اور دنچر

معمول ترین روشی که برای گذاشتن دندان برای یک فرد بی دندان به کار می رود دست دندان کامل است.با وجودی که این دست دندان ها خدمت زیادی بهه این افراد می کنند وآن ها را قادر می سازد که غذا های معمول را بخورند وصحبت نمایند ودر عین حال زیبائی را به آن ها بر می گرداند .
با وجود همه این مزایا ، بیمارانی که از این نوع دندان های مصنوعی استفاده می کنند به تدریج دچار سایش بافت لثه ای می شوند.در حقیقت دندان مصنوعی تکیه گاه خود را از دست می دهد ودیگر به اندازه روز اول در دهان محکم نیست.این بدین معنی است که دندان مصنوعی در هنگام غذا خوردن در دهان حرکت می کند وراحتی و آسایش را از شخص می گیرد.
در عین حال برخی موارد ممکن است این گونه دندان ها در هنگام صحبت کردن از دهان بیرون بیفتد واعتماد به نفس شخص را تحت تأثیر شدید قرار دهد.
این بیماران به دنبال ر وشی برای محکم کردن دندان هایشان در دهان هستند.برخی در پی تعویض این گونه دندان های مصنوعی بر می آیند.
با تعویض این دندان ها وساخت دندان هائی که با شرایط جدید لثه ها انطباق بهتری داشته باشد تا حدودی از مشکلات کم می شود ولی با توجه به ضعیفی لثه باز هم دندان در دهان حرکت می کند وباعث ایجاد زخم در دهان می شود.
انواعی از چسب های دندان مصنوعی در سال های اخیر در داروخانه ها عرضه می شوند این چسب ها هم تاحدودی مشکل بیماران راکم می کند ولی اثر آن ها خیلی زود از بین می رود ونمی توانند به طور کامل مؤثر باشند.
یکی از بهترین روش هائی که در سال های اخیر برای این گونه بیماران ارائه شده است اور دنچر می باشد.اوردنچر یعنی نوعی دندان مصنوعی که توسط چفت وبست مخصوصی به پایه هائی ثابت در فک متصل می شود.
این پایه های ثابت می توانند دندان های طبیعی ویا ایمپلنت یعنی دندان های کاشتنی باشند.در مورد افراد بی دندان که هیچ پایه ای درفک آن ها وجود ندارد باید از دندان های کاشتنی استفاده کرد.دندان کاشتنی یا ایمپلنت قطعاتی پیچ مانند از جنس تیتانیوم است که با یک جراحی ساده وبا بی حسی موضعی در فک کاشته می شود.
بر روی این ایمپلنت ها قطعاتی قرار می گیردکه با قطعات دیگری که داخل دندان مصنوعی قرار می گیردحالت چفت وبست دارند.بدین ترتیب با این کار دندان های مصنوعی کاملا" در دهان محکم می شوند وامکان غذا خوردن وصحبت کردن را برای بیمار فراهم می کنند.
تعداد پایه هائی که برای این کار در هرفک قرار می گیرد از دوتا شش ایمپلنت متفاوت است ومسلما" هر چه پایه ها بیشتر باشد نتیجه بهتر خواهد بود.نوع چفت وبستی که بر روی ایمپلنت ها قرار می گیرد نیز متفاوت است وممکن است بر روی هر ایمپلنت تک تک فرار گیرد ویا ایمپلنت ها به کمک قطعات میله مانندی به هم متصل شوند..در فک بالا معمولا" حداقل از چهار ایمپلنت استفاده می شود وایمپلنت ها به کمک این میله هابه هم وصل می شود.
تصاویر زیر متعلق به بیماری می باشد که دندان های فک پائین راکشیده بود وبرای گذاشتن اوردنچر به مطب ما مراجعه کرده بود.همان طور که در عکس ها مشاهده می شود لثه فک پائین بسیار ضعیف می باشد وقدرت نگهداری دندان مصنوعی را ندارند.
همکارانی که قبل از من ایشان را معاینه کرده بودند درمان اوردنچر را به ایشان پیشنهاد کرده بودندوبیمار برای انجام این کار به مطب ما معرفی شده بود.بنابر این برای این بیمار دوپایه ایمپلنت در فک کاشته شد و دندان مصنوعی برای وی ساخته شد.
تصویر بالا قطعات اضافه شده به ایمپلنت که دندان مصنوعی بر روی آن ها قرار می گیرد را نشان می دهد.
سطح داخلی دندان مصنوعی قرار می گیرد جاهای مخصوصی تعبیه شده است که در قطعاتی که بر روی ایمپلنت قرار گرفته قفل می شود.

دکترسیدحسین رجالی
http://dentistry.blogfa.com