یک دروغ کهنه، بهانه جدید صهیونیست ها

اخیراً ائتلافی بزرگ از گروه های پر نفوذ یهودی طرحی ارائه کرده اند که برپایه آن موضوع اخراج میلیون ها فلسطینی از سرزمین شان هم سنگ مهاجرت یهودیانی که ۶۰سال پیش کشورهای عربی را ترک کردند، قلمداد شود و برای آنها خواستار خسارت و عدالت شوند.
فلسطین اشغالی آزمایشگاه انواع طرح های خطرناکی است که برای آینده خاورمیانه ساخته و پرداخته می شود.
اخیراً ائتلافی بزرگ از گروه های پر نفوذ یهودی طرحی ارائه کرده اند که برپایه آن موضوع اخراج میلیون ها فلسطینی از سرزمین شان هم سنگ مهاجرت یهودیانی که ۶۰سال پیش کشورهای عربی را ترک کردند، قلمداد شود و برای آنها خواستار خسارت و عدالت شوند.
گفته می شود این طرح موفقیت هایی در واشینگتن ، لندن و بروکسل به دست آورده است. هفته گذشته وقتی یکی از بزرگ ترین احزاب رژیم اسرائیل اعلام کرد جبران خسارت شایسته برای این یهودیان، محور اصلی برنامه اش برای مبارزات انتخاباتی است که برای فوریه آینده برنامه ریزی شده، افراطیون تحرکات خویش در شهرک های صهیونیست نشین را شدت بخشیدند.
شاس Shas که یک حزب بنیاد گرای مذهبی تحت رهبری عوفادیا یوسف است و از نظر تعداد نمایندگان، سومین حزب پارلمان اسرائیل است، اعلام کرده که از حمایت هر دولتی که با فلسطینیان به توافق برسد خود داری خواهد کرد مگر این که ابتدا دولت های عربی را مجبور کند غرامت مهاجران یهودی عرب را بدهند. شاس که سابقه مخالفت با توافق صلح با فلسطینی ها را دارد، حمایت خود را بیشتر از یهودیانی کسب می کند که از کشورهای عربی به اسرائیل مهاجرت کرده اند و در اسرائیل به نام میزرا یم Mizrahim شناخته می شوند.
اگر دولت آینده برای تشکیل خود ناچار به ائتلاف با این حزب شود برای دوام خود مجبور است نظرات آن را بپذیرد، در غیر این صورت می تواند با خروج خود دولت را از قدرت بیندازد. همین طور که خودداری این حزب از پذیرش شرایط پیشنهادی نخست وزیرانتخابی خانم لیونی، بویژه در مورد بیت المقدس، او را مجبور کرد به انتخابات تن دهد.
بدون شک طرح جدیدی که تزیپی لیونی با عنوان اخراج اعراب ساکن فلسطین اشغالی اعلام کرد همین هدف را دنبال می کند و میان اوج گیری خشونت شهرک نشینان صهیونیست با طرح های کابینه تل آویو ارتباطی عمیق وجود دارد.
در این اثنا کمپین جهانی صهیونیست ها بحث «یهودیان عرب مهاجر» را برجسته می کند، این کمپین به وسیله گروه «عدالت برای یهودیانی که از کشور های عربی به اسرائیل آمده اند» (JJAC ) رهبری می شود، گروه فشاری که با ده ها گروه یهودی دیگر در امریکا و اروپا ائتلاف کرده و در سال گذشته پیشرفت های زیادی داشته است.
پس از اعمال نفوذ های زیاد این گروه ها، مجلس نمایندگان امریکا قطعنامه ای را در آوریل گذشته تصویب کرد که اعلام می داشت: «هیچ صلحی در خاور میانه نمی تواند موفق شود بدو ن عنوان کردن موضوع یهودیانی که از خاورمیانه ، آفریقای شمالی و خلیج فارس، با فشار دولت ها به اسرائیل مهاجرت کرده اند». گفته می شود جورج دبلیو بوش هم در مورد اعراب مهاجر یهودی بسیار حساس بوده است. در ماه های اخیر اعضای JJAC ، پارلمان بریتانیا ، سازمان ملل و پارلمان اروپا را هم مورد خطاب قرار داده اند.
در ماه گذشته این گروه ها به طور رسمی اقدامات خود را به داخل اسرائیل منتقل کرده و از هر سو دولت را در این مورد زیر فشار زیادی قرار داده اند. ادعای اصلی این گروه ها آن است که دست کم ۸۵۰ هزار یهودی عرب مجبور به ترک کشور های عربی شده اند و آن را با ۷۲۰ هزار فلسطینی که از سرزمینی که اسرائیل نام گرفت اخراج شدند، مقایسه می کنند.
کاملاً روشن است که سران رژیم صهیونیستی برای آن که بحث مهم بازگشت آوارگان فلسطین را از دستور کار مذاکره با اعراب خارج کنند این ترفند را پیش کشیده اند.
استانلی رابلودوف یک اقتصاد دان ، با استفاده از ارقام مشکوک و سؤال برانگیز نامه ای به مرکز امور عمومی بیت المقدس فرستاده است که می گوید خسارات یهودیان عرب که به حساب امروزی۶میلیارد دلار می شود ۵۰ درصد بیشتر از خسارت فلسطینی هاست. اسحاق کوهن سخنگوی شاس این ادعا را به این صورت تکرار می کند که «مشکل یهودیان مهاجر - اگر بیشتراز مشکلات پناهندگان فلسطینی نبوده است - دست کم با رنج های آنها برابر بوده است». شاید مسئله عجیب تر این باشد که تساوی بین خسارات یهودیان و فلسطینی ها در نتیجه جنگ ۱۹۴۸به وسیله سیاستمداران اسرائیلی در تعدادی از مذاکرات صلح هم پیش کشیده شده است.
این موضوع طی آخرین مراحل مذاکرات اسلو، در مذاکرات کمپ دیوید در سال ۲۰۰۰ و دوباره در کنفرانسی که با دعوت بوش در آناپولیس تشکیل شده بود، مطرح شد. امسال هم ایهود اولمرت، نخست وزیر مستعفی و خانم لیونی جانشین او تأکید کرده اند مشکل یهودیان عرب را در مکالمات خصوصی با سران دولتهایی که ملاقت می کنند دنبال خواهند کرد. این دستکاری در واقعیات سیاسی البته از تحریف کتاب های تاریخ شروع شد که مورخان صهیونیست مدعی شدند آنچه طی جنگ ۱۹۴۸ اتفاق افتاد یک «تبادل جمعیت» بوده است و برخورد فلسطینی ها و اسرائیلی ها پیش از آن به روشی شبیه برخورد بین یونان و ترکیه در دهه ۱۹۲۰ که صد ها هزار نفر از خانه های شان آواره شده بودند، حل و فصل شده است.
البته برخی مقام های تل آویو از مطرح کردن چنین ادعای عجیب و غریب اظهار شگفتی کرده اند. یوزی دایان مشاور سابق امنیت ملی آن را نکوهش کرده است. این امر به این علت است که چنین بحث هایی، تاب کم ترین بررسی را هم نمی آورد زیرا زمینه ها و مدار ک زیادی برای رد کردن این ادعا ها وجود دارد.
اول) این که فلسطینی ها را برای کاری که هیچ مسئولیت و دخالتی در آن نداشته اند پاسخگو می کند. در واقع هزینه مهاجرت یهودیان از کشور های عربی را فلسطینی ها با مصیبت هایی که بر آنها تحمیل شده است و با انتقال زمین ها و خانه های شان و دار و ندارشان به این مهاجران یهودی عرب، پرداخته اند.
دوم)این که اگرچه تاریخ نویسان توافق دارند که فلسطینی ها در سال ۱۹۴۸به وسیله اسرائیلی ها اخراج شده اند، ولی در مورد این یهودیان مهاجر، هیچ مدرکی وجود ندارد که با زور از خانه های شان رانده شده باشند تا به اسرائیل بروند. اگر هم فشاری برای ترک خانه های شان بر آنها وارد شده باشد به وسیله سازمان های صهیونیستی بوده است که به آنها بشارت زندگی بهتری را در اسرائیل می دادند. سوم این که موضوع ناراحت کننده برای اسرائیل، وجود مدارک بی شماری است که نشان می دهد سازمان مخفی موساد عملیاتی را در کشور های عربی انجام داده است تا یهودیان را در معرض خطر نشان دهد و این کار به طور قابل ملاحظه ای به این مهاجرت ها کمک کرده است. برای مثال، بمب گذاری هایی در مصر، بغداد - و احتمالاً در جاهای دیگر - که اسرائیل در آنها شرکت داشته است و همه در خاطرات موشه شارت وزیر خارجه اسبق ذکر شده است. به قول او انفجار ها برای به حرکت درآوردن و ایجاد هیجان در خاورمیانه طراحی می شد.»
اکثریتی از یهودیان کشورهای عربی به اسرائیل رفتند و در آنجا ماندند و امروزه تقریباً نیمی از جمعیت اسرائیل را تشکیل می دهند. شاس البته کتمان نمی کند که هدف اصلی اش از مطرح کردن موضوع جبران خسارت، ناکام گذاشتن قرارداد صلح با فلسطینی هاست.
بنیامین نتانیاهو ، رهبر جناح راست حزب لیکود که نامزد نخست وزیری است ، به احتمال زیاد طبق نظر سنجی ها نخست وزیر آینده اسرائیل خواهد بود که ازجمله کسانی است که وعده داد تفکر افراطیون را درباره بستن پرونده آوارگان فلسطین دنبال خواهد کرد. تزیپی لیونی هر اندازه ژست ضدعربی بگیرد و برای جلب حمایت آژانس های مهاجرت و لابی یهودیان تقلا کند، نتانیاهو از او دست پیش گرفته است. اساساً عملیات ارعاب و سرکوبی که شهرک نشینان صهیونیست راه انداختند نوعی استقبال و زمینه سازی برای آمدن نتانیاهو است.

نویسنده:جاناتان کوک

منبع : خبرگزاری فارس