نقش جراحی در درمان سرطان ریه (مقاله مروری)

علیرغم پیشرفت‌هایی که در جنبه ‌های مختلف درمان سرطان ریه حاصل شده‌است، هنوز جراحی موثرترین روش درمان این سرطان است مشروط بر آنکه که تومور به ‌طور کامل قابل برداشت باشد و بیمار تحمل عمل جراحی را داشته باشد. رادیوتراپی چه همراه با شیمی درمانی باشد و چه بدون آن اگر چه گاهی در تسکین علایم و حتی ایجاد درمان قطعی موفق است ولی نقش آن از جراحی خیلی کمتر است. شیمی‌درمانی به تنهایی، فقط برای تسکین موارد پیشرفته بیماری کاربرد دارد. متاسفانه درصد کمی از بیماران مبتلا به سرطان ریه در موقع تشخیص واجد شرایط مناسب و لازم برای عمل جراحی هستند.
هدف جراحی درمان قطعی بیماران است ولی گاهی نیز به منظور تسکین علایمی چون هموپتیزی ماسیو، عفونت، آبسه و افیوژن‌های مزاحم جنبی به‌ کار گرفته می‌شود، اگر چه معمولا تسکین این علایم با راه ‌های ساده ‌تر غیرجراحی نظیر لیزر برونکوسکوپی، آنتی بیوتیک ‌تراپی و رادیوتراپی موضعی موفق است. بیشتر عمل‌های جراحی که برای درمان سرطان ریه صورت می‌گیرد عبارتند از: لبکتومی و یا پنومونکتومی. نمونه‌گیری از عقده‌ های لنفاوی مدیاستن و یا تشریح‌ کامل این عقده ‌های لنفاوی نیز جز الزامی درمان جراحی است. عمل‌های جراحی پیچیده ‌تر نظیر اسلیولبکتومی، اسلیوپنومونکتومی و رزکسیون و بازسازی جدار قفسه سینه نیز رایج است. رزکسیون‌های غیر آناتومیک نظیر وج ریسکشن به علت میزان بالای عود موضعی بطور معمول استفاده نمی‌شود به همین دلیل رزکسیون سرطان ریه با استفاده از جراحی توراکوسکوپی (VATS) نیز رایج نیست. جراحی به تنهایی برای بیشتر بیماران در مرحله I و II کفایت می‌کند، اگر چه بعضی مطالعات اثر بخشی شیمی‌ درمانی را دراین مراحل نشان داده‌اند. در مرحله IIIA اکثر متخصصین ترجیح می‌دهند که همراه با جراحی از روش‌های آدجوانت و نئوآدجوانت استفاده کنند. در مرحله IIIB و بالاتر اگر چه گاهی جراحی با موفقیت همراه با درمان‌های نئوآدجوانت و آدجوانت بکار می‌رود ولی نتایج درمانی ضعیف بوده و در موارد کمی رضایت ‌بخش است.

عزیزاله عباسی دزفولی
شاهرخ ادهمی
مجتبی جواهرزاده
ساویز پژهان
مهرداد عرب
بهگام شادمهر محمد
ابوالقاسم دانشورکاخکی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی