جنگ های دسته جمعی

حتی فکرش را هم نمی توانید بکنید، چوب های بیس بال در هوا می چرخند، سکوها آتش می گیرد، تیفوسی ها در طول مسیر کنترل وسایل نقلیه عمومی را در دست می گیرند، آنها با زنجیر و هر نوع وسیله ای که بتوان کسی را مورد هدف قرار داد از طرفداران حریف پذیرایی می کنند... بازی تمام می شود ولی هنوز اثرات یک دربی در شهر دیده می شود. این است ثمره جنگ های باشکوه دسته جمعی.
چه مشخصه هایی می تواند در یک دربی مورد توجه قرار گیرد آیا فقط نوع نگرش رسانه ها و دیدگاه متفاوت هواداران این بازی ها را از سایر مسابقات متمایز کرده است شما هیچ گاه اولین بازی دربی که دیده اید را فراموش نمی کنید، تمامی لحظات آن برای شما لذت بخش است، هجوم هواداران و شعارهایی که می دهند، تعصب به رنگ لباس و اعتقادات تاریخی و قدیمی شکل این رقابت ها را تغییر می دهد، آیا واقعاً واژه دربی به رقابتی اطلاق می شود که بین دو تیم همشهری برگزار می شود یا به عمق اختلافات دو تیم بستگی دارد. خالق این لحظات باورنکردنی در اکثر مواقع طرفداران هستند، شاید سهم تیفوسی ها از برد و باخت بیش از بازیکنان است، آنها با پوست و گوشت خود لحظه به لحظه بازی را دنبال می کنند و حتی بعد از پایان دیدار تنش هایشان فروکش نمی کند، هیجان از روی سکوها به داخل زمین منتقل می شود.
● دربی چیست ؟
اما می شود واژه دربی را به درستی معنی کرد. شاید خیلی ها دیدار بین دو تیم همشهری را نزدیک ترین معنی اصلی آن بدانند. بعضی ها هم لقب دربی را به دیدار دو تیمی که اختلافات ریشه ای عمیق تری دارند اختصاص می دهند اما اصل ماجرا چیز دیگری است، واژه اصلی دربی نشأت گرفته از مسابقات اسب دوانی است. (Espon Derby Staves) نام این مسابقات بود برای اولین بار در سال ۱۷۸۰ شروع شد و به افتخار (ارل دوازدهم) که یکی از لردهای انگلستان بود ثبت شد اما هنوز معلوم نیست که چرا در قرن بیستم از این نام برای رقابت های فوتبال بین دو تیم همشهری یا محلی استفاده می شود.
● بزرگترین دربی ها
بزرگترین دربی ها از نظر هواداران جالب توجه به نظر می رسد، در اینجا بزرگان اسپانیایی باشکوه ترین دربی جهان را برگزار می کنند، غول های سرزمین ماتادورها درست است که ۴۰۰ مایل از هم فاصله دارند اما دیدار این دو تیم عظیم ترین دربی جهان است. به طوری که در اسپانیا نام (ال گرن کلاسیکو) را به آن داده اند، یعنی عمیق ترین اختلافات منطقه ای، تنفری که سال ها است در میان سلطنت طلبان و کاتالان ها ریشه دوانده، مادریدی ها از قشر بالای اجتماع هستند و پیراهن و شورت بلند که نشانه اشرافی ها است می پوشند و در مقابل بارسلونایی ها که از ایالات کاتالان هستند. از قشر کارگر نمونه دیگر آن را در کشور هلند هم شاهد هستیم، دیدار آژاکس و فاینورد هم از این جنس است. پس می توان به راحتی نتیجه گرفت این حساسیت ها و نوع بازی مختص دیدار بین همشهری ها نیست؛ لیورپول و منچسترسیتی گواه این مدعی است. حتی بازیکنان هم نظراتی عجیب و غریب دارند، روی کین هافبک سابق منچستریونایتد اعتقاد دارد بازی مقابل منچسترسیتی آنقدر برای ما اهمیت ندارد که دیدار با تیم بندری لیورپول جذاب است! حتی طرفداران هم شاید مانند بعضی از بازیکنان فکر کنند، آنها چند صد مایل از شهرخود دور می شوند تا فقط با هواداران حریف بجنگند، اختلافات فرهنگی، مذهبی و سیاسی سبب می شود تا جذابیت دو چندان شود. جالب است بدانید خارج از کشور انگلستان دربی ها بیشتر بر اساس اختلافات سیاسی و مذهبی شکل می گیرد و حتی شعارهایی که هواداران می دهند هیچ ربطی به فوتبال ندارد. گاهی اوقات شعارهای نژادپرستانه هم خوانده می شود...
مانند دیدار دو تیم رنجرز و سلتیک در اسکاتلند؛ این نوع دربی ها با رقابت میان میلان یا اینتر متفاوت است. خوب می دانید که میلانی ها به رقابت دو همشهری «دلامادونینا» می گویند. دلامادونینا همان تندیس مریم مقدس در شهر میلان است.
اختلافات هواداران هم مربوط به سال ۱۹۰۸ است، زمانی که بازیکنان غیر بومی وارد میلان شدند و سبب تولد تیمی به نام اینتر ناسیونال، پس می توان نتیجه گرفت همه نوع سلیقه ای حاکم است ولی از همه جذاب تر برای طرفداران همان اختلافات سیاسی و مذهبی است. شاید یک نوع دیگر از آن دیدار دو تیم رم و لاتزیو است، لاتزیو تیمی که با آرم (SSLAZIO) مشهور است، آنها تفکرات نژادپرستانه دارند، شعارهایی می دهند که برخلاف اصول جوانمردانه است و مهمتر از همه طرز فکر آنها نزدیک به رهبری دیکتاتور سابق آلمان هیتلر است آنها خودشان را از گروه های «گشتاپو» می دانند و این در حرکاتشان مشهود است، اما در مقابل رم با یک اصالت برخواسته از دل ایتالیا و جدا از این گونه تفکرات است. به گفته پائولو دی کانیو که همیشه در این دیدارها با حرکات خاص اش، سلام های نظامی به سبک هیتلر و خالکوبی های بدنش مورد توجه بوده، این بزرگترین دربی ایتالیا است، زیرا طرفداران رم و لاتزیو شش هفته قبل از بازی برای هم کری می خوانند و حتی زمانی که لیگ هم تمام می شود هنوز درباره این دیدار صحبت می کنند! این است داستان جنگ های با شکوه دسته جمعی.

مترجم: حسین جوادی

منبع : روزنامه ایران ورزشی