تعیین فاکتور روماتوئید به‌روش ELISA و لاتکس: یک مطالعه مقطعی

آرتریت روماتوئید Rheumatoid Arthritis یک بیماری التهابی مزمن است که قسمت اعظم بافت همبند را در مفاصل و ارگان‌ها درگیر می‌کند. اما عمده‌ترین قسمت گرفتار بافت سینوویال است که به‌صورت آرتریت مزمن تظاهر می‌کند و با تغییر شکل و تخریب مفصل باعث از کارافتادگی می‌گردد. لذا لازم است در مرحله شروع بیماری از حداکثر معیارهای تشخیصی استفاده شود. یکی از معیارهای تشخیصی، فاکتور روماتوئید Rheumatoid Factor است. ایمیون کمپلکس در پاتوژنز و شروع و استقرار آرتریت روماتوئیـد اهمیـت زیادی دارد. RF یک اتو آنتی‌بـادی است که مستقیماً علیه آنتی ژن قرار گرفته است و در قسمت FC ایمونو گلوبولین IgG خودی عمل می‌کند. افزایش RF در ۹۰-۷۰% بیماران آرتریت روماتوئید و همچنین در بیماران غیر روماتیسمی مانند بیماری‌های عفونی و ریوی دیده می‌شود. فاکتور روماتوئید را می‌توان با هر روشی سنجید مانند روش آگلوتیناسیون والرروز و لاتکس که یک روش قدیمی می‌باشند. فاکتور روماتوئید با هالوتیپ‌های مختلف به‌طور متناوب در حال تغییر می‌باشد. پابرجاترین فاکتور روماتوئید IgM است که بیشترین آگلوتیناسیون را ایجاد می‌کند. لذا اندازه‌گیری فاکتور روماتوئید مستلزم روشی است که بتواند ایمونوگلوبولین‌های مختلف را....

علی خلوت، عبدالرحمان رستمیان، سیدرضا نجفی زاده، شفیعه موثقی.

منبع : مجله دانشکده پزشکی