تاثیر پایش و مداخله سیستماتیک درد به عنوان پنجمین علامت حیاتی بر میزان رضایت بیماران از نحوه کنترل درد بعد از عمل جراحی شکمی

● مقدمه:
سالیانه بیش از صدها میلیون نفر در سراسر جهان تحت عمل جراحی قرار می گیرند و درد پس از عمل را تجربه می کنند. به طوری که درد یکی از بیشترین مشکلات تشخیص داده شده در پرستاری به ویژه در بخش های جراحی است. هدف این پژوهش تعیین میزان اثر پایش و مداخله سیستماتیک درد توسط پرستاران بر میزان رضایت بیماران تحت عمل جراحی شکمی می باشد.
● روش:
در این پژوهش نیمه تجربی نمونه های بررسی شده شامل بیماران بستری کاندید عمل جراحی در بخش جراحی دو بیمارستان امداد شهید بهشتی سبزوار می باشند، که بر اساس توزیع پوآسون و با توجه به مشخصات نمونه (سن ۶۵-۱۵ سال و ...) در مدت یک ماه جمع آوری گردید (گروه آزمون ۶۰ بیمار و گروه شاهد ۶۵ بیمار). ابزار پژوهش مشتمل بر پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و بررسی درد و پرسش نامه بررسی رضایت از مراقبت های پرستاری کنترل درد و ابزار دیداری کنترل درد (۱۰-۰) می باشد. ابتدا نمونه گیری گروه شاهد انجام شد، و پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک تکمیل گردید.
سپس اجرای مداخله به صورت ۳ جلسه ۶۰ تا ۴۵ دقیقه برنامه آموزشی توجیهی برای پرسنل پرستاری بخش جهت اجرای پایش و مداخله سیستماتیک درد به عنوان پنجمین علامت حیاتی اجرا شد و به مدت یک ماه برای ۶۰ بیمار کاندید عمل جراحی در گروه آزمون این روند مراقبتی اجرا گردید. سپس رضایت بیماران در هر دو گروه یک بار در ۲۴ساعت اول بستری و بار دیگر در ۷۲ ساعت بعد از پذیرش تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل آماری از طریق نرم افزار SPSS صورت گرفت.
● یافته ها:
هر دو گروه شاهد و آزمون از نظر عوامل مداخله گر مانند سن، جنس، نوع عمل جراحی یکسان می باشند (P>۰.۰۵). نتایج نشان داد که ۹۸ درصد بیماران گروه شاهد از کنترل درد به طور سیستماتیک در ۲۴ ساعت اول ناراضی، ۲ درصد نسبتا راضی، و در ۷۲ ساعت بعد ۷۱ درصد ناراضی و ۲۹ درصد نسبتا راضی بودند. در گروه آزمون ۹۴ درصد بیماران در ۲۴ ساعت اول از کنترل درد به طور سیستماتیک نسبتا راضی، ۶ درصد راضی و در ۷۲ ساعت بعد ۶۵ درصد نسبتا راضی و ۳۵ درصد راضی بودند. آزمون تی مستقل (P<۰.۰۵) بین میزان رضایت ۲۴ ساعت اول و ۷۲ ساعت بعد در دو گروه شاهد و آزمون تفاوت معنی داری نشان می دهد.
● نتیجه گیری:
بر اساس یافته های این پژوهش، پایش و مداخله سیستماتیک درد توسط پرستار می تواند باعث افزایش رضایت بیماران جراحی شکمی گردد، چرا که با برآورده کردن رضایت بیماران می توان آنها را در امر مراقبت و درمان مشارکت داده، آسایش بیشتری را برای بیماران تامین نموده و بدین وسیله سلامت جامعه نیز ارتقا خواهد یافت.

حمیده یزدی مقدم
ربابه معماریان
عیسی محمدی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی