تعادل تنها دغدغه دونگا

اگر بازیکنی تازه وارد به یک باشگاه هستید که می خواهید تمامی دوستان و هواداران تیم خود را تحت تاثیر بازی خود قرار دهید و به سرعت به بازیکنی محبوب در نزد آنها مبدل شوید گلزنی در دربی می تواند بهترین شروع ممکن را برای شما رقم بزند.
البته اگر تیم شما رقیب دیگری در شهر خود داشته باشد. این همان کاری بود که رونالدینیو ستاره برزیلی میلان روز یکشنبه در بازی مقابل اینتر انجام داد و به تمامی انتقاداتی که همواره به دنبالش بودند پاسخی قاطع داد. حرکت زیبای او در ارسال یک پاس مورب برای کاکا و رساندن خود به محوطه جریمه به گلی فوق العاده از روی سانتر هموطنش منتهی شد. این گل بدون شک پاسخی محکم به دونگا برای کنار گذاشتن رونالدینیو از ترکیب تیم ملی برزیل به حساب می آمد. شاید دوران حضور رونالدینیو طی چند وقت اخیر یکی از عجیب ترین دورانی بوده که یک بازیکن می تواند به همراه یک تیم سپری کند. هنوز این موضوع که آیا قرار گرفتن رونالدینیو در ترکیب تیم ملی برزیل در المپیک ۲۰۰۸ پکن تصمیم و خواسته قلبی دونگا بوده است یا خیر مشخص نیست. هر چند گمان می رود این تاکیدهای موکد و مکرر ریکاردو تیکسیرا رییس اتحادیه برزیل بوده که دونگا را برای قرار دادن این ستاره فراموش شده در ترکیب تیمش متقاعد کرد.
به ماه ژوئن باز می گردیم زمانی که برزیل با نتیجه ۲ - صفر مقابل پاراگوئه تن به شکست داد. این در حالی بود که دونگا علی رغم اصرار و تاکید تیکسیرا رونالدینیو را در ترکیب اصلی تیم خود قرار نداد. او حتی در بازی مقابل آرژانتین که در نهایت به تساوی بدون گل ختم شد نیز از این مهره استفاده نکرد.
البته شاید هم تا حدودی باید به دونگا حق داد چرا که رونالدینیو در آن دوران که مصادف با اوج گیری اختلافاتش با فرانک رایکارد و آغاز نیمکت نشینی هایش در بارسلونا بود به هیچ وجه در آمادگی به سر نمی برد و به کلی ریتم و خلاقیت گذشته بازی خود را از دست داده بود. زمانی که رونالدینیو تصمیم بر ترک نوکمپ گرفت به نظر نمی رسید مکانی ثابت و قطعی برای او در ترکیب تیم ملی برزیل برای سفر به پکن وجود داشته باشد و انتظار می رفت دونگا نیز از او دعوت به عمل نیاورد.
جنجال حضور رونالدینیو در المپیک پکن به آنجایی رسید که «توستائو» یکی از برترین مفسرین و کارشناسان فوتبال برزیل این نظریه را ارائه کرد که ورود این بازیکن به ترکیب تیم ملی برزیل تنها و تنها برای راضی نگه داشتن اسپانسرها از بابت وجود یک ستاره بزرگ و نام آشنا در تیم بوده است. در سوی دیگر اینگونه عنوان شد که حضور رونالدینیو در المپیک عاملی خواهد بود که باعث می شود او هر چه زودتر به دوران اوج خود بازگردد. به هر حال رونالدینیو به چین رفت اما کاملا مشخص بود که او در آنجا هم ضعف هایی دارد. تنها تهدیدی که او برای حریفان برزیل ایجاد می کرد ضربات ایستگاهی هر از چند گاهی بود که روانه دروازه می کرد اما در جریان بازی او به بازیکنی بی حرکت و کند مبدل شده بود. با وجود ارائه بازی نه چندان دلچسب در المپیک پکن، برزیل و دونگا چه اختیاری و چه اجباری رونالدینیو را در ترکیب تیم نگه داشت تا در دو دیدار بعدی برزیل در مرحله مقدماتی جام جهانی بازی کند. یکی از این ۲ بازی در خانه شیلی برگزار شد که با پیروزی ۳ - صفر برزیل به پایان رسید اما دیگر بازی زردپوشان تساوی تعجب آور صفر - صفر در خانه مقابل بولیوی بود که ۱۳ بازی پیشین خود در مرحله مقدماتی جام جهانی را با شکست پشت سر گذاشته و در این مسیر ۴۴ گل دریافت کرده بود.
اما تداوم عملکرد ضعیف رونالدینیو در تیم ملی برزیل سرانجام دونگا را عصبانی کرد. نتیجه این عصبانیت این است که این ستاره برزیلی اکنون در میان دعوت شدگان به تیم ملی برای بازی مقابل ونزوئلا و کلمبیا در مرحله مقدماتی جام جهانی حضور نداشته باشد. دونگا عدم آمادگی و موزون بازی کردن رونالدینیو را علت کنار گذاشته شدنش از تیم ملی قلمداد کرد. اما تنها ۷۲ ساعت پس از این اظهارات رونالدینیو در بازی مقابل اینتر نشان داد او در وضعیتی به مراتب بهتر از گذشته قرار دارد. از این رو این احتمال می رود که موضوع دعوت نشدن رونالدینیو به تیم ملی برزیل چیزی فراتر از بحث آمادگی یا عدم آمادگی او باشد. به نظر می رسد دونگا قصد دارد از این فرصت استفاده و به قول خود به متعادل کردن ترکیب تیمش بپردازد.
پیروزی در خانه شیلی برای دونگا بسیار شیرین بود. اما رقم خوردن این نتیجه تا حدودی قابل پیش بینی بود. شیلیایی ها تحت هدایت مارسلو بیلسا همواره به دنبال انجام حرکات هجومی بودند و در اکثر اوقات در زمین برزیل حضور داشتند غافل از اینکه آنها مقابل تیمی قرار گرفتند که موثرترین و خطرناک ترین ضد حملات را در دنیای فوتبال ارائه می دهد نتیجه این اشتباه هم پذیرفتن شکست بود. اما بازی با بولیوی شرایط متفاوتی داشت. بولیوی تیمی نبود که همچون شیلی به برزیلی ها اجازه و فرصت ضد حمله بدهد. تمام اعضای این تیم به خوبی یکایک بازیکنان برزیلی را تحت فشار قرار دادند و با کاهش فاصله خود با آنها نمی گذاشتند آنها شروع به حرکت کنند. این طریقه بازی از سوی بولیوی باعث شد دونگا و شاگردانش در خانه خود متوقف شوند.
به جرات می توان گفت بزرگترین مشکل تیم ملی برزیل فقدان خلاقیت در خط میانی برای ارسال پاس و تغذیه مهاجمان است. خط میانی این تیم نشان داده توانایی تغذیه سریع مهاجمان یا کنترل بازی در مرکز زمین و رد و بدل کردن پاس های کوتاه و سپس ارسال پاس های بلند و عمقی را ندارند. سیستم ۱ - ۳ - ۲ - ۴ دونگا که ۲ هافبک را در مرکز زمین و ۳ هافبک هجومی را پشت سر تک مهاجمان تیم قرار می دهد در حالی در اکثر بازی های برزیل اعمال می شود که در اغلب اوقات ضعف عملکرد ۲ هافبک میانی آن احساس می شود. با این وجود او تکیه خاصی بر عملکرد ۳ هافبک هجومی که پشت لوئیز فابیانو قرار می گیرند دارد. در شرایط عادی این خط متشکل از کاکا رونالدینیو و روبینیو است اما غیبت کاکا به دلیل مصدومیت دیگو هافبک وردربرمن را جایگزین او در ۲ بازی اخیر برزیل کرده بود. اما اکنون دیگو نیز جایی در این خط ۳ نفره ندارد چرا که محرومیت ناشی از دریافت ۲ کارت زرد در بازی های گذشته به او اجازه بازی در مقابل ونزوئلا را نمی دهد. عدم حضور رونالدینیو و دیگو در بازی با کلمبیا بدون شک خلأیی را به وجود می آورد. حال که دونگا بهانه ای که برای کنار گذاشتن رونالدینیو می خواست به دست آورده مسلما باید چشم انتظار ورود هافک هجومی دیگری به خط میانی برزیلی ها باشیم.
اگرچه تمامی هافبک های هجومی که برزیل به دنیا معرفی کرده همگی جزو نوابغ فوتبال محسوب می شدند اما محتمل ترین گزینه ای که به نظر می رسد دونگا از وی برای پر کردن خلأرونالدینیو استفاده کند مانسینی ستاره سابق رم و حال حاضر اینتر است که این روزها نمایش های درخشانی را ارائه می کند. این بازیکن ۲۸ ساله که نخستین حضورش در میادین رسمی فوتبال را در سال ۱۹۹۹ با قرار گرفتن در پست دفاع راست تجربه کرد به تدریج شم بالای خود را برای گلزنی نشان داد و بارها و بارها از همان نقطه از زمین پایش را به گلزنی باز کرد. او سال ۲۰۰۲ در حالی که تصور می شد هنوز یک دفاع راست شناخته می شود به ایتالیا آمد اما خیلی زود به یک هافبک هجومی یا مهاجم تبدیل شد. سال ۲۰۰۴ بود که او در همان پست سابقش برای حضور در رقابت های کوپا امریکا در تیم ملی برزیل قرار گرفت اما حضور او در آن قسمت از میدان کارساز واقع نشد. اکنون او بار دیگر به تیم ملی دعوت می شود تا قابلیت های هجومی اش مخصوصا گلزنی و فضا سازی را به معرض نمایش بگذارد.
این همان نکته ای بود که دونگا در مصاحبه خبری هفته گذشته اش اذعان کرد. دونگا اعتراف کرد او با کمبود بازیکن مواجه است که بتواند از جناحین حرکت و خود را به یک سوم دفاعی حریف برساند. مانسینی بازیکنی است که به بازی در هر ۲ جناح زمین عادت دارد و مطمئنا فرصتی به دست می آورد تا ثابت کند چه کارهایی می تواند انجام دهد، چه در سن کریستوبال مقابل ونزوئلا و چه ۳ روز بعد مقابل کلمبیا در ریودوژانیرو. اگر طرح متعادل سازی دونگا عملی شود بدون شک او خود را در دوران موفقیت آمیزی خواهد دید زیرا آن گاه دیگر به ندرت این مسأله که کاکا، روبینیو و رونالدینیو در چه وضعیتی قرار دارند مطرح خواهد بود. اگر مانسینی یکی از جناحین را به خوبی پوشش دهد و یک متخصص نیز در قلب خط حمله قرار بگیرد دیگر بعید خواهد بود که ۳ هافبک هجومی را به صورت فشرده در یک خط در ترکیب اصلی ببینیم.

یاسر احمدی
منبع:SI

منبع : روزنامه ایران ورزشی