ارزیابی آزمایشگاهی فعالیت ضد میکربی سفپیم بر روی تعدادی از باکتری‌های بیماری‌زای جداشده از بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان کودکان تبریز

پنی‌سیلین‌ها و سفالوسپورین‌ها، دو نوع آنتی‌بیوتیک عمده‌ای هستند که سنتز دیواره سلولی را مهار می‌کنند. این دو کلاس بزرگ بتالاکتام‌ها مؤثرترین دارو در درمان عفونت‌های میکربی بوده و بسیار مورد استفاده قرار گرفته و به‌خوبی تحمل می‌شود. توکسمیت انتخابی این داروها، عمدتاً ناشی از اثر اختصاصی آنها بر ساختمان سلولی است که در باکتری‌ها منحصر به فرد است. سفپیم یک سفالوسپورین نسل چهارم با طیف اثر وسیعی است. این دارو به‌صورت تزریقی مصرف می‌شود. هیدروکلرید سفپیم پودر زرد کمرنگی است با وزن مولکولی ۵۷۱.۵ و در آب محلول است. مصرف سفپیم در کودکان دو ماه تا ۱۲ سال در درمان عفونت‌های ادراری، پوست و ضمائم پوست، ذات‌الریه و بیماران تب‌دار نوتروپنیک توصیه شده است. سفپیم اثر باکتریساید داشته و سنتز دیواره سلول باکتری را مهار می‌کند. مولکول هدف برای اتصال دارو، پروتئین متصل‌شونده به پنی‌سیلین می‌باشد. این دارو نسبت به هیدرولیز بتالاکتاماز نسبتاً مقاوم است، این امر باعث می‌شود دارو به‌خوبی وارد سلول باکتری گرم منفی گردد.

رضا قوطاسلو

منبع : مجله دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبريز