آرزوی ثمر دادن روش‌های خاص دایی

حرف های اخیر علی دایی به این معنا است که تنها لژیونرهای اروپایی مورد نظر وی برای حضور در مسابقه پیش رو با عربستان در شروع مرحله نهایی انتخابی جام جهانی فوتبال ایران در قاره آسیا، جواد نکونام، آندرانیک تیموریان، وحید هاشمیان و مسعود شجاعی هستند. سرمربی تیم ملی فوتبال ایران تصمیم نهایی اش را برای استفاده نکردن از مهدی مهدوی کیا، رحمان رضایی و برخی گزینه های دیگر اروپایی گرفته و تکلیف علی کریمی هم از قبل مشخص بود! اگر چند ناکامی بزرگ گریبان تیم ملی را بگیرد شاید دایی تصمیم به تغییر رویه و دعوت از شماری از نفرات فوق بگیرد، اما از یک سو احتمال این رخداد زیاد نیست و از طرف دیگر دایی خود را وارد فاز جدیدی از اقدامات و رودررویی های خود با مخالفان کرده است و در نتیجه مساله لژیونرهای فوق و دادن جایی وسیع به آنها و نحوه استفاده از آنها همچنان دچار مشکل و ابهام باقی خواهد ماند و فقط این را می توان گفت که دایی در شروع مسابقات نهایی انتخابی جام جهانی کاری را در ارتباط با لژیونرهای اروپایی انجام داده که از آغاز هم می شد آن را حدس زد و نشانه ها و بارقه های آن در تمامی ماه های اخیر دیده می شد و مشخص بود که دایی در حال ساخت تیمی است که شخصیت ها و ستاره های بین المللی آن زیاد نباشند و از این طریق جوانترهای تیم نفسی بکشند و اداره کار در دست خود آنها باشد.
‌● باورها و معادلات
این به معنای اعلام مخالفت کاپیتان سابق تیم ملی با غایبانی نیست که نامشان را آوردیم و چه معتقد باشیم که حذف آنها دلیل شخصی دارد و چه به مسائل تاکتیکی معتقد باشیم، دایی می خواهد نفرات مطیع تری مانند نکونام و آندو را در میدان در اختیار داشته باشد و یا از شجاعی سود جوید که چون در دوره دایی بیش از همیشه به او میدان داده شده، به تبع آن بیش از سایرین هم هوادار دایی است. تنها لژیونری که دعوتش در تعریف فوق نمی گنجد وحید هاشمیان است زیرا او همان قدر مستقل و سرسخت و معروف است که کریمی و مهدوی کیا و رضایی هستند، ولی دعوت از وی نیز لابد به این دلیل صورت پذیرفته است که دایی هنوز از حاصل کار سایر مهاجمان خود راضی نیست و بر این باور است که نمی توان به بیلان کار آنها و تامین نیازهای فنی خط حمله توسط آنان امید بست و هاشمیان را باید برای روزهای سخت و مبادا حفظ کرد.
تبعات بازی تدارکاتی اخیر با آذربایجان در تهران و مقدمات دیدار با عربستان و اردوی کیش باورها و معادلاتی بوده است که وصف آن را آوردیم.
در دیدار با آذری ها که برخلاف پیش بینی برخی ناظران بازی سنگینی از آب درآمده از هیچ یک از لژیونرهای مورد علاقه دایی خبری نبود زیرا هنوز به اردوی ملی ملحق نشده بودند اما حرف های او در پایان آن دیدار که باز با حمله و اعتراض به خبرنگاران و منتقدان وی و حتی سوال کنندگان عادی همراه بود، کاملا مشخص بود که دایی برای ماه های پیش رو چه برنامه هایی دارد و کدام نفرات را در نظر گرفته است.
● کلاس و فن
سرمربی تیم ملی مدعی است که تمام برنامه های این تیم را تا خردادماه سال آینده به فدراسیون داده اما از یک سو به خاطر تغییرات خواسته و ناخواسته اجرای تمام و کمال چیزهایی که دایی می گوید: همان قدر سخت و نزدیک به غیر ممکن است که ادعای مسوولان لیگ برتر در خصوص برگزاری بدون تاخیر و فاقد مشکل این لیگ تا هفته پایانی آن در دیدار با آذربایجان تیم ملی «جوان شده» ما بد کار نکرد، اما فاقد کلاس و فنی بود که برای رسیدن به مرحله نهایی جام جهانی به آن نیاز است و حتی اگر خلاف این بپنداریم و این سرمایه انسانی را برای صعود کافی بدانیم، برای درخشش در مرحله نهایی جام جهانی کم خواهد بود.
تا چنان مرحله ای دایی باید ابتدا صعود ایران را در گروهی تحقق بخشد که به جز عربستان دو کره و امارات هم در آن حاضرند. شنبه آینده (۱۶ شهریور) اضافه بر بازی ایران با عربستان امارات و کره شمالی هم در ابوظبی رودررو می شوند و با این که سرنوشت صعود نه در دیدارهای فوق بلکه ۹ ماه بعد و در پایان مسابقات گروه دوم آسیا در مرحله نهایی انتخابی این قاره مشخص خواهد شد اما بازی های اول و نتایج آن بسیار اهمیت دارد و لابد دایی که در هفته ها و ماه های اخیر بر سر مسائل تیم ملی با کمتر کسی در نیفتاده به خاطر همان حساسیت و اهمیت چنین کرده است! آنچه مشخص نیست میزان تاثیرگذاری و کارایی فنی تیم دایی بعد از تصمیم های وی طی ماه های اخیر و حذف بعضی نامداران و رویکرد به تعدادی بازیکن جوان تر است که طبعا برای درخشش در سطحی بالا به گذشت زمان نیاز دارند.
● نوعی حساسیت
آنچه سرمربی تیم ملی ایران طی ماه های اخیر انجام داده، نوعی حساسیت را پیرامون وی و تیمش ایجاد کرده و متاسفانه این وجه از قضیه را بر مسائل فنی رجحان بخشیده است. در بازی با تیم های بوهر میانژ و اسلاویا پراگ در چک، چهار دیدار با فلسطین، قطر، سوریه و اردن در پیکارهای غرب آسیا در تهران و همچنین بازی اخیر با آذربایجان تمامی دیدارهای خودشناسی تیم ملی برای حضور در مرحله نهایی انتخابی جام جهانی بوده، ولی هنوز معلوم نیست این تیم تا چه حد توان خودنمایی در میدان های پیش رو را دارد زیرا نه تدارکات و خودشناسی های تیم ملی کافی بوده و نه دایی با نوع برخورد و اعتراضاتش به پرسش کننده ها اجازه مشارکت در این امر را به دیگران داده است. بنابراین در آستانه مسابقه با عربستان در جده فقط باید آرزو کرد که دایی به چنان درجه ای از پختگی در کار مربیگری رسیده باشد که برای روزهای سخت نیز امیدش را فقط به همت فردی شاگردان خود نبندد و تاکتیک پیشرفته ای داشته باشد و شیوه های خاص او جواب بدهد، ولی در این خصوص نیز اطمینانی در دست نیست.

وحید رسولی

منبع : روزنامه جوان