مجلس و مرفهان بادرد

گذشت آن زمان که می گفتند و می نوشتیم که علم بهتر است یا ثروت. گاهی ثروت بد است اما برای بعضی ها ! درست مثل مرگ که برای همسایه خوب است .
در این مقال بر آن نیستم که رای پایین مجلس به آقای محصولی به عنوان وزیر کشور را مورد کنکاش قرار دهم چه مجلس است و معیارهایی که امام فرا روی وی نهاده و لابد مجلس مواظب عواقب تصمیمات مهم خویش است و تجربه رای به کردان و عزل وی در کمتر از صد روز که امیدوارم پس از این هرگز برای وزیر دیگری تکرار نشود آینه ای است که همیشه فراروی نمایندگان محترم ملت در این دوره و دوره های بعد قرار داشته و خواهد داشت .
دراینکه آقای محصولی از نیروهای زحمت کشیده دفاع مقدس وکشور است گمان نمی کنم کسی جای کمترین شک وتردیدی داشته باشد کما اینکه بعضی از نمایندگان موافق وحتی مخالف وزارت ایشان به این امر اذعان و اعتراف داشتند. آن گونه که از مذاکرات مجلس مستفاد می شد بیشتر بحث غالب نمایندگان درباره ثروت وزیر پیشنهادی کشوربود ومتاسفانه بسیار کم به برنامه های پیشنهادی ایشان پرداخته شد.
در مورد ثروت آقای محصولی که خود صادقانه در مجلس به میزان و مقدارآن اشاره داشته اند که البته از ایشان هم به دلیل سوابق ارزشی وی جز اظهار این صداقت انتظار نمی رفت - و ای کاش دیگرانی هم که در موقعیتی مانند وی هستند و بر سرکارند! کمی از این صداقت و شهامت را نشان بدهند - حرف و حدیث بسیار است.
از رقم یکصد و چهل میلیارد تومان تا بالاتر! هرچند راقم این سطور هرگز درصدد آن نیست که نحوه کسب این درآمد که حداکثر طی دو دهه و اندی فراهم آمده است را به بوته نقد بنشاند و بکشاند اما سخن بر سر این است که آیا برای اشرافیت از نوع مذهبی آن که از قضا از پدیده های جدید پس از انقلاب ماست! این قدر در این چند سال عرصه باز شده است که چنین فرد مشرفی بتواند در منصب یک وزارت مهم مانند وزارت کشور که نماینده ای از آن به عنوان وزاره الوزرا نام می برد جای گیرد؟ آیا نظام با اشراف نامتدین فقط سر نامهربانی داشته و دارد؟ فرمایش حضرت علی(ع) این اعجوبه خالق هستی که ما رایت نعمه موفوره الاو فی جانبها حق مضیع (هیچ ثروتی انبوه ندیدم مگر اینکه در کنار آن حقی ضایع شده بود) را در این عرصه به چه دیدی می باید نگریست ؟ ملاک قبول این تدین و دین داری با انبوه ثروت و اشرافیت چیست ؟ آیا حتی اگر آقای محصولی حقوق شرعی خود را از این ثروت خیره کننده پرداخته باشد -که انشا»الله پرداخته است- باز جای آن دارد که بتواند در مسند وزارت بنشیند؟آیا هشدارهای امام (ره) درباره عدم رویکرد نظام به اشراف و اشرافیت فقط درباره اشراف غیردولتمرد بود که به این زودی ها به طاق نسیان سپرده شد که می فرمود: خدا نکند سیاست نظام مقدس ما رو کردن به قشر مرفه و پشت کردن به قشر پا برهنه باشد؟ آیا کسی در این اصل که آقای محصولی یکی از اشراف مطرح موجود در کشور ودولتمردان است هیچ شک و تردیدی داشته و دارد؟ تکلیف میلیونها قشر کارمند و حقوق بگیری که تصور داشتن اندکی از این ثروت را حتی برای دهها نسل پس از خود نمی توانند حتی در رویا هم تصور کنند و مجلس و دولت و نظام برآمده از رای آنان است با این رویکرد چیست ؟ آیا براستی در کشور این قدر قحط الرجال داریم که باید به سراغ اشراف و مرفهان حتی از نوع بادرد آن برویم؟
وعجیب از مجلس است که ایشان را برای وزارت نفت که اصلا قابل مقایسه با کشور نیست مناسب نمی بیند اما در این مقطع با محذورات ومحاذیر ومحدودیتهایی که با آن پس از عزل کردان در تعامل با دولت روبه روست به وزارت محصولی رای می دهد امابا کمترین رای ممکن که شاید درتاریخ رای مجلس به وزرای کشور نتوان مانند آن رایافت.
آیا هشت ماهه بودن عمر این وزارت دلیل رای مجلس به چنین پیشنهادی و تسلیم به آن بود؟ چه کسی هزینه شکست وجاهت نظام را در میدان دادن به اشراف حتی از نوع مذهبی آن پرداخت می کند؟
سوابق آقای محصولی در جنگ و دفاع مقدس محفوظ و اجر ایشان نزد خداوند باقی است. کسی نگفته است در این مملکت نباید کسی ثروتمند بشود اما سخن بر سر این است که به میلیاردرهای پس از انقلاب وجنگ هرگز نبایدفرصتی برای کسب مسوولیتهای کلیدی در این نظام برآمده از خون فقرا و محرومین داده شود.
مجلس پس از این رویداد می بایست به سمت تعیین شرایطی همانند شرایطی که برای نامزدهای ریاست جمهوری معین نمود برآید و در اقدامی انقلابی یکی از شرایط تصدی مقام وزارت وحتی وکالت مجلس را عدم اشتهار آنان به سرمایه داری و برخورداری از ثروت های هنگفت بداند.
به گمان این کمترین تابلوی این نظام در واگذاری مسوولیت وزارت به اشخاص سیره شهید رجایی است که معتقدبود افرادی که می خواهند در منصب وزارت عرصه خدمتی بیابندباید به لحاظ مالی و معیشت در سطح افرادی باشند که معتقدبه فرهنگ سرچشمه بوده و مانند مردم متوسط جامعه زندگی کنند. من شک ندارم که اگر شهید رجایی اکنون رییس دولت بود هرگز آقای محصولی را به عنوان وزیر کشور به مجلس معرفی نمی کرد.
برای وزیر جدید کشور وهمرزم دوران دفاع مقدس در این ۸ ماه باقیمانده از عمر دولت نهم آرزوی توفیق دارم و به آقای رییس جمهور گلایه مندانه عرض می کنم که جناب رییس جمهور لطفا به سیره شهید رجایی پشت پا نزنید.

نویسنده : غلامعلی رجائی

منبع : روزنامه مردم سالاری