردی در باشگاه استقلال می ایستاد و حرف خود را به کرسی می نشاند حال چه رسد به این روزها که او را با سلام و صلوات به استقلال آن هم به عنوان سرمربی برگردانده اند. باید ادعا کنیم اگر قرار باشد از میان مربیان شاغل در فصل آتی کسی به عنوان سرمربی از تیمش اخراج شود، قلعه نویی آخرین نفر خواهد بود.قلعه نویی تعارفی با دستیاران خود ندارد. به خاطر همین همه آنان نیک می دانند جغرافیای اظهارنظرشان به این سرمربی چه وسعتی دارد. طی ۳ دوره ای که او را در قبای سرمربیگری استقلال تهران، مس کرمان و دوباره استقلال تهران دیده ایم، هرگز سراغی از ضعف در مدیریت فنی امیر ندیده ایم. تعامل وی هم با مدیریت باشگاه چنان قدرتمندانه است که فکر نمی کنیم قلعه نویی در برخورد با موردی در حوزه استقلال دچار کوچکترین دغدغه ای شود. او در یک کلام ژنرال جغرافیای آبی است.
● افشین قطبی
به افشین پرسپولیس لقب امپراتور داده اند اما این لقب بیشتر از آنکه در حوزه فنی فوتبال مصداق داشته باشد، در دنیای روانشناسی و ادبیات صدق می کند. قطبی که اوایل هفته جاری به عنوان سرمربی پرسپولیس معرفی شد، موفقیت فصل قبل خود را مرهون قدرت بیانش بوده و نمی توان این همه محبوبیت نزد هواداران را به صرف قدرت فنی این سرمربی تحلیل کرد. بارها شاهد تعویض های بد، نیمه دوم های پرانتقاد و نتایج فوق العاده ضعیفی از جانب قطبی بوده ایم. اوج اشتباهات افشین را در ۲ بازی برگشت با پگاه گیلان و استقلال اهواز دیدیم. وی در سال اولی که در ایران کار کرد، نشان داد نمی تواند تصمیم قاطعی در قبال مخالفان خود بگیرد. این ضعف یا به شخصیت در کل صلح جوی وی بازمی گردد یا باید آن را به حساب قدرت محدود این سرمربی در دوران مدیریت حبیب کاشانی گذاشت. با این اوصاف او در بازگشت به اردوی سرخ تمام جوانب را سنجیده، تمام شروط را لحاظ کرده و با کمترین دغدغه کارش را شروع خواهد کرد. مدیریت جدید هم فکر نمی کنیم اجازه دهد (حال به درست یا غلط) یک مربی همچون حمید استیلی باعث دلمشغولی افشین قطبی شود. با تمامی این تفاصیل منتظر هستیم ببینیم یک قطبی با صددرصد اختیارات چگونه پرسپولیس را راهی رقابت های ۳ جبهه فصل آتی خواهد کرد.
● نتیجه گیری
آنچه از ظواهر امر و تجربیات مدیران و سرمربیان سرخابی می توان برداشت کرد این است که هر ۲ طرف با مقوله ای به نام حاشیه برخورد شدیدی خواهند داشت. در یک کلام نیز تصور نمی کنیم حاشیه بتواند به این راحتی به اردوی استقلال و پرسپولیس راه پیدا کند. وقتی هم سرخابی از حاشیه در امان باشند به راحتی می توانند از پتانسیل بالای هواداران و بازیکنان اسمی خود سود ببرند. از قرار معلوم هر ۲ تیم سال خوبی را پیش رو دارند و حداقل ضعف های بیرون زمین به دورن زمین استقلال و پرسپولیس لطمه ای وارد نخواهد کرد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی