موعظه‌های شیمون پرز

عبدالباری عطوان نویسنده مشهور عرب و سردبیر روزنامه القدس العربی (چاپ لندن) طی مقاله‌ای با عنوان «پندهای حاخام پرز» در سایت عرب ۴۸ به نقد اظهارات شیمون پرز در کنفرانس ادیان در نیویورک، پرداخت. وی ضمن حمله به اظهارات منافقانه پرزف به فلسطینی‌ها توصیه می‌کند تا از طریق گفتگو و مذاکره، اختلافات میان خود را برطرف نمایند. در سطور زیر این مقاله ارائه می‌شود:
شیمون پرز رئیس جمهور اسراییل در کنفرانس بین مذاهب که با تلاش عربستان سعودی و حمایت سازمان ملل متحد در نیویورک منعقد گردید طی سخنرانی خود از تمامی حیله ها و نیرنگ ها برای ارائه تصویری زیبا از کشور خود استفاده نمود. وی اسراییل را به پرنده سفیدی که نباید کشته شود و نباید در قفس حبس شود تشبیه کرد. پرز همواره از معاهده ها و توافقنامه های صلحی که توسط اسراییل با کشورهای عربی منعقد گردیده سخن به میان می آورد. علاوه بر این پرز از اعراب به عنوان افرادی که کودکان را به قتل می رسانند و نسل های آینده را از زندگی آرام ایده آل محروم می کنند، نام می برد.
پرز طبق معمول با چرب زبانی و غبطه خوردن بر فرصتهای از دست رفته برای برقراری صلح و دوستی، بر فراهم کردن زندگی آرام در منطقه تأکید دارد. وی علت اصلی ناآرامی در منطقه را آن دسته از افرادی دانست که همواره بذرهای کراهت و دشمنی را میان یکدیگر می افشانند. پرز گفت: آنان مردم بی گناه را همانند گوسفندان سر می برند. لذا باید از این اقدامات آنها جلوگیری به عمل آید و به آنها بگوییم که ما همه برادران یکدیگر هستیم تا شاید بدین وسیله بتوانیم زمینه های مناسب را برای برقراری صلح و دوستی و ایجاد روابط اقتصادی و فرهنگی فراهم آوریم.
پرز با این تصریحات خود به نوعی می خواهد از استراتژی آمریکا، اسراییل و حتی برخی از کشورهای عربی مبنی بر برقراری صلح و دوستی میان اسراییل و کشورهای عربی پرده بردارد.
آنها قصد دارند میان اسراییل و کشورهای عربی صلح و دوستی برقرار کنند تا بتوانند به کمک یکدیگر در مقابل افراد فتنه گری که همواره در مقابل اشغالگری اسراییل در منطقه و هتک حرمت مقدسات اسلامی در فلسطین، سوریه و لبنان قدعلم کرده اند، ایستادگی کنند.
مسلماً منظور پرز از افرادی که مردم بی گناه را همانند گوسفندان سر می برند، اسراییل نبوده است بلکه منظور وی اعراب مسلمانان است. گویی که اسراییل نوارغزه، کرانه باختری و لبنان را گلباران می کند و برای کودکان آنان مشکلات و شیرینی و اسباب بازی می فرستد. گویی که اسراییل با وسایل جنگی و نظامی از جمله موشک و خمپاره هیچگونه آشنایی ندارد.
همزمان با این تصریحات پرز در نیویورک، ارتش اسراییل در نوارغزه سرگرم کشت و کشتار بودند و سرانجام توانستند که ۴ تن از جوانان این منطقه را به شهادت برسانند. علاوه بر این اسراییل مانع از ورود کامیو نهای حامل سوخت به نوارغزه شد و بدین وسیله بر میزان بدبختی و آوارگی این منطقه افزوده شده است.
این نشستهایی که به بهانة گفتگوی ادیان و برقراری صلح و دوستی میان آنها برگزار می شود در اصل باعث گستاخی هر چه بیشتر رهبران اسراییلی می شود زیرا آنها از این فرصت استفاده کرده و طی این نشستها ندای صلح و دوستی سر می دهند. آنها می خواهند برای همه مردم جهان ثابت کنند که بی گناه هستند و هرگز حق کسی را پایمال نکرده اند.
ای کاهش رهبران و سران عربی که قبل و یا بعد از پرز سخنرانی کردند به این رئیس خبر می دانند که این کشورش است که اوضاع منطقه را متشنج کرده، آینده نسلهای جدید را به خطر انداخته، میان ادیان و مذاهب فتنه ایجاد می کند، اراضی کشاورزی را تخریب کرده، گذرگاهها را بسته و دیوارحائل را بنا نهاده است چرا که با عباراتی زیبا و لطیف از صلح و دوستی سخن به میان می آورد.
بیشترین چیزی که خشم ما را برانگیخت این بود که پرز طی تصریحات خود بارها بر محترم شمردن حقوق بشر و عدم نقض آن تأکید داشت و رئیس هیئت اعزامی فلسطین و کادر همراهش آن را به گرمی تشویق کردند. پرز نیز همانند هیئت اعزامی فلسطین ۱۱ هزار اسیر فلسطینی، ۴ هزار شهید و ۴۰ هزار زخمی با شلیک گلوله از جانب رژیم اشغالگر پس از امضای قرار داد و اسلو را به فراموش سپاردند.
آیا بستن گذرگاهها، گرسنه کردن یک میلیون و نیم فلسطینی در نوارغزه، ساختن ۶۰۰ مانع در کرانه باختری و تنگ کردن عرصه زندگی بر ۱۰۰ هزار شهروند ساکن الخلیل به دلیل گسترش عملیات غیرقانونی شهرک سازی نقض حقوق بشر بشمار نمی آید؟ آیا پرز واقعاً می داند که حقوق بشر چیست؟
ما نمی دانیم که در پشت این درهای بسته چه می گذرد. دور نگه داشتن دوربین ها و خبرنگاران از بسیاری از صحنه ها امری کاملاً ملموس بود و بسیاری از مسائل برای ما همچنان مبهم بود.
زمانی که پرز این سخنان را می گفت دوربین ها اجازه فیلمبرداری از رهبران و سران عرب را نداشتند لذا از مشاهده واکنش آنها محروم شدیم. آنگونه به نظر می رسد که جو کاملاً صمیمانه و دوستانه بود. بنابراین سخن به میان آوردن از محاصره نوارغزه، حفاریها در زیر مسجدالاقصی و کشتار مردم بی گناه فلسطین اصلاً مطلوب نبود.
بله ما همه خدای واحد را می پرستیم نسل همه ما به ابراهیم علیه السلام باز می گردد اما اقدامات نسل هابیل در کشتار و تخریب منازل اراضی کشاورزی ما و نیز تبعیض نژادی علیه کسانی که همچنان در مقابل این سیاستها سعی در حفظ اراضی خویش دارند، هیچ ارتباطی به ابراهیم علیه السلام نداشته و باعث مکدر ساختن روح تعالیم الهی او می شود.
کنفرانس بین مذاهب یک اقدام کاملاً درستی است و نشانگر تمدن ملت هاست. وی در اینگونه نشستها از علماء و فقهای ادیان مختلف تقاضا می شود تا تمام تلاش خود را برای حفظ مساوات و برابری و از میان بردن ظلم بکار گیرند و اینکه در این نشست از مشارکت افرادی که دست آنها به خون مردم بی گناه آلوده شده است و همچنین حاکمان مستبد جلوگیری به عمل آید زیرا مسلماً در این شرایط نتایج معکوسی بدست خواهیم آورد.
ما ابتدا باید با یکدیگر گفتگو کنیم. ما فرزندان یک دین و یک آرمان نخست باید مشکلات خود را از میان برداریم و دشمن خود را شناسایی کنیم باید با یکدیگر به تفاهم برسیم سپس در چنین نشستهایی شرکت کنیم.

نویسنده: عبدالباری عطوان
مترجم: اسراء قطبی فرد

منبع : موسسه تحقیقات پژوهشی علمی ـ سیاسی ندا