شیوع دیس لیپیدمی در بیماران دیابتی مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان دکتر شریعتی تهران- مهر ماه ۷۷ تا شهریور ۷۹

● مقدمه:
در بیماران دیابتی نوع ۲ معمولا تری گلیسرید افزایش، HDL کاهش و LDL نرمال می باشد. این تغییرات خطر بیماریهای عروق کرونر قلب را افزایش می دهد. یافته های جدید LDL با ذرات کوچک و متراکم را به عنون یک عامل مهم خطرزا برای بیماریهای عروق کرونر مطرح می کند.
● روشها:
تعداد ۲۹۸ بیمار دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به درمانگاه غدد بیمارستان شریعتی تهران تحت ارزیابی های تن سنجی (anthropometric) و بیو شیمیایی قرار گرفتند. اندازه گیریهای تن سنجی بر اساس معیارهای سازمان جهانی سلامت (WHO) انجام گردید. نشانگرهای بیوشیمیایی (LDL size- ApoB۱۰۰-ApoA۱-HDL- LDL- Cho۱es-TG) با استفاده از روشهای آزمایشگاهی استاندارد اندازه گیری شدند. برای تحلیل آماری داده ها از آزمونهای آنالیز واریانس یک سویه و نرم افزار SPSS v۶ استفاده گردید.
● یافته ها:
بیماران عموما مسن (۱۳.۲±۵۵ سال) با سابقه طولانی ابتلا به دیابت (۶.۱±۹.۵ سال) و در گروه متوسط تا چاق بودند. در مجموع ۷۳.۲% بیماران دچار انواع هیپر لیپیدمی بودند. از این تعداد ۲۰.۷% فقط هیپرتری گلیسریدمی و ۲۱% هیپرکلسترولمی و ۳۱.۵% هیپرلیپیدمی مخلوط (هیپرگلیسریدمی+ هیپرکلسترولمی) داشتند. در این افراد میانگین غلظت ApoA۱ کمتر از حد طبیعی و غلظت ApoB۱۰۰ بیشتر از حد طبیعی و الگوی ذرات LDL عموما کوچک و متراکم بود.
● نتیجه گیری:
بر اساس نتایج بدست آمده، مطالعات حاضر نشان می دهد که ذرات LDL در بیماران دیابتی مورد مطالعه اعم از زن یا مرد علاوه بر تغییرات کمی، بیشتر دچار تغییرات کیفی هستند به گونه ای که حدود ۳۵.۵% بیماران دارای ذرات کوچکتر و متراکم تر LDL هستند. که به نظر می رسد شیوع بالای دیس لیپیدمی و داشتن ذرات کوچک و متراکم LDL الگوی (B) عامل مهم خطرزایی برای آترواسکلروز در این بیماران می باشد.

ابراهیم جوادی
شهین یاراحمدی
محمدباقر اردشیر لاریجانی
سعداله محمدی
علیرضا شفایی
رضا برادرجلیلی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی