«کاراگر» و کتاب آرزوها

جیمی کاراگر مدافع وسط قدرتی تیم فوتبال لیورپول انگلیس نه فقط مایل است با این تیم به عنوان قهرمانی لیگ برتر این کشور برسد، بلکه با دیدن آینده ای دورتر می خواهد روزی در هیئت یک مربی نیز سرخ های انفیلد را به سروری در فوتبال این کشور برساند.
حقیقت آن است که لیورپول از ۱۹۹۰ به بعد هرگز قهرمان لیگ انگلیس نشده و اگر منچستریونایتد در این فصل هم فاتح این لیگ شود، آن گاه با رکورد ۱۸ بار قهرمانی مردان انفیلد در لیگ برابری خواهد یافت.
شیاطین سرخ منچستر در دو دهه اخیر همان حکومتی را بر فوتبال انگلیس داشته اند که لیورپول در دهه های ۱۹۷۰ و ۸۰ در این عرصه داشت و حتی فتوحات اروپایی لیورپول که نقطه اوج آن فتح جام قهرمانان باشگاه های اروپا در سال ۲۰۰۵ و پس از آن نایب قهرمانی در همین جام در فصل ۲۰۰۷ و همچنین فتح جام یوفا در سال ۲۰۰۱ بوده، بر کاستی های «داخلی» و شکست های مکرر لیورپول در لیگ انگلیس سایه نینداخته و آن را از درجه اهمیت ساقط نکرده است.
لیورپول البته در سال های اخیر دوبار جام حذفی انگلیس و دو بار هم جام اتحادیه این کشور را برده اما لیگ انگلیس پیوسته از چنگ این تیم خارج شده است.
کاراگر که اخیراً یک کتاب بیوگرافی او به نام «کارا ـ زندگی من» منتشر شده و در آن هم از دستاوردهای گذشته و هم آرزوهای آینده اش یاد کرده است، می گوید: «پشت سر گذاشتن مجدد منچستر، آن طور که نسل های قبل از ما در لیورپول انجام می دادند، می تواند دستاوردی بزرگ باشد و شیرین تر از آن، قهرمان کردن لیورپول در این لیگ در هیئت یک مربی است.
در چنین حالتی احساس غرور خاصی به آدمی دست می دهد، زیرا با تصمیم های من است که تیم به پیروزی و قهرمانی می رسد. از نظر من مهمترین دلیل قهرمانی های مکرر یونایتد در ۲۰ سال اخیر سرسختی و قدرت کاراکتر الکس فرگوسن مربی دیرپای آنها است و اگر من یا هر کس دیگری این حکومت را پایان بخشیم، به خاطر رکوردها و پیشینه یونایتد مهمترین دستاورد خواهد بود. تنها مشکلی که من دارم، این است که وقتی من مربیگری را شروع می کنم و به سمت او و تیمش یورش می برم، وی اصولاً در صحنه نمانده و عرصه را خالی کرده باشد. زیرا سن بالای او چیزی است که رل اول را در این ماجرا ایفا می کند. شاید به نظر برسد که فرگوسن به عنوان مربی رقیب اصلی ما مورد اعتنا و نظر مساعد من نیست. حال آن که من بیشترین احترام را برای او قائلم.
او آدمی است که اهدافش را به درستی تعیین و به شکلی معقول و حساب شده اجرا می کند و حتی دیدگاه های اجتماعی او نیز مورد تأیید من است.»
کاراگر که به رغم پرتوان ماندن مدتی است که با بازی های ملی انگلیس وداع گفته و درخواست های مربیان ملی را هم برای بازگشت به این عرصه رد کرده، در کتاب خاطراتش اعتراف کرده که در کودکی و اوایل نوجوانی دوستدار اورتون رقیب بزرگ و همشهری لیورپول بوده و هضم این قضیه برای طرفداران متعصب لیورپول قطعاً بسیار دشوار است. کاراگر در چنین فضایی می گوید: «بله، اورتون مورد توجه فراوان من قرار داشت اما پس از الحاق به لیورپول به آرامی پذیرفتم که فقط به این تیم بیندیشم و آرزویم غلبه لیورپول بر اورتون و هر حریف دیگری شد.

وصال روحانی‎/ منبع: Mirror

منبع : روزنامه ایران