ریشه یابی اختلافهای ریشه ای دایی - کریمی

سرمربی تیم ملی فوتبال ایران گفت: هر چند کره شمالی تیم خطرناکی است اما، ایران با بقیه تیمها فرق دارد و ما قطعاً سه امتیاز بازی چهارشنبه را کسب خواهیم کرد.
علی دایی پیرامون آخرین شرایط تیم ملی اظهار داشت: خوشبختانه بازیکنان بسیار خوبی در اختیار داریم و تا بازی با کره شمالی زمان در اختیار داریم که بتوانیم این بازیکنان را به هماهنگی برسانیم. متأسفانه سه، چهار بازیکن ما آسیب دیدگی جزئی، دارند و بعضی از بازیکنانمان را هم به طور کل به خاطر مصدومیت از دست دادیم، با این حال در تیم فعلی بازیکنان خوبی حضور دارند که می توانند سرنوشت بازی را تغییر دهند.
وی در ادامه گفت: سه بازی کره شمالی را آنالیز کرده ایم. آنها تیم خطرناکی هستند، اما ایران با بقیه تیمها تفاوت دارد و قطعاً سه امتیاز بازی مقابل کره شمالی را کسب خواهیم کرد.
دایی درباره پاسخ منفی کریمی به دعوت تیم ملی گفت: ما برای انتخاب بازیکنان به آمادگیشان نگاه کردیم. خیلی از بازیکنان دیگر بودند که حقشان بود به تیم ملی دعوت شوند، اما باید بهترینها را دعوت می کردیم. با این حال با نبود یک یا چند بازیکن، تیم ملی ضرر نمی کند. برای بازی های آینده هم درهای تیم ملی به روی بازیکنان دیگر باز است.
تصمیم علی کریمی برای وداع از تیم ملی به منزله خداحافظی و وداع دائمی او با پیراهن تیم ملی نیست. او در حقیقت تلاش کرد با رفتار جدید خود و قرار گرفتن مقابل تصمیم سرمربی تیم ملی، نشان دهد تصمیم و اراده اش برای بودن یا نبودن در تیم ملی نه برعهده علی دایی که با اراده شخصی خود او خواهد بود. اما سؤال اینجا شکل می گیرد که آیا کریمی با این شکل جدایی از تیمی که نه تیم ملی که تیم دایی می خواندش، بهترین تصمیم ممکن را اتخاذ کرده است؟
علی کریمی لجاجت را تمدید کرد. دعوای میان دایی و کریمی به اختلاف نظری بلند مدت مبدل شده که از سال ۸۰ تا امروز بی وقفه و مداوم وجود داشته است. این که چرا اختلاف این دو ستاره هرگز از بین نرفت و به پایان نرسید، در نوع خود عجیب و قابل تأمل به نظر می رسد!
علی کریمی را نمی توان پیدا کرد. در این که او به شمال کشور فرار کرده تا از حرف و حدیثها و شایعات در امان بماند شکی نیست ولی می خواهیم درخطوط فکری اش رسوخ کنیم تا شاید بدانیم مردی مانند او چرا باید دعوت تیم ملی را پس بزند؟!
کریمی چرا به تهران بازگشت؟ حضور جادوگر در پیراهن پرسپولیس معنی و مفهوم خاصی داشت. ولی علی در پاسخ به همین سؤال بسیار هوشیارانه و معنی دار می گفت: «دلایل من فوتبالی نیست!» علی کریمی در حقیقت اذهان عمومی را به سمت و سویی سوق می داد که هیچ کس نتواند آینده تصمیم او را پیش بینی کند. وقتی از او می پرسیم آیا برای رسیدن به تیم ملی به پرسپولیس برگشته ای یا نه، باز هم پاسخی نامعلوم داد: «من تیم ملی را مثل هر ایرانی دیگری دوست دارم و برای موفقیتش هم دعا می کنم ولی الان تمام فکر من موفقیت پرسپولیس است.»
این برگ اول پرونده علی کریمی بود. فکر می کنید منظور و هدف کریمی از تصمیمی کاملاً شخصی چیست؟ او امروز در نبرد با علی دایی، خود را یک بار دیگر پیش می اندازد و البته هیچ توجهی به پیراهن تیم ملی نشان نمی دهد. می توانیم آرام آرام متوجه خواسته های کریمی از بازگشت به پرسپولیس شویم.
اول بار سال ۱۳۸۰ در مراسمی که برای کودکان ناشنوا به همت مدرسه ناشنوایان در محله گیشا (کوی نصر) تهران برگزار شده بود، دایی و کریمی همراه چند ستاره نام آشنای دیگر راهی سالن سرپوشیده فوتبال شدند.
تیم دایی مقابل تیم کریمی از همان ابتدای بازی عقب افتاد. علی کریمی هنرنمایی می کرد و تماشاگران را به وجد می آورد. تا جایی که تصمیم گرفت مقابل علی دایی حرکتی خارق العاده انجام دهد. او دوبار پیاپی توپ را از میان پاهای دایی عبور داد و جمعیتی نزدیک به دو هزار نفر را به وجد آورد. سرانجام جرقه اختلافها زده شد. دایی کشیده ای زیر گوش کریمی فرود آورد. این آغاز دعوای دو قهرمان فوتبال ایران بود.
چند ماه بعد کریمی در گفتگو با هفته نامه تماشاگران گفت: «من آدم خوش شانسی هستم... بله ! ولی اگر خدا مرا بغل کرده، پس باید بگوییم خدا علی دایی را بغل کرده و بوسیده!» همین تمدیدی شد بر دامنه دعاوی ملی پوشان ! علی کریمی از آن پس هرگز در گفتگو با خبرنگاران شرکت نکرد و به جای او همواره ابوالفضل جلالی مدیر برنامه هایش حرف زد.
علی دایی علنی در رسانه ها مصاحبه می کند و مدعی می شود در تیمش (به یاد داشته باشید می گوید تیم من، نه تیم ملی) نیازی به بازیکن بی تعصب ندارد. او خواهان یک سرباز برای فوتبال ایران می شود که جانش را برای این تیم می گذارد. با همین ادبیات می توان دریافت که این مرد دیگر حتی با وجود پا در میانی رؤسای فدراسیون فوتبال هم حاضر به بازگشت کریمی نخواهد شد. این فاز جدیدی از اختلافهاست.
ابوالفضل جلالی در همان روزهایی که تیم ملی به دنبال یک مربی می گشت در مصاحبه ای معنی دار و برای آشتی کنان دایی و کریمی در گفتگو با یکی از خبرگزاریهای فارسی زبان، از قول کریمی مصاحبه ای را در اختیار رسانه ها قرار داد. فردای همان روز روزنامه های ورزشی با تیتری بزرگ از زبان کریمی نوشتند: «چرا به دنبال مربی می گردید؟ چه کسی بهتر از علی دایی؟» باور کردن و پذیرش چنین حرفی ساده نبود. یک هفته بعد دایی سرمربی تیم ملی شد. هر دو نفر هم دایی و هم کریمی به این جملات کمترین اعتقادی نداشتند. دایی بعدها صراحتاً گفت که به آن چه از قول کریمی نوشته می شود اهمیتی نمی دهد چون از زبان خود او گفته نشده است!
می گفتند فدراسیون فوتبال کریمی را از حضور در تیم ملی منع کرد و دلیلش هم مصاحبه علیه فدراسیون بوده است. اما این برنامه ای از پیش تدوین شده بود. دایی از مهدی تاج ( نایب رئیس اول فدراسیون و رئیس کمیته تیمهای ملی) خواست در نبود او کنار اردوی تیم ملی، کریمی را شبانه برای پاسخگویی به ادعاهایش، از اردبیل به تهران برگرداند. حتی وقتی ریاست جمهوری هم خواستار بخشش کریمی شد، دایی مقابل کریمی جبهه گرفت تا مشخص شود فدراسیون فوتبال در این میان فقط بازیچه برنامه های دایی برای حذف کریمی بوده است.
دقیقاً معلوم شد کریمی برای تیم ملی و خواسته های فوتبالی به پرسپولیس برنگشته است. او آمد تا دایی دعوتش کند و سپس از تیم دایی کنار برود. به همین سادگی می توان دریافت که کریمی برای ادامه جنگ همیشگی و پیروز شدن برابر دایی به تهران آمده بود. این رفتار کریمی هرچند خود او را در این نبرد پیروز کرد، اما نتیجه ای نداشت جز ضرر تیم ملی! ذهن همه اعضای کادر فنی تا مدتی درگیر این ضربه کریمی خواهد بود!
چرا هیچ کس یک بار طی تمام این سالها مشکل این دو نفر را حل نکرد؟ این مهمترین سؤال روز است...

پیام یونسی پور

منبع : روزنامه قدس