دختران مرده Myortvye docheri

▪ نویسنده و کارگردان: پاول رومینوف.
▪ موسیقی: تری گان، الکساندر ایوانوف، پاول رومینوف، الکسی تارتوس.
▪ مدیر فیلمبرداری: فیودور لیاس.
▪ تدوین: پاول رومینوف.
▪ طراح صحنه: پاول رومینوف.
▪ بازیگران: یکاترینا شکه گلووا[آنا]، میخائیل دمنتیف[آنتون]، نیکیتا یمشانوف[نیکیتا]، داریا کاروشا[ورا]، آرتیوم سماکین[یگور]، رواشانا کورکووا[ریتا]، میخائیل یفیموف[استپان]، ایوان ولکوف[ماکس]، یلنا موروزووا[خواهر]. ▪ ۱۲۵ دقیقه.
▪ محصول ۲۰۰۷ روسیه.
▪ نام دیگر: Dead Daughters ، Anna i docheri.
▪ ژانر: درام، ترسناک.
مسکو، زمان حال. مردی هراسان خود را به داخل اتومبیل ورا انداخته و از ارواحی که او را تعقیب می کنند، سخن بر زبان می آورد. ابتدا ورا او را باور نمی کند، اما زمانی که مرد پشت در خانه او کشته می شود، خود و دوستانش را در معرض خطر می بیند.
مقتول از وی با روح سه دختر که توسط مادر مجنون شان غرق شده اند، سخن گفته و اینک ورا و دوستانش نیز تبدیل به قربانیان سه روح سرگردان شده اند. تنها راه نجات کمک گرفتن از تنها خواهر باقیمانده است که اینک معلم موسیقی بچه هاست. اما او تمایلی به کمک به ورا و دوستانش ندارد...
● چرا باید دید؟
پاول یوری یه ویچ رومینوف متولد ۱۹۷۴ ولادی وستوک، روسیه است. ویدئوکلیپ و فیلم های تبلیغاتی ساخته و در سال ۲۰۰۴ با ساختن فیلم مهلت کارنامه سینمایی خود را پی ریزی کرده است. مجلات سینمایی روسیه از او به عنوان امید آینده سینمای روسیه نام می برند، در حالی که رومینوف تا این لحظه و پیش از دختران مرده یک فیلم دیگر به نام مرد ساکت ساخته و دو فیلم اولش توفیقی نسبی در اکران داشته اند.
دختران مرده سومین فیلم بلند اوست و زمانی به نمایش در می آید که او سخت سرگرم کار بر روی چهارمین فیلمش پیشامد است. رومینوف بسیاری از سمت های کلیدی در پروژه تولید دختران مرده را خود تقبل کرده و در واقع یک میلیون و دویست هزار دلار بودجه فیلم صرف جلوه های ویژه آن شده است.
دختران مرده محصول جنبش تازه ای سینمای روسیه برای دستیابی به بازارهای بین المللی و در نتیجه ارسال استعدادهای نو یافته شده در سینما کشور به هالیوود است. یقین دارم اگر فیلم با زبان انگلیسی برای بیننده بی اطلاع نمایش داده شود، خود را با یک فیلم دیگر از خیل اسطورهای محلی آمریکایی روبرو خواهد دانست. حتی تاثیرهای آشکار سینمای ترسناک شرقی مانند فیلم حلقه و نحوه تصویرپردازی کیوشی کوروساوا نیز در فیلم دیده می شود.
اما رومینوف سعی دارد تا به زور هم که شده نگاهی جهان شمول، آخر زمانی و اخلاق گرایانه به فیلم تحمیل کند. قربانیان دختران مرده همگی خود را گناهکار می داند و گناه خود را مشروب خواری، گوش کردن به موسیقی پاپ و راک، رابطه جنسی آزاد و .... اعلام می کنند.
ارواح سرگردان رومینوف تنها افراد ناپرهیزگار را با استفاده از نیروی کنترل از دور به قتل می رسانند و طبیعی است با راه هایی بدیع که قرار است تماشاگر را روی صندلی میخکوب کند. اتخاذ چنین دیدگاهی در زمانه ای که فقدان ایدئولوژی یا ایدئولوژی گریزی تبلیغ می شود و جهان در آستانه جنگ صلیبی تازه ای است، چیزی جز گسترش خرافات دینی و اعتقاد به ماورالطبیعه نیست.
نصویری که رومینوف از مسکو می سازد شهری سرد، خلوت و همیشه ابری است که زندانی بزرگ می نماید و راه گریزی نیز از آن متصور نیست. با این حال فیلم در هیجان زایی ابتر است و تمامی تلاش ناموفق کارگردان صرف درام شده است.
همین امر باعث شده تا دنبال کردن فیلم اندکی سخت و تماشاگر به سرنوشت شخصیت ها بی علاقه شود. جای تعجب دارد که سینمای روسیه قصد داشته با چنین فیلمی توفیق نگهبان شب و نگهبان روز را تکرار کند.
البته اگر کنجکاو دیدن دختران مرده هستید و آن را گیر نیاورید، جای نگرانی نیست چون حق بازسازی آن توسط آمریکایی ها خریداری شده است!

امیر عزتی

منبع : موج نو