روش‌های برآورد ارزش اجاری مسکن مالک‌نشین در شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI)

مبنای تفاوت بین کالاهای بادوام و بی‌دوام براساس دوام فیزیکی آنها نیست بلکه بر این اساس است که آیا کالاها می‌توانند فقط یک‌بار برای هدف‌های تولیدکننده یا مصرف کننده به‌کار روند یا اینکه به‌طور مکرر به‌کار می‌روند. برای مثال زغال‌سنگ یک کالای با دوام به معنای فیزیکی است. اما فقط یک بار مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین یک کالای با دوام، کالائی است که ممکن است به‌طور مکرر در طول مدت زمان بیشتر از یک‌سال استفاده شود.
بنابراین یک کالای با دوام به‌وسیله قابلیت خدمات مفیدی که به مصرف‌کننده از طریق استفاده مکرر آن در دوره طولانی از زمان می‌رساند، شناسائی می‌شود.
در رابطه با مسکن مالک‌نشین ”آلفرد مارشال“ بیان می‌کند که ”منافعی که شخص از زندگی در مسکن خود می‌برد به‌عنوان بخشی از درآمد واقعی او برآورد و به‌عنوان ارزش اجاری خالص مسکن وی در نظر گرفته می‌شود، درصورتی‌که چنین نقشی برای منافعی که از استفاده از سایر کالاها می‌برد، وجود ندارد“.

فریبا همتی
محقق اداره تحقیقات و مطالعات آماری بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران

منبع : مجله روند اقتصادی