بررسی میزان تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطات میان فردی به کاردانهای بهداشت خانواده بر رضایتمندی مراجعین آنها در مراکز بهداشتی درمانی شهری مشهد در سال ۱۳۸۱

● هدف:
یکی از مهمترین عوامل موثر بر افزایش رضایتمندی مراجعان، پیروی آنها از دستورات ارایه شده و ارتقای نتایج بهداشتی ارتباطات میان فردی مناسب بین ارایه دهندگان مراقبتهای بهداشتی و مراجعان است. با در نظر گرفتن این امر مطالعه نیمه تجربی حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطات میان فردی به کاردانهای بهداشت خانواده بر رضایتمندی مراجعین آنها در مراکز بهداشتی درمانی به انجام رسید.
● مواد و روشها:
مجموعه ای از ۶۰ کاردان بهداشت خانواده (در دو گروه مورد و شاهد) و ۹۴ نفر مراجعه کننده به ۳۵ مرکز بهداشتی درمانی (در دو گروه مورد و شاهد) در هر مرحله از این مطالعه شرکت داشتند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه رضایتمندی مراجعان از نحوه تعامل کاردانهای بهداشت خانواده استفاده شد. جمع آوری اطلاعات در دو مرحله قبل و بعد از مداخله صورت گرفت. بعد از مرحله اول، کارگاه آموزشی مهارتهای ارتباطات میان فردی برای گروه آزمون در دو روز برگزار شد. سپس مرحله دوم جمع آوری اطلاعات با استفاده از همان ابزار و مجموع اطلاعات تجزیه و تحلیل گشت.
● نتایج:
یافته های مطالعه نشان داد تغییر میانگین نمره رضایتمندی در گروه آزمون از ۱۸.۶۲ در مرحله قبل از مداخله به ۲۱.۰۶ در مرحله بعد از مداخله با استفاده از آزمون آماری تی مستقل معنادار بوده است (P=۰.۰۱۹). همچنین پس از اجرای برنامه آموزشی بین نمره های رضایتمندی مراجعان در دو گروه مورد و شاهد، اختلاف آماری معناداری دیده شد (P=۰.۰۰۱).
● بحث و نتیجه گیری:
نتایج حاصل بیانگر آن است که آموزش مهارتهای ارتباطات میان فردی به پرسنل بهداشتی بر رضایتمندی مراجعین تاثیر مثبت داشته است. بنابراین، پیشنهاد می شود برای افزایش رضایتمندی مراجعان و به دنبال آن ارتقای نتایج مفید بهداشتی، دوره های آموزشی مهارتهای ارتباطات میان فردی برای ارایه دهندگان مراقبتهای بهداشتی درمانی برگزار گردد.

فیض اله غفرانی پور
ناهید احمدیان یزدی
علی عمادزاده
انوشیروان کاظم نژاد

منبع : پایگاه اطلاعات علمی