بررسی in vitro تداخل برخی از داروهای فنوتیازینی و پورینی با متابولیسم فمسایکلوویر توسط آلدئید اکسیداز کبد خوکچه هندی

فمسایکلوویر یکی از داروهای مشتق از گوانین است که دارای اثرات ضد ویروسی بر روی ویروس‌های هرپس و هپاتیت است. این دارو در مقایسه با اسایکلوویر، از بازدهی بدنی بیشتری برخوردار بوده و متعاقب تجویز خوراکی، بیش از ۷۰% از دارو (در مقایسه با ۲۰% مربوط به اسایکلوویر) جذب می‌شود. به دنبال تجویز دارو، فمسایکلوویر ابتدا به ترکیب ۶ـ داکسی‌پن سایکلوویر داستیله شده و سپس به پن سایکلوویر اسکیده می‌شود. پن سایکلوویر بر روی ویروس‌های varicellzoster و herpes simplexهای نوع ۱ و ۲ مؤثر بوده و مکانیسم اثر آن شبیه به اسایکلوویر می‌باشد. براساس گزارش‌های منتشرشده، ۶ـ داکسی پن سایکلوویر و پن سایکلوویر عمده ترین متابولیت‌هائی هستند که بعد از تجویز فمسایکلوویر در پلاسما قابل اندازه‌گیری می‌باشند. Harrell و همکاران دریافتند که تبدیل ۶ـ داکسی پن سایکلوویر به پن سایکلوویر در فراکسیون سیتوزولی کبد انسان صورت پذیرفته و نیازمند NADPH به‌عنوان کوفاکتور نمی‌باشد.
اگر چه واکنش اکسیداتیو تبدیل ۶ـ داکسی پن سایکلوویر به پن سایکلوویر ابتدا به عملکرد آنزیم گزانتین اکسیداز نسبت داده شده، مطالعات in vitro انجام‌یافته بعدی با کبد انسان، خرگوش، خوکچه هندی و موش صحرائی نشان دادند که این واکنش توسط آنزیم آلدئید اکسیداز صورت می‌پذیرد.

محمدرضا رشیدی
ایوب مالک
جلال حنائی
علی‌اصغر حمیدی

منبع : مجله دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبريز