آشنایی با هنرمندان سینمای ایران از قالب جدی ... بدون شرح... تا قالب طنز

فتحعلی اویسی بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون است که در سال های اخیر سبک کاری خود را تغییر داد و اتفاقا این تغییر باعث موفقیت بیشتر وی شد.
فتحعلی اویسی متولد بیست ویکم دی ماه سال ۱۳۲۴ در قم است و مدرک تحصیلی لیسانس بازیگری و کارگردانی را از دانشگاه ایالتی تگزاس دریافت کرده است. بعد از اتمام تحصیل و طی بازگشت به ایران در سال ۵۴ به استخدام تلویزیون درآمد.
او طی آن سالها به فیلم سازی مستند و علمی پرداخت. نخستین فیلم کوتاه و ۳۵ میلی متری او در همان سال ۵۴ با نام سه شنبه آخر ساخته شد. در سال ۵۷ در فیلم قدغن به کارگردانی علیرضا داوودنژاد بازی کرد.
در سال ۵۹ در فیلم راهی به سوی خدا (جلال مهربان) نقش آفرینی کرد. در سال ۶۳ در فیلم مادر، در کنار بازیگری، نخستین تجربه کارگردانی سینمایی خود را نیز پشت سرگذاشت. در همان سال در فیلم میرزا کوچک خان به کارگردانی امیر قویدل نیز بازی کرد.
در سال ۶۵ در فیلم به یادماندنی ناخدا خورشید به کارگردانی ناصر تقوایی به ایفای نقش پرداخت که به خاطر آن در پنجمین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد شد. در سال ۶۶ در فیلم پرنده کوچک خوشبختی به کارگردانی پوران درخشنده حضور داشت. در سال ۶۷ در فیلم های هی جو (منوچهر عسگری نسب)، تفنگ های سحرگاه ( بهروز افخمی) و سرب به کارگردانی مسعود کیمیایی به ایفای نقش پرداخت که به خاطر فیلم سرب در هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد شد.
در همان سال دومین تجربه کارگردانی خود را با فیلم باو پشت سرگذاشت. در سال ۶۸ در فیلم های ریحانه (علیرضا رئیسیان)، گل سرخ (حمید تمجیدی) و هامون به کارگردانی داریوش مهرجویی بازی کرد. در سال ۶۹ در فیلم های سایه خیال (حسین دلیر) و حکایت آن مرد خوشبخت (رضا مدیر نژاد) نقش آفرینی کرد. درسال ۷۰ در فیلم های مسافران دریای انار (یدالله نوعصری)، قرق ( احمد هاشمی) پرنده آهنین ( علی شاه حاتمی )، بانو (داریوش مهرجویی) و دلشدگان (علی حاتمی) به ایفای نقش پرداخت. در سال ۷۱ نویسندگی و کارگردانی فیلم مریم و میتیل را بر عهده داشت و علا وه بر آن در فیلم پرواز را به خاطر بسپار (حمید رخشانی) بازی کرد. سال ۷۲ را بابازی در فیلم های بدل (جهانگیر جهانگیری) و آخرین خون (منوچهر معیری) پشت سرگذاشت.
در همان سال در نهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم های کودک و نوجوان دیپلم افتخار بهترین فیلم نامه را برای فیلم مریم و میتیل دریافت کرد. در سال ۷۳ در فیلم های می خواهم زنده بمانم (ایرج قادری)، مرضیه (اسفندیار شهیدی) و سربلند به کارگردانی خودش ایفای نقش کرد، در سال ۷۴ در فیلم های حادثه در کندوان(جهانگیر جهانگیری) اعاده امنیت(حمید رخشایی) و پاتک(علی اصغر شادروان) حضور داشت. سال ۷۵ را با بازی در فیلم گاومیش ها(اکبر صادقی) پشت سر گذاشت.
در سال ۷۶ در فیلم جهان پهلوان تختی (بهروز افخمی) بازی کرد. در سال ۷۷ در فیلم های لژیون(سید ضیا» الدین دری) و خط ها و سایه ها (بهروز فرجی) نقش آفرینی کرد. سال ۷۸ همراه بود با حضور او در فیلم مومیایی ۳ به کارگردانی محمد رضا هنرمند. در سال ۸۰ در فیلم زندانی ۷۰۷(حبیب اله بهمنی) بازی کرد.
در سال ۸۱ در فیلم دوشیزه(محمد درمنش) ایفای نقش کرد. در سال ۸۲ در فیلم بله برون(داود موثقی) حضور داشت. سال ۸۳ را با بازی در فیلم های مسیح(نادر طالب زاده) و انتخاب(تورج منصوری) سپری کرد. در سال ۸۴ درفیلم مسیح(نادر طالب زاده) بازی کرد. در سال ۸۵ در فیلم های مادر زن سلا م(خسرو ملکان) و کلا هی برای باران(مسعود نوابی) نقش آفرینی کرد. در سال جاری هم تا کنون در فیلم چار چنگولی(سعید سهیلی) حضور داشت.
اویسی همچنین در تلویزیون هم حضوری پررنگ داشته است. بازی در سال ۶۲ در سریال سربداران (محمد علی نجفی) سال ۷۵ در تنها ترین سردار (مهدی فخیم زاده)، سال ۷۷ خودرو تهران ۱۱(مرضیه برومند)، سال ۷۹ پس از باران(سعید سلطانی) سال ۸۰ تفنگ سرپر(امراله احمد جو) و چمدان های بسته(بهروز بقایی)، سال ۸۱ بدون شرح(مهدی مظلومی) و درکنار هم به کارگردانی خودش و باغچه مینو، سال ۸۳ در کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی) و سال ۸۵ زیر زمین(علیرضا افخمی)، گزیده ای از کارهای وی در تلویزیون هستند. اویسی بعد از سالها بازی در نقش های جدی و غالبا منفی، یک باره تغییر روش داد و به کارهای طنز و کمدی روی آورد.
این تغییر رویه همراه باریسک بزرگی برای او بود، اما خوشبختانه بازتاب مثبتی داشت و با استقبال مردم روبرو شد. وی از سریال بدون شرح بازی در نقش های طنز را به صورت مستمر ادامه داد و اتفاقا موفق تر از گذشته ظاهر شد و توانست محبوبیت زیادی کسب کند. او این قالب راحتی در آثار سینمایی اش هم حفظ کرد.
اویسی یکی از معدود بازیگرانی است که پس از سالها حضور در یک سبک کاری، حضور در عرصه ای جدید و متفاوت را تجربه کرد و موفق شد نظر مثبت مردم را بیش از پیش به سوی خود جلب کند. ناگفته نماند که او در کنار بازیگری، خوانندگی را هم به صورت جدی دنبال می کند.

نویسنده : پویا سیرتی

منبع : روزنامه مردم سالاری