گریه مداوم در کودکان

مادری جوان با پسر ۱۲ هفته‌ای خود مراجعه می‌کند و از این شکایت دارد که او «همیشه گریه می‌کند». او یک دختر ۳ ساله نیز دارد که «هرگز مشکل‌ساز نبوده است».
● به چه مسایلی باید پرداخت؟
دیدگاه‌های مادر را مشخص کنید. به نظر او چه مشکلی ممکن است وجود داشته باشد؟ تمام نگرانی‌های خاص وی را جدی بگیرید.
او چقدر تجربه دارد؟ برای مثال، آیا وی می‌داند که طول مدت و تعداد دفعات گریه می‌تواند در شیرخواران مختلف و در زمان‌های مختلف در یک شیرخوار متفاوت باشد؟ او چگونه با این مساله کنار می‌آید؟ آیا افسرده است؟ از منابع حمایتی وی در منزل و در حلقه گسترده‌تر دوستان و خویشاوندانش پرسش به عمل آورید و بپرسید آیا به کمک بیشتری نیاز دارد یا خیر.
ماهیت گریه. گریه بیش از حد از نظر پزشکی به صورت گریه‌ای که حداقل ۳ ساعت در روز برای حداقل ۳ روز در هفته به مدت حداقل ۳ هفته طول بکشد، تعریف می‌گردد. آیا الگویی برای گریه وی وجود دارد؟ کودکان به دلایل مختلفی از جمله گرسنگی و تشنگی، گرم یا سرد بودن، جلب توجه، خستگی، ناراحتی و درد گریه می‌کنند.
شواهد کمی مبنی بر این وجود دارد که تعیین علت با توجه به طنین گریه مقدور باشد ولی الگوی گریه ممکن است نشان دهد که مشکل (در صورت وجود) از کجاست. برای مثال، «کولیک شیرخوارگی» (گریه بیش از حد در نوزادانی که از جهات دیگر سالم است) ممکن است به صورت دوره‌های طولانی گریه در اوایل عصر تظاهر کند.
علایم دیگر. در مورد هرگونه علامت همراه پرسش به عمل آورید. برای مثال، ممکن است اشکال در تغذیه ناشی از انسداد بینی، استفراغ نشانگر یک مشکل گوارشی، زورزدن بیش از حد ناشی از یبوست و اگزما حاکی از ناراحتی ناشی از خارش باشد.
تغذیه. اخذ شرح حال مفصل در مورد تغذیه می‌تواند به تعیین یک علت زمینه‌ای مثل تغذیه بیش از حد یا از شیر گرفتن زودهنگام کمک کند. کودک ممکن است سهوا، به خصوص در انتهای تغذیه با شیشه شیر، هوا ببلعد.
محیط منزل. محیط منزل و روابط حاکم بر خانواده ممکن است بر کودک تاثیرگذار باشند. (در صورت امکان) دیدگاه‌های پدر و دیگر اعضای خانواده می‌تواند دید مفیدی به دست دهد. در مورد نحوه ترتیب‌دادن خواب و الگوی خواب کودک نیز سوال کنید.
● چه باید کرد؟
نمودار رشد کودک را بررسی و وزن‌گیری و دور سر او را ارزیابی کنید.
کودک را کاملا برهنه نمایید. برهنه‌کردن کامل ممکن است به روشن‌شدن علت زمینه‌ای، از جمله نواحی پوست اگزماتو یا راش زمختی که ممکن است آزارنده باشد، بینجامد.
سوراخ‌های وی را معاینه کنید: به دنبال یک فیموز محکم باشید؛ شقاق مقعد به صورت پارگی کوچک در اطراف حاشیه مقعد نمایان می‌گردد؛ دهان را از نظر شواهد برفک یا دندان درآوردن و گوش‌ها را از نظر اوتیت میانی بررسی کنید.
اگر فکر می‌کنید که مشکلی در ارتباط با شیردادن وجود دارد، به مادر در مورد روش‌های شیردادن، از جمله نحوه آماده‌کردن شیر و نحوه کمک به جلوگیری از بلعیدن بیش از حد هوا توسط کودک هنگام شیرخوردن، راهنمایی کنید. بررسی کنید که سوراخ سرشیشه بیش از حد کوچک نباشد؛ این امر به بلع هوا می‌انجامد.
اگر مادر شیر خود را می‌دهد، بپرسید شیرش کافی است یا خیر. یک مراقب سلامت می‌تواند در این زمینه راهنمایی کند.
اگر نگرانی‌هایی در مورد مهارت‌های مادرانه یا وضعیت روانی وی دارید، از مراقب سلامت کمک بیشتری بخواهید. اگر مادر دچار افسردگی پس از زایمان باشد، احتمالا به درمان و حمایت نیاز دارد.
شواهدی مبنی بر این وجود دارد که شیر هیدرولیزه چرخ کرده و دی‌سیکلوورین (dicycloverine) می‌توانند به شیرخواران مبتلا به کولیک کمک کنند. البته دی‌سیکلوورین با افزایش خطر عوارض جانبی آنتی‌کولینرژیک همراه است.
در صورت شک به عفونت ادراری، ارجاع کودک را برای گرفتن نمونه ادراری تمیز و ارزیابی بیشتر مد نظر قرار دهید.
در بیشتر موارد هیچ علت زمینه‌ای یافت نخواهد شد. در چنین مواردی احتمالا مشکل با گذر زمان فروکش خواهد کرد و غیر از اطمینان‌بخشی و حمایت مداوم، بررسی دیگری لازم نیست.

منبع : هفته نامه نوین پزشکی