شلوغ ترین المپیک

▪ بیست و چهارمین دوره (۲۰۰۰ سیدنی)
این دوره از مسابقات تبدیل به بزرگترین و شلوغ ترین المپیک تاریخ شد، زیرا ۱۰۶۵۱ ورزشکار از ۱۹۹ کشور دنیا در ۳۰۰ رشته و ماده به رقابت برخاستند و اینها ارقامی بود که پیشتر در هیچ یک از ادوار این مسابقات رؤیت نشده بود.
به رغم عظمت و وسعت مورد بحث و تعدد ورزشکاران حاضر در عرصه مسابقات با نظم و ترتیب و به شکلی خوب و کم مشکل برگزار شد تا هم اعتبار جدیدی حاصل آید و هم نهضت المپیک همچنان در جهت اهداف خود قدم بردارد.چهره های برجسته المپیاد بیست و چهارم تابستانی کم نبودند.
یکی از آنها بیرگیت فیشر آلمانی بود که دو طلا در قایقرانی (کایاک) گرفت تا نخستین زن تاریخ باشد که بین اولین مدال المپیکی تا مدال جدیدش ۲۰ سال فاصله افتاده و از جوانی به پیری (ورزشی) رسیده است. ریوکو تامورا جودوکار مطرح ژاپنی در فینال وزن خود در هر دو المپیک قبلی (بارسلونا و آتلانتا) شکست خورده بود، اما سرانجام در سیدنی به بالاترین مقام و مدال طلا رسید و آنچه را که می خواست، کسب کرد.
استیون ردگریو قایقران تمام نشدنی مرد بریتانیا از تمام آنها فراتر رفت، زیرا وی اولین و تنها پاروزن تاریخ شد که در ۵ المپیک پیاپی به مدال طلای رشته تخصصی اش رسیده است.
این کاری است که از ۴ طلایی های دیگر رشته های ورزشی منجمله ال اورتر و کارل لوئیس امریکایی هم در دوومیدانی برنیامده بود. پیروزی امریکا در رشته سافت بال زنان عجیب بود، زیرا هر ۳ مسابقه نخست خود را باخت و به نظر می رسید که کارش تمام است، اما ناگهان احیا شد و تمام رقبایی را که تسلیم شان شده بود، در بازی های مجدد برد و قهرمان شد.
از ورزشکاران پرشمار حاضر در المپیک سیدنی ۴۰۶۹ نفر زن بودند و این سند و دلیل تازه ای در خصوص اشاعه و قدرت گرفتن ورزش زنان در سطح جهان و قدری نزدیکتر شدن شمار ورزشکاران زن حاضر در المپیک به تعداد مردان حاضر در صحنه بود. ۴۶ هزار نفر تحت عنوان داوطلب و افراد متقاضی مشارکت در میزبانی رقابت ها به برگزاری این دوره، المپیک یاری رساندند و شمار خبرنگاران حاضر در این رقابت ها به ۱۶ هزار نفر رسید که این هم یک حد نصاب جدید برای المپیک ها بود. ایان تورپ و گرنت هکت و بخصوص اولی به عنوان شناگران کشور میزبان حضوری خوش و موفق در این رقابت ها داشتند و تورپ در حالی ۳طلا برد که فقط ۱۹ سال داشت و از همان زمان او را تورپیدو (اژدر) نامیدند.
با این حال یکی از جالب ترین شخصیت های مسابقات دیوید دوییله جودوکار فرانسوی بود. وی در آستانه این المپیک نگران سلامتی اش بود، زیرا از ناحیه شانه و گردن درد می کشید و همین عوارض وی را در یک سال منتهی به المپیک از اکثر میدان های عمده دور نگه داشته بود.
با این وجود او سربزنگاه خوب و قوی شد و به فینال وزن خود (سنگین وزن) رسید و در مبارزه ای پایاپای و پرماجرا در این مرحله حریف گرانمایه ژاپنی اش شی نیچی شینوهارا را مغلوب کرد و طلا گرفت. در این دوره رشته های تریاتلون (سه گانه) و تکواندو برای اولین بار با در برداشتن مدال های رسمی در المپیک به اجرا درآمدند، اما یک بار دیگر فوتبال از آنها فراتر رفت، زیرا کامرون با حذف برزیل و آن هم در شرایطی که براثر اخراج دو بازیکنش ۹ نفره شده بود چشم ها را خیره و با رسیدن به قهرمانی، دومین مقام اولی پیاپی المپیک ها را نصیب قاره سیاه و خود را به عنوان جانشین نیجریه (دارنده طلای ۱۹۹۶) معرفی کرد. مایکل جانسون دونده سیاهپوست امریکایی نیز برای دومین المپیک پیاپی طلای ۴۰۰ متر مردن را برد اما برخلاف «آتلانتا ۹۶» به سمت طلای ۲۰۰ متر خیز برنداشت و پس از اتمام بازی ها، اعلام بازنشستگی کرد.

منبع : روزنامه ایران