اینترنت اصلا جای امنی نیست!

جنگ توی یک مدرسه شروع شد. وقتی چند تا از دانش آموزان دختر ۱۸ ساله ، خود کار یکی از هم مدرسه ای های جدید کم سن و سال را دزدیدند؛ دانش آموز جدیدی به نام آماندا مارکوسن بیکار ننشست و به مسوولان مدرسه شکایت کرد؛ ولی جنگ همین جا پایان نگرفت.
هنوز پای آماندا به خانه باز نشده بود که پیامها صفحه رایانه اش را پر کردند: «تو یک حرف مفت زنی. یک دروغگو.»
آماندا هم پاسخ نوشت : «شماها خود کار من را دزدیدید.» ماجرا ادامه پیدا کرد و پیامهای توهین آمیز همین جور بر صفحه مانیتور ظاهر می شدند و با اعصاب آماندا بازی می کردند.
عصر همان روز، مادر آماندا برای این که آماندا چند ساعتی از شر این رایانه رها شود، او را برای بازی بسکتبال به باشگاه برد؛ اما رگبار توهین های الکترونیکی متوقف نشد.
مثل خیلی از نوجوان های دیگر، آماندا هم تنظیم کرده بود پیامهای اینترنتی اش خودکار به تلفن همراهش فوروارد شود و این باعث شد پیامها ادامه پیدا کند. پایان ماجرا وقتی بود که ظرفیت گوشی اش کاملا پر شد. «به نظر می رسد مردم وقتی آنلاین هستند می توانند چیزهای زشت تری بگویند تا وقتی که رودررو با کسی دارند حرف می زنند.»
آماندا که ۱۴ سال هم بیشتر ندارد این حرفها را می زند. او سال قبل به این مدرسه آمد و می گوید. هیچ وقت این دخترها جلو رویش حرف بدی به او نزدند. فناوری این روزها روی زندگی اجتماعی نوجوانان تاثیر زیادی گذاشته است.
گردن کلفت های اینترنتی بدون نیاز به مکان و زمان خاصی ، کار خودشان راحتی در اتاق خانه شان انجام می دهند. با استفاده از ابزاری مثل میل و پیام اذیت و آزار بقیه هم از دید بزرگترها مخفی می ماند و از نظر اجتماعی این اذیت و تحقیر تاثیر بیشتری می گذارد.
مثل شایعه هایی که امروزه با کلیک روی چند عکس و فرستادن آن به این طرف و آن طرف ، دامنه وسیعی را در برمی گیرد. سالهای قبل حتما باید رودررو شاخ و شانه می کشیدی ، ولی الان روی مبل خانه لم می دهی و هر چه می خواهی به طرف مقابلت می گویی و هیچ کس هم نمی تواند یقه ات را بگیرد.
به نظر می رسد فناوری هایی که اجازه می دهد کاربران به دیگران آسیب بزنند بدون این که نتیجه هایش را ببینند، سطح عمیق تری از پستی و انحراف را در شخص تحریک می کند. روان شناسان می گویند فاصله ای که میان این گردن کلفت های مجازی و قربانی در اینترنت وجود دارد باعث به وجود آمدن یک وحشیگری بی سابقه و بیشتر وقت ها غیرعمدی می شود.
«ما همیشه درباره حمایت از بچه ها در اینترنت برابر آدم بزرگ ها و آدمهای بد صحبت می کنیم.» پری آفتاب ، مدیر اجرایی سایت Wired safety.Org این حرفها را می زند؛ یک گروه غیرانتفاعی که تا به حال تماس های زیادی از پدر و مادرها و مسوولان مدرسه در این باره داشته اند: «ما فراموش می کنیم که گاهی اوقات باید از بچه ها برابر بچه ها حمایت کنیم.»
برای خیلی از نوجوانان اذیت و آزار اینترنتی به جزیی از زندگی روزمره تبدیل شده است : «من خیلی از بچه ها را می بینم که صبح ها افسرده به مدرسه می آیند، به خاطر چیزی که شب قبل در اینترنت اتفاق افتاده است.»
خانم یورا توواچ که مشاور است ادامه می دهد: «وقتی با آنها حرف می زنم می گویند من دیشب on بودم و یکی به من گفت تو چاقی و یا آنها از من پرسیدند چرا هر روز یک لباس می پوشی.»
حالا خوب بود این پیامهای اینترنتی تنها به همین چیزها محدود می شد؛ ولی وقتی پای پیامهایی با محتوای جنسی پیش بیاید قضیه خیلی خطرناک تر می شود: «این قضیه برای دخترهای کم سن و سال خیلی خطرناک است. پسرها معمولا خیلی صریح این حرفها را می زنند؛ حرفهایی که اگرچه با عمل همراه نیست ، ولی تاثیری روی نوجوانان می گذارد که تا سالها باقی می ماند.»
ازجمله سلاح های جدید این گردن کلفت های اینترنت دزدیدن Username و Password همدیگر و فرستادن پیامهای دردسرساز برای دوستهای آن شخص هست و همچنین فرستادن مطالب شخصی یک نفر برای بقیه و کامنت گذاشتن با اسم مستعار در وبلاگ بقیه ؛ کامنت هایی که با روح و روان طرف بازی می کنند.
«همه از تو متنفرند.» این کامنت را در وبلاگ یکی از دختران نوجوان می توانستید بخوانید. نظری که شاید یک شوخی باشد، ولی مطمئنا تاثیر زیادی روی این نوجوان می گذارد، آن هم در سن و سالی که هر تغییر و حرف کوچکی روی شخصیت و روح آنها تاثیر می گذارد.
حتی بعضی نوجوان ها به خاطر همین کامنت ها دیگر بی خیال نوشتن وبلاگ شده اند و حتی نوشته های قبلی شان را پاک کرده اند. با این حال خیلی از دخترها گول پسرها را می خورند و اطلاعاتی را در اختیار پسرها قرار می دهند که به ضرر آنها تمام می شود.
این موارد هم یکی دو تا نیستند و در این چند ساله خیلی زیاد شده اند. دختری به پسری اعتماد می کند و عکس ، فیلم یا نوشته ای را در اینترنت به او می دهد و پسر هم همه جا پخش می کند.
روان شناس ها علت این قضیه را هم به ویژگی دنیای مجازی ارتباط می دهند. خیلی فرق دارد که شما روی دکمه Send کلیک کنی و آن را برای همه بفرستی یا این که یک عکس یا نوشته ای را به دور و بری هایت نشان دهی. خیلی فرق دارد که چیزی را در اینترنت برای دوستت بفرستی یا این که مثلا در تلفن به او بگویی.
همه اینها باعث می شود این اطلاعات محرمانه براحتی در دسترس همه قرار بگیرند. چه بخواهیم چه نخواهیم ، این قضیه در همه جا دارد سرک می کشد. به همین دوروبر خودتان نگاه کنید.
شاید خیلی شنیده باشید که کسی مدتها با نفر دیگری چت می کرده و پس از کلی اعتماد تازه فهمید همه حرفهای طرف مقابل دروغ و او در این مدت سرکار بوده است. نوجوانان خیلی زود درگیر روابط عاطفی و احساسی می شوند و در نتیجه در اینترنت بیشترین لطمه را می خورند.
پدر و مادرها باید بیشتر حواسشان باشد و بچه هایشان را آگاه کنند که در دام این قلچماق های اینترنتی گیر نیفتند.
در هر گوشه این اینترنت یک شیاد هزار چهره خوابیده که براحتی با روح و روان دیگران بازی می کند. شما باید حواستان را خیلی جمع کنید تا اسیر این نقاب به چهره های مجازی نشوید.

منبع : شبکه فن آوری اطلاعات ایران