بررسی عوامل باکتریال مننژیت کودکان و تعیین نتایج آنتی بیوگرام در شهر همدان

● مقدمه:
مننژیت باکتریال هنوز به عنوان یکی از خطرناکترین بیماریهای عفونی شناخته شده است که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، با عوارض و تلفات زیادی همراه خواهد بود. هدف از این مطالعه، بررسی شایعترین عوامل باکتریایی مننژیت کودکان زیر ده سال و تعیین مقاومت دارویی باکتریهای جداشده در مراجعین به بیمارستانهای آموزشی شهر همدان بود.
● مواد و روشها:
در طی دو سال (از خرداد ماه سال ۷۷ لغایت اردیبهشت سال ۷۹) تعداد ۵۸۲ کودک مشکوک به مننژیت از نظر کشت مایع نخاع، توزیع سنی، جنسی، فصلی و نتایج آنتی بیوگرام مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات ضروری بیماران در پرسشنامه تنظیمی درج و سپس توسط نرم افزار آماری Epi-۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. گونه های میکروبی با روشهای بیوشیمیایی و سرولوژیک شناسایی شدند. برای آزمایش آنتی بیوگرام نیز از روش دیسک دیفیوژن کربی - بائر استفاده شد.
● یافته ها:
از مجمع ۵۸۲ کودک زیر ده سال مشکوک به مننژیت تنها ۴۶ کودک (۷.۹%) دارای کشت مثبت باکتریایی بودند که از این تعداد ۵۸.۹% باکتریهای گرم مثبت و ۴۱.۱% باکتریهای گرم منفی جداشد. شایع ترین باکتریهای جداشده عبارت بودند از: استرپتوکوک پنومونیه ۲۳.۹%، استافیلوکوک اورئوس ۱۳.۱% ، اشریشیاکلی ۱۰.۹%، نایسریا مننژیتیدیس و پسودوموناس آئروژینوزا هر کدام ۶.۵% . بیشترین میزان بروز عفونت (۲۸.۳%) در کودکان با گروه سنی ۲-۰ ساله (۲۸.۳%)، جنس مذکر (۵۴.۴%) و در فصل پاییز (۴۳.۷%) بود. در مورد نتایج آنتی بیوگرام از هشت آنتی بیوتیک تست شد. موثرترین آنتی بیوتیک برای هر دو گروه باکتری گرم مثبت و منفی جدا شده از بیماران، سفتی زوکسیم، کانامایسین و جنتامایسین بود؛ امانسبت به آموکسی سیلین، آمپی سیلین و کلرامفنیکل مقاومت نسبتا بالایی وجود داشت.
● نتیجه گیری:
با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، می توان چنین نتیجه گیری نمود که باکتریهای گرم مثبت بویژه استرپتوکوک پنومونیه و استافیلوکوک اورئوس از عوامل اصلی ایجاد کننده مننژیت باکتریال کودکان منطقه مورد بررسی بشمار میآیند. اکثر گونه ها نسبت به آنتی بیوتیک های رایج مانند آموکسی سیلین، آمپی سیلین و کلرامفنیکل مقاومت نسبتا بالایی داشتند.

رسول یوسفی مشعوف
سیدحمید هاشمی
صفر شمس

منبع : پایگاه اطلاعات علمی