هرگز «کرباسچی» را نمی بخشم!

«مجید مجیدی» کارگردان فیلم سینمایی «آواز گنجشک ها» که این روزها آخرین ساخته اش که البته مسافر اسکار هم شده به اکران عمومی در داخل کشور در آمده، در سخنانی اظهار داشته: «دوران افول سینمای ایران شروع شده است.
من پیش از این در محافل سینمایی گفته ام که سینمای ایران باید پوسته عوض کند و رنگ دیگری را از خودش نشان دهد. بارها گفته ام و تاکیدم بر این بود که جشنواره زده نشویم.» وی ادامه داده: «در دهه۹۰ سینمای ایران اقبال عمومی زیادی در جشنواره های جهانی داشت و از همان موقع به سرعت وارد بازارهای جهانی شدیم.
من آن موقع این ضرورت را احساس کردم که حالا که به این مرحله رسیده ایم می توانیم از این موج بگذریم و سینما را به بازار جهانی بزرگتری برسانیم.» «مجیدی» افزوده: «در سال های ۱۹۹۶تا۲۰۰۰ سینمای ایران در اوج خود بود. این سینما به دلیل مارکت و جشنواره اقبال زیادی داشت و هر فیلمی که از ایران می آمد مورد اقبال جشنواره ها قرار می گرفت اما متاسفانه چون نتوانستیم سوار این موج شویم و سیاستی مشخص نداشتیم و مدیریت کلان ما نتوانست این امر را اداره کند و از طرفی خود سینماگران نیز خوب عمل نکردند، نتوانستیم از این امکان پرش استفاده کنیم. خانه سینما نیز در این زمینه بسیار منفعل عمل کرد.» مجیدی با بیان این مطلب که هر سینمایی دوره ای دارد، اضافه می کند: «ما باید تلاش می کردیم تا تغییراتی در سینما بدهیم.
فیلم های ما بسیار شبیه شد و وجه جشنواره زدگی باعث عدم رونق سینمای ما شد. ما باید این توفیق را دوباره پیدا کنیم و نباید تنها به جشنواره ها اکتفا کرد بلکه باید فیلم هایی ساخت که ضمن اینکه مخاطب عام را جذب می کنند در فکر جذب مخاطب خاص هم باشد.» وی به بیان مختصات فیلم های جهانی می پردازد و به فارس می گوید: «از نظر من فیلمی که مختصات بومی و هویت ملی کشور خودش را داشته باشد فیلمی جهانی است. شهیدمرتضی آوینی این بحث را بعنوان استراتژی مطرح کرد که سینمای جهانی ریشه در هویت ملی دارد.
در سینماهای مختلف دنیا موج نو، نئورئالیسم یا حتی کارگردان های بزرگ دنیا به خاطر داشتن هویت مستقل در دنیا شناخته شده اند. فیلمسازانی مثل «کوروساوا»، «جان فورد» یا «فلینی» و فیلمسازان تاثیر گذار دیگر همه مبتنی بر ریشه هایشان فیلم ساخته اند و به نظرم این مختصات اصلی سینمای جهانی است.
این ابعاد اگر با ساختار و سینمای فاخر و تکنیک فاخری ارایه شود طبعا می تواند مخاطب جهانی داشته باشد و این فرمولی است که جواب داده و ایجاد جذابیت می کند. اگر این جذابیت در تکنیک و محتوایی که ارایه می کنیم جاری و ساری شود و مبتنی بر هویت های ملی باشد موفق خواهد بود.» این کارگردان سینما درباره حضور فیلم «آواز گنجشک ها» در اسکار۲۰۰۹نیز اظهار می دارد: «ارسال فیلم به اسکار مشخصه های خاصی دارد و تنها اینکه مورد توجه منتقدین و مردم قرار گرفته باشد کافی نیست. یک فیلم برای حضور در اسکار باید چند پارامتر داشته باشد.
یکی اینکه دارای توفیقات جهانی اعم از جشنواره ای و مارکتینگ باشد و خود کارگردان و شناخته شدن او از همه مهم تر است ضمن این که کمپانی ای که فیلم را به آکادمی معرفی می کند و آن را تبلیغ می کند بسیار مهم است.
اگر یک فیلم در اسکار کمپانی معتبری حمایتش نکند کاملا فراموش خواهد شد.» وی همچنین درباره امکان موفقیت «آواز گنجشک ها» در اسکار نیز می گوید: «اگر این اتفاق بیفتد در وهله اول برای سینمای ایران افتخار است و دوم برای سینماگری که این فیلم را ساخته است.» این کارگردان همچنین خاطر نشان می کند که; «همیشه جایی که یک انسان زندگی می کند در او تاثیر می گذارد هرچقدر که ما از فضای شهری دور می شویم مناسبات درست تر و صحیح تر است و هرچقدر به شهرنشینی نزدیک می شویم نوع نگاه انسان ها و کرامت انسانی به موقعیت مادی آدم ها وابسته می شود و تعریف انسان دیگر متفاوت از فضای بستر طبیعت و مناسبات انسانی که اصل محور انسانیت است.
در فضای شهری این مناسبات مخدوش شده است. من هرگز «کرباسچی» را نخواهم بخشید. او بلایی به سر تهران آورده که هویت آن را نابود کرده است من به ترافیک و درخت کاری و تابلوهای زیبا کاری ندارم به نظرم هویت ما بالاتر از همه این هاست.
ما قشنگ ترین و زیباترین مناطق شهرمان را که به لحاظ هویتی برای همه ما نوستالژی داشت، بازارها، خانه ها را خراب کردیم که یک خیابان از وسطش عبور کند. فضاهای قدیمی را خراب کردند و تبدیل به خانه های آپارتمانی کردند که مصیبت های اجتماعی به بار آورد. »

منبع : روزنامه ابتکار