مهدی (عج)، مصلحی که جهان در انتظار اوست

آمدن او نویدی است که از حضرت آدم تا خاتم رسولان به آن بشارت داده اند و قرآن این کتاب کامل الهی نیز نشانه های مصلح آخرالزمان را با اشارات مستقیم و غیر مستقیم به بشر یادآوری کرده است.
نیمه شعبان نزدیک است و بیش از هر زمان انتظار دیدن آقا، قلب را به تپش وا می دارد و این کلمات آهنگین زیر لب زمزمه می شود:
از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید
طلوع فجر خبر از آمدنت می دهد و هر جمعه عاشقان ظهورت منتظر و چشم به راه به انتظار نشسته اند.روزی که تو بیایی خبری از ظلم و جور نخواهد بود و دیگر هیچ ستمگر و ظالمی در دنیا باقی نمی ماند و ستمی بر کسی روا نمی شود.
ای منجی تا کی به امید آمدنت در انتظار بمانیم که شیفتگان دیگر تاب و توان دوری از تو را ندارند و طاقت از کف داده اند.
وجود مصلح آخرالزمان به عنوان وجه مشترک ادیان آسمانی، همواره بشر را به بودن خداوند یکتا و گستراندن عدل الهی از طریق پیامبران و انبیا برای رهایی بشر از نخوت، غرور و زیادخواهی ترغیب می کند.
ظهور مصلح در آخرالزمان اختصاص به دین مقدس اسلام و مذهب تشیع ندارد. بلکه در ادیان دیگر نیز از این موضوع بسیار سخن گفته شده است.
در آیین های زرتشت، هندو، بودا، یهود و مسیح بشارت از موعود و نجات دهنده بشر آمده است و عقیده به منجی در همه ادیان آسمانی به صورت یک اصل مسلم و پذیرفته شده تجلی کرده است.
در هر روزگاری و در میان هر قومی و امتی و در هر سرزمینی و به زبان هر پیامبر، یا حکیم، یا بزرگی که سخن از موعود رفته است منظور از همه آن تعبیرها و اشارت ها و نام ها موعود آخرالزمان است.
در انجیل مرقس باب ۱۳ چنین آمده است که: "پس بر حذر باشید و بیدار شده و دعا کنید، زیرا که نمی دانید که آن وقت کی می شود."
و همچنین آمده است: "اولین کسی که عازم شده خانه خود را واگذارد، و ملازمان خود را بر آن گماشته هر یکی را به شغلی خاص مقرر نماید و دربان را امر فرماید که بیدار بماند.
بدین طور بیدار باشید زیرا نمی دانید که صاحب خانه کی می آید در شام، بانگ خروس و یا صبح.
مبادا ناگهان آمده شما را خفته یابد."
در کیش هندو و نیز در کتب پورانا شرح مفصلی درباره دوران آخر عصر کالی یعنی آخرالزمان آمده است. در آیین زرتشتی، "سوشیانت"، مزدکیان "کریشنای برهمنان"، بودائیان "بودای پنجم"، یهودیان "مسیح"، عیسویان "فارقلیط" و مسلمانان "مهدی"است.
در کتب مقدس هندوان آمده است که: "در آخر زمان هنگامی که تمامی دنیا پر از ظلم و فساد گشت شخصی به نام منصور ظهور می نماید که بر تمامی دنیا مستولی می گردد. او نسبت به تمامی افراد اعم از با ایمان و ناایمان شناخت داشته و همگی آنها را بسوی خدا دعوت می نماید."
در کتب زرتشتیان در مورد مصلح جهانی این گونه آمده است: "از سرزمین اعراب و از میان فرزندان هاشمی مردی ظهور می کند که با ارتش بزرگ و گسترده خود ادامه دهنده دین جد خود گشته و زمین را از عدل و داد پر می کند."
در کتاب تورات عنوان شده که خداوند برای اسماعیل خیر و برکت فراوان قرار داده و نسل او را با ۱۲ شاهزاده افزون می نماید که تبدیل به ملت بزرگی خواهند شد.
در زبور نیز مصلح جهانی بدینگونه معرفی شده است: "خداوند مرد وارسته ای را بر می گزیند که بر جهان مستولی می گردد و آرامش و سکون را برای همگان به ارمغان خواهد آورد."
این نظرات و عقاید بیانگر آن است که پیروان مذاهب مختلف بر این باورند که مصلح جهانی از میان آنان خواهد بود از جمله طرفداران دین زرتشت معتقد هستند، مصلح جهانی مردی از سرزمین فارس خواهد بود.
یهودیان نیز آن را از فرزندان بنی اسرائیل دانسته و مسیحیان آن را بر مسلک خود می دانند و مسلمانان نیز بر این باورند که مصلح جهانی از تبار هاشمی و از نسل نبی اکرم (ص) است.
اهل سنت نیز در اعتقاد به ظهور منجی در آخرالزمان در بیشتر اعتقادات با شیعیان هم عقیده هستند و تنها اختلافشان درباره سال تولد و مساله غیبت حضرت حجت است.
برخی تصور می کنند که اعتقاد به مهدی منتظر، ویژه شیعیان است در حالی که اصل این عقیده از نظر اهل سنت با شیعه همسان بوده و بین این دو فرقه از حیث بشارت های پیامبر (ص) راجع به ظهور آن حضرت و مأموریت جهانی وی و شخصیت برجسته و مقدس آن بزرگوار و حتی نشانه های ظهور و ویژگی های انقلاب او تفاوتی وجود ندارد.
تنها فرقی که در این مورد وجود دارد این است که ما شیعیان او را امام دوازدهم به نام محمد بن حسن عسکری (ع) و متولد به سال ۲۵۵ هجری می دانیم و بر این عقیده هستیم که خداوند عمر او را همچون عمر خضر (ع) طولانی کرده و او اکنون زنده و غایب است، تا خداوند هر زمان اراده فرماید ظهور خواهد کرد.
این در حالی است که اغلب دانشمندان اهل سنت بر این عقیده هستند که او هنوز متولد نشده و غایب نیست، بلکه به زودی متولد خواهد شد و به آنچه پیامبر (ص) بشارت داده جامه عمل می پوشاند و عده کمی از آنان در مورد ولادت و غیبت او با ما هم عقیده اند.
اصالت اعتقاد به حضرت مهدی (عج) از دیدگاه اهل سنت از آنجا روشن می شود که روایات فراوانی در منابع و اصول روائی و اعتقادی آنها و نیز فتاوا و آرای دانشمندان و تاریخ علمی و سیاسی آنان در خلال نسل های گذشته وجود دارد که گواه براین عقیده است.
تمامی اعتقادات و باورها از هر دین و فرقه ای که باشد همگی بیانگر آن است که بشریت به دنبال نجات دهنده و فرد عدالت گستری در جهان است تا با تکیه بر او تمامی بی عدالتی ها و ظلم ها از زمین برداشته شود و انسان ها از حقوق یکسان بهره مند شده و از هر آنچه خداوند در زمین برای انسان به ودیعه گذاشته است استفاده کنند.

منبع : خبرگزاری جمهوری اسلامی ـ ایرنا