خانواده های المپیکی

● اندی و جیمی مورای
برادران مورای یکی از اصلی ترین امیدهای بریتانیا برای کسب مدال طلای المپیک هستند. اندی که این روزها در آمادگی کامل به سر می برد و پیش از آغاز المپیک در فینال مسترز سین سیناتی موفق شد با شکست دادن رافا نادال و ژوکوویچ مقام قهرمانی را از آن خود کند، حالا در کنار برادرش جیمی در دور اول تنیس دوبل مقابل تیم کانادا می ایستد.
دانیل نستور و فردریک نیمیر اعضای این تیم هستند که شاید سخت ترین قرعه ممکن برای بریتانیا بود. نستور یکی از بهترین تنیسورهای دوبل است که موفق شد ویمبلدون را با زوج همیشگی اش یعنی نناد زیونیچ فتح کند. جیمی مورای درباره این بازی ها می گوید؛ «مهم ترین برتری ما نسبت به حریفان مان این است که من و اندی از بچگی با هم بازی کرده ایم و حرکات هم را به خوبی می شناسیم، در حالی که تیم های دوبل دیگر وقت زیادی را باید صرف این هماهنگی بکنند. تازه این روزها اندی در شرایط آرمانی قرار دارد و بهترین روزهای عمر ورزشی اش را سپری می کند.» خود جیمی هم در بازی های دوبل میکس ویمبلدون در کنار یلنا یانکوویچ موفق شد به مقام قهرمانی برسد و به همین دلیل است که اکثر کارشناسان تنیس زوج برادران مورای را شانس اول کسب مدال طلا می دانند.
● استیون، مارک و دایانا لوپز
خانواده لوپز، خانواده عجیبی است. سه خواهر و برادر تکواندوکار که به خاطر علاقه پدرشان به فیلم های کونگ فو جذب این رشته ژاپنی شدند. این دو برادر و یک خواهر هیوستونی اولین خانواده سه نفری هستند که در المپیک شرکت می کنند. اولین بار سال ۱۹۰۴، سه برادر امریکایی در رشته ژیمناستیک با یکدیگر رقابت کردند. استیون لوپز، برادر بزرگ تر متولد ۹ نوامبر ۱۹۷۸ است با قدی حدود ۱۸۸ سانتیمتر. استیون پرافتخارترین عضو خانواده لوپز است.
او از پنج سالگی و تحت تاثیر ژان، برادر بزرگ ترش که اکنون مربی این سه برادر و خواهر است، تکواندو را شروع کرد و حالا همه در خانواده لوپز او را «طلایی» خانواده می دانند. او دو مدال طلای المپیک(سیدنی ۲۰۰۰ در ۶۸ کیلوگرم و آتن ۲۰۰۴ در ۸۰ کیلوگرم) و پنج مدال طلای قهرمانی جهان (ججو ۲۰۰۱ در سبک وزن و گارمیش ۲۰۰۳، مادرید ۲۰۰۵ و پکن ۲۰۰۷ در سنگین وزن) را در کارنامه اش دارد، گرچه استیون در پرونده اش نقطه تاریک هم دارد؛ در ژانویه ۲۰۰۶، آزمایش دوپینگ او برای استفاده از ماده «ال- متامفتامین» مثبت از آب درآمد وی ادعا کرد که به خاطر اسپری بوده که برای بینی اش استفاده کرده . او سه ماه از حضور در مسابقات محروم و مجبور شد در کلاس های آموزشی ضددوپینگ شرکت کند. از نکات جالب درباره استیون لوپز قرار گرفتن در فهرست ۵۰ نفره «زیباترین ها»ی مجله «پیپل» است.
اما مارک لوپز برادر کوچک تر ژان و استیون متولد ۲۵ آوریل ۱۹۸۲ است. قد او ۱۸۰ سانتیمتر است و مثل استیون تکواندو را از پنج سالگی آغاز کرده است. شاید جالب ترین نکته درباره خانواده لوپز را باید درباره کاری دانست که پدر و مادرشان برای فرزندان انجام دادند.
آنها گاراژ دو ماشینه شان را تشک انداختند تا بچه ها بتوانند هر روز پنج صبح از خواب بیدار شوند و قبل از رفتن به مدرسه، تمرین کنند. مارک درباره این اتفاقات می گوید؛ «ما زیر نظر یک مربی سنتی کره یی تمرین می کردیم اما او خیلی درباره فضای رقابتی تکواندو با ما کار نمی کرد. به همین دلیل ژان تصمیم گرفت خودش با ما کار کند و به کمک او و پدر بود که چون جایی برای تمرین نداشتیم گاراژ تبدیل به زمین تمرین مان شد.
در زمستان، مادرمان با به کار انداختن خشک کن و ماشین لباسشویی ما را گرم نگه می داشت. در تابستان هم هوا خیلی گرم می شد اما همین گرما ما را از لحاظ ذهنی قوی تر کرد.» با این حال مارک تعریف از خودش را فراموش نمی کند؛ «حس می کنم یک فوق ستاره هستم.»
دایانا لوپز متولد ۷ ژانویه ۱۹۸۴ است و آخرین بچه خانواده لوپز است. او قهرمان رزمی جهان است اما به هر حال همواره با او مثل خواهر کوچک تر رفتار شده است. ژان می گوید همواره از دایانا محافظت کرده است. دایانا علاوه بر تکواندو و ورزش های رزمی، دوست دارد روزی دونده ماراتن شود.
● کیث و ارین اسمارت
این روزها اگر خواهر و برادر خانواده اسمارت در المپیک قهرمان شوند، کسی را ندارند که روی سکوها برایشان دست تکان دهد و به افتخارشان هورا بکشد. دو سال گذشته برای کیث و ارین سخت ترین سال های زندگی شان بوده است. سال ۲۰۰۵ پدرشان به خاطر سکته قلبی فوت کرد و مادرشان هم امسال پس از دو سال سخت و جنگ با سرطان روده بزرگش، فوت کرد تا این خواهر و برادر افتخار حضورشان در المپیک را دوتایی جشن بگیرند.
به این داستان ها مریضی عجیب و غریب خونی را هم که کیث در اواسط مارس در الجزایر گرفت اضافه کنید؛ بیماری که دو ماه برادر بزرگ تر را خانه نشین کرد. بیماری او ITP نام داشت و پزشکان اعتقاد داشتند او با خوردن چیزی در الجزایر به آن مبتلا شده است.
این بیماری باعث کاهش یکباره پلاکت های خون می شود. با این حال کیث نه بیماری خودش که نبود پدر و مادرش را دلیل افت خودش می داند؛ وقتی در اولین گرندپری بعد از این بیماری در لاس وگاس در رتبه پنجم قرار گرفت؛«آنها هر دو نقشی تعیین کننده در پیشرفت ما چه در زندگی و چه در شمشیربازی داشتند. علاوه بر این آنها هر دو عاشق کل بازی های المپیک بودند.» این خواهر و برادر سال ۱۹۹۰ با حضور در مدرسه شمشیربازی نیویورک که توسط پیتر وست بروک، آخرین برنده مدال المپیک در شمشیربازی امریکا، تاسیس شده بود، عاشق این رشته ورزشی شدند.کیث اول کارش را با اسلحه «فویل» آغاز کرد اما درنهایت رو به سابر آورد.
کیث در سال ۲۰۰۳ نام خودش را در شمشیربازی امریکا و تاریخ آن ثبت کرد. او تبدیل به اولین شمشیرباز امریکایی شد که توانست در رشته خودش تبدیل به نفر اول رنکینگ فدراسیون جهانی شمشیربازی(FIE) شود. او آن سال مقام دوم رقابت های قهرمانی جهان در آتن را کسب کرد، گرچه خیلی زود این عنوان از دست رفت.
از نکات جالب توجه درباره پسر خانواده اسمارت علاقه او به سری فیلم های «جنگ های ستاره یی» است. صحنه مورد علاقه کیث، صحنه دوئل لوک اسکای واکر و دارث وادر است. نکته جالب توجه این است که پدر و مادر کیث و ارین در بچگی برای اینکه آنها را به شمشیربازی علاقه مند کنند، این صحنه را بارها برایشان می گذاشتند.
اما ارین اسمارت متولد ۱۲ ژانویه ۱۹۸۰ و دو سال از برادرش کیث کوچک تر است. او به این نکته افتخار می کند که برادرش در سومین المپیک زندگی اش شرکت خواهد کرد. ارین از بچگی عاشق ورزش بود. باله و اسکیت نمایشی ورزش های موردعلاقه او بودند اما ورزش محبوب دختر خانواده اسمارت تنیس است و بازیکن موردعلاقه اش هم جیمز بلیک امریکایی است.
خواهر و برادر اسمارت زندگی شان را از راه شمشیربازی نمی گذرانند. ارین مشاور یک شرکت مالی است و کیث هم تحلیلگر شرکت مخابراتی «وریزون» است.

محمدوالا یزدانی

منبع : روزنامه اعتماد