استاد گنجینه حقیقی را آشکار می‌کنند!

هرچند به سختی می‌توان اظهارنظر دقیقی داشت، اما اغلب کارشناسان دنیای هنرهای رزمی موافقند که کره در این میدان جلوتر از سایرین است. تکواندو با اختلافی زیاد، محبوب‌ترین سبک در آمریکاست و اگر تانگ‌سودو، هاپکیدو، کوک سول‌وان، هورانگ‌دو، سوباک‌دو، کومودو و سبک‌های مشابه را هم در نظر بگیرید، برتری کره آشکارتر هم می‌شود. به‌رغم آن‌چه که بعضی از منتقدان ادعا می‌کنند، کره به خاطر یک دلیل ساده است که این‌چنین حکمرانی می‌کند، هنرهای آن به فرد، انبوهی از مهارت‌ها و نگرش‌ها را آموزش می‌دهند و سال به سال بر تعداد شاگردان این هنرها افزوده می‌شود. در ادامه، لیستی از بعضی ارزش‌ها و محاسن این سبک‌ها که توسط ۲۰ تن از صاحب‌نظران هنرهای رزمی بیان شده است را با هم مرور می‌کنیم.
▪ هی‌ایل چو: استاد تکواندو
مهم‌ترین مسئله ریشه‌های سنتی تکواندو است، که ضمن آن‌که از طریق آموزش ذهنی و جسمانی از نسلی به نسل دیگر انتقال داده می‌شود، محفوظ مانده و مورد احترام است. با این‌حال ما مربیان تکواندو تلاش داریم تا دوره‌های آموزش تکنیک‌های خود را بر رویکردی علمی پایه‌گذار می‌کنیم تا کارآئی و قدرت انفجاری اجرای آنها به حداکثر برسد.
تمرینات انفرادی به‌عنوان راهی برای پیشرفت و موفقیت در این هنر است. به این ویژگی به‌عنوان یک مانع نگاه نمی‌شود. هر شاگردی نقاط ضعف و قوت خود را دارد و فقدان مهارت‌های مسابقه‌ای به معنی ضعیف‌تر بودن فرد در مقایسه با کسی که چندین مدال کسب کرده است، نمی‌باشد.
▪ دکتر جری بیلی: استاد هنرهای رزمی در دانشگاه رادفورد
قدرت هنرهای رزمی کره در مهارت‌های پایه و حرکات بنیادین (لگد زدن و تحرک) قرار دارد. در تکواندو، هاپکیدو و بودوک‌کوان ما می‌آموزیم که هر حرکت بدن را تحت کنترل داشته باشیم و در چنین حالتی مفاهیم آمادگی و سلامت را در طول زندگی خود وارد می‌کنیم.
ارزش دیگر، پایه‌ریزی هدف است. مفهوم کسب مهارت یا پیشرفت از یک رده به رده دیگر نیاز به انضباط، تمرین تمرکز و طرح‌بندی نقشه‌ای دارد که ممکن است در خارج از هنرهای رزمی هم به‌کار بیایند.
▪ داناهی: دارنده مدال طلای المپیک ۱۹۹۸ (نمایشی) و بدل‌کار
من از یک مربی تکواندو و کره‌ای ـ چونگ سیک‌چوی از برینگهامتون، نیویورک ـ درسی یاد گرفتم که تمام مربیان کره‌ای تلاش دارند تا آن را درک کنند، فلسفه روح سرکش، در سال ۱۹۸۷ هنگام تمرین برای المپیک با استاد چوی، سرانجام یاد گرفتم که چگونه به آن دست پیدا کنم. هنگامی که در طی یک تمرین لگد زدن، دیگر داشتم از نفس می‌افتادم، او فریاد می‌زد و به من می‌گفت که به کار ادامه دهم. من ضربه می‌زدم و می‌گفتم: ”دارم تلاش می‌کنم.“
او توقف کرد و ”میت“ را پائین آورد و مستقیم به چشم‌هایم نگاه کرد و گفت: ”تلاشت، به‌اندازه کافی نیست. همه تلاش می‌کنند، اما همه قهرمانی نمی‌شوند. تلاش نکن، انجام بده!“ سپس ”میت“ را برای بالا برد تا تمرین را ادامه دهم. من یاد گرفتم که چگونه ”فقط انجام دهم“. این کلمات به من کمک کرد تا طلای المپیک را به‌دست آورم و در هالیوود و مهم‌تر از همه در زندگی‌ام به موفقیت برسم.
▪ ترجون لی: استاد بزرگ انجمن هوارانگ‌دو
برای درک کیفیت و ویژگی‌های منحصربه‌فرد هوارانگ‌دو باید به این سئوالات پاسخ دهید: از کجا می‌آید؟ چه‌کار می‌تواند انجام دهد؟ برای چه‌کاری است؟
اولاً هوارانگ‌دو ریشه‌ای باستانی دارد و از هنر جنگجویان افسانه‌ای هوارانگ استخراج شده است و در دهه ۱۹۶۰ توسط دکتر جوبانگ‌لی به‌صورت مدون درآمده است. این سبک مجموعه‌ای از حیله‌ها و تکنیک‌ها که در اینترنت ارائه می‌شود نیست و سبک جدیدی هم نمی‌باشد. ثانیاً هوارانگ‌دو از همان ابتدا مجموعه گسترده‌ای تکنیک‌های مبارزه‌ای شامل: انواع لگدها، قفل مفاصل، پرتاب‌ها، گرفتن‌ها و کار با انواع اسلحه‌ها که مورد علاقه رزمی‌کاران هنرهای رزمی ترکیبی است را ارائه می‌دهد. و نهایتاً این‌که هدف هوارانگ‌دو کمک به ما به‌عنوان انسان‌ها و مربیان از طریق آموزش منظم در قالبی سنتی ـ اخلاقی است.
▪ جون‌ری: تکواندوکار
تکواندو فقط مبارزه کردن نیست. برای من مبارزه کردن فقط ۱۰ درصد تکواندو است. ۹۰ درصد دیگر درباره ارتقاء شخصیت انسانی می‌باشد. ویژگی‌ها و ارزش‌های یک قهرمان تکواندو در زندگی و کار روزمره او کاربرد دارند.
تکواندو به شما یاد می‌دهد که چگونه سریع باشید. این ویژگی می‌تواند به ویژگی انسانی فردی تبدیل شود که سریع فکر می‌کند. وقتی سریع فکر می‌کنید، کتاب‌های زیادی می‌خوانید تا آگاهی بیشتری نسبت به زندگی پیدا کنید. در نتیجه دانش شما تبدیل به عقل و تدبیر می‌شود.
تکواندو به شما می‌آموزد که چگونه صبور باشید و چگونه استقامتتان را زیاد کنید. این هنر زمان‌سنجی را آموزش می‌دهد که در زندگی عادی به‌صورت خوش‌قولی در کار به وقت‌شناسی تعبیر می‌شود.
درس دیگر، نحوه افزایش قدرت ویران‌گر برای مشت و لگد زدن است. مهم‌تر از آن در خارج از دوجانگ، بالا بردن سطح دانش می‌باشد، به همین علت است که ما تلاش داریم تا به کودکان کمک کنیم تا علم بیاموزند و به سطوح دانشگاهی برسند.
ارزش دیگر تکواندو تعادل است. وقتی لگد بلند می‌زنید، فقط روی یک پا می‌ایستید، در زندگی به تعادل نیاز دارید. باید به بدنتان قدرت دهید و در قلبتان صادق و در ذهنتان منبع علم باشید.
این عناصر باهم کار می‌کنند. اگر قدرت و دانش داشته باشید اما قلب نداشته باشید، فرد خطرناکی خواهید شد. اگر قدرت و قلب خوبی داشته باشید اما فاقد علم باشید، بی‌استفاده خواهید بود. اگر قلب و فکر داشته باشید اما قدرتی نداشته باشید نمی‌توانید کاری انجام دهید. اگر تمام این سه ویژگی پایه انسانی ـ قدرت، شخصیت و دانش ـ را داشته باشید، انسان کاملی هستید.
▪ تام کالوس: کمربند مشکی دان ششم تکواندو
مردم کره مهم‌ترین بخش هنرهای کره هستند. من فکر نمی‌کنم که هسته اصلی هنرهای کره تفاوت زیادی با سایر هنرهای رزمی داشته باشد. البته بقیه ممکن است با این نظر مخالف باشند. به هرحال، مردم کره، فرهنگ آنها، تاریخ آنها، تمرکزگرائی و سادگی خانوادگی آنها جالب‌ترین و مفیدترین ویژگی آنهاست.
اخلاق کاری کره‌ای‌ها از طریق هنرهای کره انتشار یافته و جوانه زده و در آمریکا و سایر نقاط جهان آموزش داده می‌شود. بیشتر محبوبیت هنرهای کره‌ای از این حقیقت ناشی می‌شود که این زنان و مردان برای مدتی طولانی خیلی سخت کار می‌کنند و این اخلاق کاری اغلب به مربیان غیرکره‌ای انتقال داده می‌شود.
جون‌ری و هی‌‌یونگ کیم دو تن از گنجینه‌های ملی هنرهای کره هستند. به‌خصوص ری به‌عنوان یک چهره نمادین برای هنرهای کره، مردم کره و میلیون‌ها انسان که از او الهام گرفته‌اند، مطرح می‌باشد.
▪ بری هارمون: کمربند مشکی دان هشت در کوک‌ سول‌وان
من متوجه شده‌ام که از نظر تکنیکی، یکی از مهم‌ترین جنبه‌های کوک سول‌وان، جامعیت آن است. از نظر فلسفی کوک‌ سول‌وان یک ارتباط مستقیم و ممتد میان هزاران سال تکنیک‌ها و فلسفه هنرهای رزمی کره برقرار می‌کند. با این‌حال این هنر با نیازهای شاگردان امروز هم مطابقت زیادی دارد.
▪ آرون بافکس: کمربند مشکی تکواندو، مبلغ هنرهای رزمی
من مدت‌ها پیش سیستم مودوک کوان تکواندو را زیرنظر ریچارد چون شروع کردم. لگدهای روبه‌ جلو، جانبی، دورانی و از پشت، بسیار عالی بودند و تکنیک‌هائی هم که با آنها ترکیب می‌شدند نیز فوق‌العاده بودند. تکواندو مشخصاً برای ناک‌اوت کردن حریف کار می‌کند و برای همین منظور خلق شده است نه برای حرکات نمایشی یا رقص‌مانند. تنوع لگدهای این هنر استثنائی است.
دقت تکواندو عامل مهمی در محبوبیت آن است. هنگامی که تایگر کیم در نمایش‌های من کار می‌کرد توانست با یک لگد جانبی پرشی، به سبک ویلیام تل یک سیب را روی سر فردی هدف قرار دهد و به زمین بیاندازد. او نشان داد که این هنر نه‌تنها کاربرد قدرت را آموزش می‌دهد، بلکه دقت را هم مورد نظر دارد.
▪ دوگ کوک: کمربند مشکی دان چهارم در تکواندو، نویسنده
تکواندو سنتی در دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ خلق شد، یک دوره بسیار پرآشوب در تاریخ کره. در نتیجه این هنر طراوت و ارزش‌هائی که مورد نیاز آن دوران بود را به‌دست آورد. به‌علاوه از آن‌جا که هنرهای رزمی کره بیش از ۳۲۰۰ تکنیک رزمی دارند، این یک سیستم صحیح دفاع شخصی است و آن‌گونه که بسیاری از رزمی‌کاران امروزی اعتقاد دارند، صرفاً یک ورزش نمی‌باشد. تمرینات پیشرفته، فرم‌ها، مهارت‌های شکستن و تمرینات دفاع شخصی در ترکیب با تمرکز و نیروی کی، برنامه مفهومی و کاملی را ارائه می‌دهد.
▪ آلین بورس: مربی هاپکیدو، نویسنده
یکی از برجسته‌ترین جنبه‌های آموزش در هنرهای رزمی کره، ارتباطی است که با مربی خود و سایر رزمی‌کاران برقرار می‌کنید. وقتی در سال ۱۹۹۷ برای آموزش به کره برگشتم، یکی از مربیانم لی چون‌کیو جائی برای زندگی برایم مهیا کرد. من با او و خانواده‌اش زندگی می‌کردم و در تمام کلاس‌هایش هم شرکت داشتم. وقتی در دوجانگ نبودیم، درباره بسیاری از امور با او همراهی داشتم. این خاطرات برای من اهمیت بسیاری دارند.
▪ فیلیپ آمریس: کمربند مشکی دان هفت در تکواندو
آن‌چه که تکواندو را مفید می‌کند اینست که این هنر یک هنر کامل است. این هنر ریشه سنتی دارد اما تکنیک‌هایش کماکان در حال پیشرفت هستند. هم‌چنین تکواندو به خاطر این‌که برای هر فردی، از زنان و کودکان گرفته تا مردانی که به دنبال مسابقات هستند، چیزی برای ارائه دارد، بسیار باارزش است.
▪ رودی تیمرمن: کمربند مشکی دان هشت در کونگ‌شین‌بوپ
هنر کونگ‌شین‌بوپ که توسط پاک این ـ شیون پایه‌گذاری شد. یک سبک مفهومی است. بخش گسترده‌ای از هوشین‌سول تکنیک‌های دفاع شخصی شامل کار بر روی زمین، لگد، مشت، پرتاب، حرکات آکروباتیک، افتادن، کار با اسلحه، تمرکز، تمرین کی، فرم‌ها و موارد دیگر تشکیل شده است.
در نتیجه این مزیت را دارد که دیگر نیازی به روی آوردن به سبک‌های دیگر نیست. با این‌حال رسیدن به سطوح قانونی و بالا بسیار دشوار است. جالب آن‌که توجه به جزئیات که لازمه پیشرفت اسن، یک گنج با ارزش برای شاگردان می‌باشد.
در هنر ما، تمرین فرم‌ها به‌عنوان یک تمرین ویژه ورزشی برای ارتقاء سطح سلامت رزمی‌کار انجام می‌شود. فرد می‌تواند از طریق تمرین‌ فرم‌ها از سطح یک مبتدی تا استاد پیشرفت کند و تمرینات کاملی که بیشتر برای ارتقاء سطح سلامت او طراحی شده‌اند، تا تقلید یک مبارزه، را انجام دهد.
▪ هرب پرز: دارنده مدال طلای المپیک ۱۹۹۲، نویسنده
طبیعت فول کنتاکت ورزش تکواندو با منابع و امکانات در دسترس در مراکز ملی المپیک، محیط کاملی برای پرورش حس برتری‌جوئی و خلاقیت در عرصه مسابقات را خلق کرده است. همان‌طور که مسابقات اتومبیلرانی فرمول یک، از طریق کاربرد پیشرفت‌های تکنیکی برای مصرف‌کنند، دانش را به جریان می‌اندازد، رزمی‌کار غیرحرفه‌ای دوجانگ هم از این پیشرفت‌های تکنیکی سود می‌برد. تکواندو به رشد خود به‌عنوان یک هنر رزمی و ورزش ادامه می‌دهد، همان‌طور که بوکس هم بنا به دلایل مسابقه‌ای این مسیر را طی می‌کند.
▪ میشله کراسنو: قهرمان مسابقات، کمربند مشکی در تانگ ‌سودو
تانگ سودو نیاز به انعطاف‌پذیری، تعادل و استقامت بسیار زیادی دارد. این سبک پایه‌های نیرومندی دارد که فراگیری سبک‌های دیگر از سایر کشورها را تسهیل می‌کند. فکر نمی‌کنم بدون وجود این عناصر به‌جائی که امروز هستم می‌رسیدم.
▪ جان گرادن: مدیر اجرائی انجمن مربیان هنرهای رزمی
من همیشه از زیبائی و خواص ورزشی لگد زدن که هسته اصلی تکواندو است لذت می‌بردم. شاید این هنر کاربردی‌ترین هنر رزمی نباشد. اما مطمئناً یکی از پویاترین آنهاست.
▪ چوک ووگان: کمربند مشکی دان شش در تانگ سودو، انجمن جهانی تانگ سودو
برای من مفیدترین جنبه تانگ سودو سنتی این است که می‌توان درس‌های آموخته شده را در زندگی روزمره به‌کار برد. رویکرد کاربردی به زندگی ویژگی کره‌ای‌هاست و این امر در استراتژی‌ها و تکنیک‌های آموزش داده شده در هنرهای رزمی کره نمود دارد. تکنیک‌های پایه در نگاه اول به‌نظر می‌رسند که ساده و راحت یاد گرفته می‌شوند. اما با تمرین بیشتر، همین تکنیک‌ها پیچیده‌تر می‌شوند و مشخص می‌شود که کسب مهارت‌ در آنها یک چالش است.
جنبه دیگر تانگ سودو که مرا اغوا می‌کند این است که بالاترین درجه قابل دستیابی، کمربند مشکی درجه نهم است. درجه دهمی وجود ندارد، زیرا از این فلسفه پیروی می‌کنیم که هیچ انسانی نمی‌تواند در این زندگی به کمال برسد. این دیدگاه در ارتباط با جایگاه انسان در جهان به‌نظر من بسیار مناسب است.
▪ استیو پیترمن: کمربند مشکی دان هفت در هاپیکدو، انجمن جانگ مو وون
هاپکیدو یا ”راه قدرت هماهنگ“ مزایای تلاش برای در کنار مردم بودن را به من یاد داده است. به‌جای راهنمائی، دنباله‌روی خارج از مسیر، من تلاش دارم تا تشویق کنم، آموزش دهم و در صورت لزوم نادیده بگیرم.
▪ اچ‌.سی.هوانگ: استاد سوباک‌دو
تأکید اولیه مدرسه مودوک کوان بر تشویق رشد شخصیتی و پیشرفت رزمی‌کار از طریق تجسم و کاربرد پنج ارزش است. تاریخ، سنت، فلسفه، انضباط، احترام و تکنیک. همان‌طور که بنیانگذار مودوک کوان، هوانگ کی، به تصویر کشیده است، این ارزش‌ها از زمان تأسیس مودوک کوان تا به امروز بخش جداناپذیری از تاریخ آن بوده‌اند و کماکان هم برای حفظ آنها تلاش می‌شود.
▪ مایکل دی آلبا: بنیانگذار فارانگ موسول مدرن
بخش کلیدی در فارانگ موسول، اصل پنج مرحله‌ای مبارزه است که مربوط به فاصله میان شما و حریف می‌باشد. ابزارهائی که در هر مرحله در دسترسند، شناخته می‌شوند و به بالاترین درجه ارتقا می‌یابند. سپس در قالب یک روش اشتراکی گرد هم می‌آیند. وقتی طبق حرکات مبارزه، فاصله تغییر می‌کند، ابزارها هم عوض می‌شوند. اگر یک وسیله خنثی شود، وسیله بعدی (متناسب با فاصله) در دسترس قرار خواهد داشت...
این ابزارها آن‌قدر تمرین می‌شوند تا به‌صورت غریزی درآیند و در نتیجه برای استفاده از آنها نیاز به فکر کردن نباشد. چنین برنامه‌ای یک رزمی‌کار آماده‌تر و کارآمدتر را پرورش می‌دهد.
▪ مارشال گاگن: مربی هاپکیدو، هان کی‌دو و هان گوم‌دو
به لحاظ تکنیکی، روش‌های هنرهای رزمی کره‌ای به خاطر استفاده از کمترین کوشش برای خلق بیشترین نیرو بسیار جالب توجه هستند. هنرهائی که من آموزش می‌دهم در ابتدا با سختی و دشواری شروع می‌شوند اما هم‌چنان‌که به رده‌های بالاتر می‌روید، راحت‌تر می‌شوند. تکنیک‌هائی که در مسیر دایره‌ای بزرگ حرکت می‌کنند، از فرضیه آب استفاده می‌کنند که بر حرکات چرخشی، فرم، دایره‌ای و مواج تأکید دارد. وقتی سن‌تان بالاتر می‌رود آنها برایتان جذاب‌تر می‌شوند.

نویسنده: ادوارد پولارد
مترجم: مهدی تسلی‌بخش

منبع : مجله‌رزم‌آور