سفر در زمان با تورهای مجازی

صفحه نمایش اتاقک زمان را لمس می‌کنید و بعد نگاهی به صفحه دیجیتالی و دیواری نمایش می‌اندازید.
منظره‌ای از تپه‌های قهوه‌ای کمرنگ که خاموش در دل سبزه‌زاران جا گرفته‌اند و جا به جا رودخانه ودریاچه‌ها لکه‌های آبی روی تن سبز آن پدید آورده‌اند جلوی چشمتان گسترده می‌شود. این تپه‌های باستانی منطقه Ohio River Valley در حال حاضر از چمن و درخت پوشیده شده‌اند و دیواره‌های اطراف آن باگذشت زمان و بروز سیل، گسترش کشاورزی و عوامل دیگر توسعه‌ای تا حدودی تخریب شده است؛ اما باز هم امکان مشاهده این محدوده تاریخی به شکل اصلی‌اش در ۲ هزار سال پیش وجود دارد؛ البته به صورت پرواز مجازی.
کتی چوی (Kathy Choi) به مدد فناوری دیجیتال و از طریق مرکز تور ویدیویی موزه سین سیناتی (Cincinnati) موفق شده این تصاویر را به همراه تصاویر دیگری از مناطق باستانی و بازسازی شده دیگر ازجمله Fort، تماشا کند.
هرچه زمان بیشتر می گذرد و فناوری‌ها پیشرفته‌تر می‌شوند باستان شناسان و تاریخ شناسان، مسوولان موزه‌ها بیش‌تر به اهمیت بازسازی دیجیتالی مکان‌ها و ابنیه تاریخی پی می‌برند.
به همین جهت استفاده از پویا نمایی، تصاویر ویدیویی، گرافیکی و سایر فناوری‌ها در سایت‌های تاریخی رو به افزایش است. این قابلیت‌ها در کنار متون، نقشه‌ها و طراحی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
برای مثال در یک تور مجازی که لابراتوار فناوری‌های باستان شناسی دانشگاه ایالت داکوتای شمالی آن را تدارک دیده، کاربران می‌توانند به روستای سرخپوستان آمریکایی در قرن ۱۸ سفر کنند.این تور مجازی کاربران رابه دل پناهگاه‌های زیر زمینی می‌برد تا به مدد جلوه‌های صوتی و پویا نمایی تصاویر یک زن سرخپوست را که مشغول کندن پوست آهو است تماشا کنند.
در شبیه سازی مجازی و سه بعدی دیگری که توسط تیم باستان‌شناسی دانشگاه داکوتا انجام گرفته، یک روستا در حوالی plains با قبیله‌ای به نام Mandan که در آن زندگی می‌کردند، تصویرسازی و خلق شده است.
لیزافیشر (Lisa Fischer)، مدیر مرکز تاریخ‌نگاری دیجیتالی ویلیامزبرگ در این باره می‌گوید: بنیاد کولوینال ویلیامز برگ (The colonial Williamsburg Foundation) نیز در پی خلق الگوی سه بعدی و مجازی یک سالن تئاتر است که به تازگی به دنبال حفاری‌های انجام گرفته در ویلیامز برگ کشف شده است.ویلیامزبرگ مرکز ایالت ویرجینیا بوده و این سالن تئاتر نیز متعلق به قرن ۱۸ بوده که مرمت و بازسازی شده است.
نمایش دیگری در موزه Fine Arts بوستون برگزار شد که با استفاده از پویانمایی‌های سه بعدی قصر و مقبره آخناتن، فرعون مصر و همسرش «نفرتی تی» را شبیه سازی کرده بود و در ضمن قرار است نمایشگاهی از میراث امپراتوری آشور را تا سال آینده برای نمایش آماده کنند.
فیل گچل (Phil Getchell)، مدیر بخش رسانه‌های جدید موزه می‌گوید: مسوولان موزه به دنبال یافتن راه‌های جدیدی برای به کارگیری فناوری و ساخت واقعیت‌های مجازی هستند و Fine Art کم کم به یک موزه مجازی تبدیل خواهد شد.
وی معتقد است که کاهش هزینه‌ها تا حد زیادی بر سرعت تبدیل موزه به یک موزه مجازی موثر بوده است.
پروژه‌ها و نمایشگاه‌های مجازی چیزهایی بودند که مردم تا یک دهه پیش به صورت رمان و داستان از آن سخن می‌گفتند، اما امروز باتغییر قالب در نقاطی از اروپا و آسیا طرفداران پروپا قرصی پیدا کرده است. علت توفیق نمایشگاه‌های مجازی در این نقاط را سرمایه‌گذاری کشورهایی چون ایتالیا، آلمان و ژاپن بر روی تورهای مجازی می‌توان دانست.
افزایش سرعت کامپیوترها، پیشرفت فناوری و افت قیمت، آمریکایی‌هایی را نیز به سمت پروازهای مجازی پیش برده است. افت قیمت در حدی است که ابزار یک میلیون دلاری چند سال پیش امروز با قیمتی که ده ها هزار دلار ارزان‌تر است در اختیار مشتریان قرارمی‌گیرد.
دونالد سندرز (Donald Sanders)، مدیر عامل شرکت learning sites از صاحب نظران این عرصه است که مدل‌های سه بعدی سایت‌های مختلف را طراحی می‌کند و طرح قصری در «نیمرود» عراق نیز از کارهای آنهاست.
وی می‌گوید: در هر پروژه‌ای می‌توان هرچقدر که می‌خواهید بر روی محتوا سرمایه‌گذاری کنید زیرا قیمت ابزار و فناوری مورد نیاز کاملا مقرون به صرفه است.
موزه Hood در کالج Dartmouth در هانوفر آلمان یکی دیگر از مکان‌هایی است که بازدیدکنندگان می‌توانند باقیمانده‌ سنگ‌های قصر پادشاه آشور، آشورنصیرپال دوم (Ashurnasirpal ۲)، واقع در نیمرود عراق را ببینند.
البته حالا دیگر مجازی سازی تنها یک راه برای کسب درآمد از بینندگان مشتاق نیست بلکه راهی فناورانه برای محافظت ازآثار برجسته تاریخی است که با تهدیدهایی چون محیط و آلودگی دست و پنجه نرم می‌کنند.
قصر واقع در نیمرود عراق نمونه‌ای از بناهای تاریخی است که به وسیله جنگ افزارها تهدید می‌شود.
جان هنکاک (john hancock)، استاد معماری دانشگاه سین سیناتی می‌گوید: مجازی سازی ابنیه تاریخی با ارایه تصویری روشن، تصور مردم از گذشته را دگرگون و اصلاح می‌کند و جلوه‌های ظریفی از معماری دوران قدیم را به نمایش می‌گذارد.تاکنون تورهای مجازی در موزه‌های ایالات اوهایوو کنتاکی آمریکا راه‌اندازی شده و مذاکرات برای مجازی سازی موزه‌های ایالات ایندیانا، مینه سوتا اوکلاهما و کانکتیکات صورت گرفته است.گروه هانکوک در دانشگاه سین سیناتی ابتدا تصمیم گرفتند. حرکات یک دوربین انیمیشن را به‌گونه‌ای تنظیم کنند که بینندگان خود را کاملا درحال حرکت بر روی زمین احساس کنند. در اغلب تورهای مجازی دوربین دور تا دور مکان مورد نظر می‌گردد و یا در مواردی به درون آن می‌رود، اما اعضای گروه هنکاک طرح متفاوتی ارایه داده است که بناهای تاریخی را از نگاه یک پرنده در حال پرواز به بیننده نشان می‌دهد.
جان هنکاک می‌گوید: شبیه‌سازی بناها در فیلم‌هایی مانند‌ "گلادیاتور" محققان دانشگاه‌ها و لابراتورهای چندرسانه‌ای را به سوی شبیه‌سازی‌های واقعی‌تر سوق داد؛ البته واضح است که مجازی‌سازی ابنیه تاریخی به قصد رقابت با فیلم‌های هالیوودی صورت نمی‌گیرد.
طرفداران آثار باستانی در مورد بازسازی مجازی بناها از دو جهت اظهار نگرانی می‌کنند: اول اینکه بازسازی مجازی براساس چه اطلاعاتی صورت می‌گیرد و دوم اینکه بازدیدکنندگان باید بدانند هیچ شبیه‌سازی نمی‌تواند کاملا دقیق باشد.
جفری کلارک (Jeffery Clark)، مدیر لابراتوار ایالت داکوتای شمالی اظهار کرد که به تازگی چندتن از همکارانش در برلین کنفرانسی برگزار کرده و میزان اهمیت اطمینان بیننده از پروژه‌های بازسازی مجازی را بررسی کردند. در این اجلاس دیدگاه‌های افراد معمولی از محدودیات دنیای مجازی مورد بحث قرار گرفت زیرا باستان‌شناسان به خوبی می‌دانند که هر نوع شبیه‌سازی، چه فیزیکی و چه مجازی، تنها یک تخمین است، اما بازدیدکنندگان عادی ممکن است از تصاویری که می‌بینند، واقعیتی دروغین را به تاریخ بیفزایند.
گروهی از باستان‌شناسان ایتالیایی در اجلاس برلین، معیارهایی برای درجه اطمینان به هر بازسازی ارایه کردند که هنوز هیچ کدام به‌صورت عملی مورد ارزیابی قرار نگرفته است.
با تمامی این نگرانی‌ها، بازسازی مجازی مکان‌های تاریخی ادامه دارد و هدف فعلی رسیدن به جایی است که بازسازی با استفاده از هولوگرام از حالت صرف دیداری و شنیداری خارج شود.
سندرز می‌گوید: تاریخ در فضای دوبعدی اتفاق نیفتاد، اتفاقات تاریخی در فضای سه‌بعدی و با تعامل انسان‌ها روی داده است، به همین دلیل درک عمومی از آن و آثار مثبت‌اش، بیش از هر چیز دیگر به رشد و توسعه بازسازی مجازی کمک خواهد کرد.

ترجمه : زینب مهدوی فر

منبع : روزنامه فناوران