سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا


شهرسازی‌ معاصر، توسعه‌ مسکن‌ و شهرهای‌ جدید


شهرسازی‌ معاصر، توسعه‌ مسکن‌ و شهرهای‌ جدید
یکی‌ از اصول‌ بنیانگذاری‌ شهرهای‌ جدید، توسعه‌ و تعمیم‌ مسکن‌ به‌ قشرهای‌ گوناگون‌جامعه‌ بوده‌ است‌. ایجاد شهرهای‌ جدید در کشورها، اعم‌ از توسعه‌ یافته‌، در حال‌ توسعه‌ وسوسیالیستی‌، مبتنی‌ بر طرح‌ و برنامه‌ریزی‌ قبل‌ از اسکان‌ بود. میزان‌ پاسخگویی‌ شهرهای‌جدید به‌ نیاز مردم‌ به‌ مسکن‌، در نقاط مختلف‌ جهان‌ متفاوت‌ بوده‌ است‌. در انگلستان‌ ۳ درصدمشکل‌ مسکن‌ موردنیاز و ۱۲ درصد از سرریز جمعیت‌ را در یک‌ دوره‌ ۲۰ ساله‌ (۱۹۷۰-۱۹۵۱)از این‌ طریق‌ رفع‌ گردید. در شوروی‌، نظریه‌ شهرهای‌ جدید تا زمان‌ گورباچوف‌ در عمل‌ باموفقیت‌ همراه‌ بوده‌ است‌. در برزیل‌، این‌ پدیده‌ باعث‌ رواج‌ زاغه‌نشینی‌ و عدم‌ تعادل‌ اجتماعی‌ واقتصادی‌ گردید. در اردن‌، تنها ۳ درصد مشکل‌ مسکن‌ حل‌ شد. در هند و آفریقا، به‌ علت‌ عدم‌تطابق‌ با سنت‌ فرهنگی‌ مردم‌، عمدتا پر هزینه‌ بوده‌ و به‌ عنوان‌ کالای‌ تجملی‌ عمل‌ نموده‌ است‌.در ایران‌، شهرهای‌ جدید به‌ منظور جذب‌ سرریز جمعیت‌ و مهار رشد جمعیتی‌ و کالبدی‌مادرشهر، تعادل‌ فضایی‌، ساماندهی‌ فضایی‌ مادر شهر، توسعه‌ منطقه‌ای‌، اسکان‌ شاغلان‌ بخش‌صنعت‌ و ارائه‌ مسکن‌، طراحی‌ و احداث‌ شده‌ است‌. در این‌ مقاله‌، چهار نمونه‌ از شهرهای‌ جدیدمنطقه‌ شهری‌ اصفهان‌ را به‌ عنوان‌ الگوی‌ شهرسازی‌ جدید، از لحاظ نقش‌ "توسعه‌ و ارائه‌مسکن‌" بررسی‌ و تحلیل‌ می‌نماییم‌.
دکتر کرامت‌اله‌ زیاری‌
منبع : مجله برنامه و بودجه