بررسی ارتباط افزایش سن پدران و بروز اسکیزوفرنی در فرزندان

● هدف:
اسکیزوفرنی حدود ۱% افراد جامعه را مبتلا می کند و عواقب فردی، خانوادگی و اجتماعی ویرانگری به بار می آورد. هم عوامل وراثتی و هم عوامل محیطی درایجاد آن موثر فرض شده اند.
جهش های ژنتیک تحت تاثیر عوامل محیطی و گاهی خودبه خودی اتفاق می افتد که شکل دوم آن در گامت های مردان مسن بیشتر رخ می دهد. ولذا افزایش سن پدران یک عامل خطر مهم برای پیدایش جهش های ژنتیک است. دراین تحقیق جستجو جهت یافتن اثر افزایش سن پدران بر بروز اسکیزوفرنی به عنوان یک عامل خطرانجام شد.
● روش:
به این منظور سن پدر در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی به هنگام تولد آنها با گروه هایی ازافراد سالم و نیز بیماران روانی مبتلا به سایر اختلالات (درهرگروه ۱۵۵ نفر) مورد مقایسه قرار گرفت. گروه مورد مطالعه ازمیان بیماران بستری درمرکز روانپزشکی ابن سینا دریک فاصله ۴ ماهه که براساس ملاک هایDSM-IV واجد تشخیص اسکیزوفرنی یاسایر اختلالات روانپزشکی بودند انتخاب شدند.
● یافته ها:
سن متوسط پدر درگروه بیماران بستری مبتلا به اسکیزوفرنی ۳۳ سال و درگروه کنترل بیمار و شاهد سالم به ترتیب ۳۱.۵ و ۳۰ سال بود. متوسط سن مادر درسه گروه نیز بترتیب ۲۷.۶ ، ۲۷.۷ و ۲۷ سال بود.
سن متوسط پدر در گروه بیماران اسکیزوفرن با دوگروه کنترل بیمار و کنترل سالم تفاوت معناداری داشت و درگروه بیمار بالاتر بود. بادرنظر گرفتن سن بالای چهل سال نیز تفاوت معناداری بین سن پدر در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی با ۲ گروه دیگر مشاهده شد.
در تحقیقات قبلی سن هر دو والد درایجاد بیماری دخیل شناخته شده بود امادر تحقیق ما چنین یافته ای وجود نداشت. یافته دیگر این پژوهش مشخص شدن ارتباط مشابه برای اختلالات خلقی بود. که نشان دهنده افزایش شانس بروز اختلال خلقی در فرزندان، با افزایش سن پدران بود.
● نتیجه:
یافته های این تحقیق می تواند راه گشای تحقیقات بزرگتر بوده و در پیشگیری از تولد بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر موثر باشد.

علی منطقی
علیرضا ضیایی
اشکان یوسفی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی