کودکان قاتل، کابوس بریتانیا

بحران خشونت کودکان موضوع جدیدی نیست. هر از چند گاه اخباری از کودکان و نوجوانانی منتشر می شود که اسلحه به مدرسه برده اند و همشاگردی ها یا معلمان خود را قتل عام کرده اند. ابتدا این اخبار در صدر سایر اخبار قرار می گیرد اما اندکی بعد شوک ناشی از حادثه از میان می رود و موضوعات دیگری جایگزین می شوند تا حادثه تلخ بعدی دوباره موضوع خشونت کودکان و نوجوانان را تبدیل به بحث روز کند. اما آیا افکار عمومی متوجه این نکته نیز هست که فاصله زمانی رخدادهایی از این دست روز به روز کاهش می یابد؟
اخیراً مدیر بخش «فرهنگ باندها» در اداره پلیس بریتانیا هشدار داد میانگین سنی اعضای گروه های خلافکار پایین تر آمده است و این جوانان و نوجوانان برای پیشبرد مقاصدشان به سادگی دست به سلاح های سنگین برده و بدون مکث اقدام به قتل می کنند. سو آکر، از مدیران ارشد پلیس لندن، در مصاحبه یی با گاردین به پدیده های دیگری از جمله گروه های در حال شکل گیری دختران خلافکار و به کارگیری زنان و دختران برای مخفی کردن و حمل سلاح نیز اشاره کرد. چند روز پیش از این مصاحبه، دادگاه شان مرسر ۱۸ ساله را در قتل ریس جونز ۱۱ساله مجرم شناخت. او هنگام ارتکاب قتل تنها ۱۶ سال داشت. آکر معتقد است تنها راهی که برای کاستن از خطر خشونت های شدید تر در آینده وجود دارد سرمایه گذاری بلندمدت برای یافتن جایگزینی برای جرم و جنایت است. باید این کودکان و نوجوانان را به سمت و سویی بهتر سوق داد تا از دنیای پرخطر مجرمان خارج شوند یا در بهترین حالت از ابتدا به آن وارد نشوند.
آکر می گوید؛ «نظام پاداش و جزا نظامی ساده است. ممکن است بتوان این کودکان را از جرائم دور کرد ولی در مقابل باید چیزی به آنها عرضه کرد... بسیاری از اعضای باندهای خلافکار پس از ارتکاب جرم و گذراندن دوره حبس، هنگامی که به جامعه باز می گردند دوباره کار سابق شان را ادامه می دهند به این دلیل که جامعه چیز دیگری برای ارائه دادن به آنها نداشته است.»
افزایش تعداد باندهای تبهکار جوان چنان بالا گرفته است که تبدیل به یکی از نخستین اولویت های دولت بریتانیا شده است. در سال گذشته بیش از ۶۶ مورد قتل در این کشور رخ داده که مقتولان آن نوجوان بوده اند. بیشتر این قتل ها به وسیله چاقو اتفاق افتاده اند. ۳۰ مورد از قتل ها در لندن، شش مورد در اسکاتلند، پنج مورد در منچستر و چهار مورد نیز در مرسی ساید اتفاق افتاده اند. اخیراً مرکز بررسی جرائم تصمیم گرفته است قتل هایی را که قاتل یا مقتول در آن نوجوان است، به صورت مجزا بررسی و ثبت کند و دولت نیز برنامه های جدیدی برای مبارزه با گروه های بزهکار جوان در پیش گرفته است. آکر که در زمینه جرائم کودکان و نوجوانان یکی از بهترین متخصصان بریتانیا به شمار می آید، می گوید؛ «آنچه ما شاهد آن هستیم، این است که کودکان کم سن و سال، کودکان هم سن خودشان را می کشند. نوجوانان ۱۴ یا ۱۵ ساله در چشم به هم زدنی به دلایلی بی اهمیت می کشند و کشته می شوند. تا چند سال پیش خشونت های کودکان در مواردی مثل پرداخت نکردن قرض یا مسائلی از این دست به قتل می انجامید اما اکنون داستان متفاوت است. آنها اگر حس کنند کسی حتی ذره یی بی احترامی به آنها کرده، به راحتی دست به اسلحه یا چاقو می برند.» باندهای کنونی نوجوانان دیگر بر مبنای نژاد تقسیم بندی نمی شوند. اکنون قلمرو، منطقه زندگی یا علائق مشترک بیشتر می توانند نوجوانان را در گروه های واحدی جمع آوری کنند، در نتیجه تمرکز و اهمیتی که پیش از این نژاد داشت، دیگر به چشم نمی خورد.
آکر معتقد است بین نوجوانانی که در کنار خیابان ها جمع می شوند و ممکن است گاهی دست به اقدامات ضداجتماعی و قانون شکنانه کوچک بزنند با باندهای واقعی که درگیر جرم و خشونت هستند، تفاوت وجود دارد.
در حال حاضر تعداد روزافزونی از افسران ارشد و مسوولان سازمان پلیس معتقدند باید به مجرمان و اعضای باندهای خلافکار فرصتی دوباره داد تا آنها را از دنیای جرم و جنایت بیرون کشید. خصوصاً که این افراد نوجوان باشند. آکر به پروژه خلع سلاحی اشاره می کند که در بوستون ایالات متحده اجرا شد و می گوید؛ «پروژه های پلیس می توانند اثری آنی داشته باشند (همانند عملیات ایست بازرسی که در لندن انجام شد) اما مشکل اینجا است که در صورت دستگیری این نوجوانان، اگر جایگزینی پیش پای آنها قرار داده نشود، آنها خیلی ساده پس از پشت سر گذاشتن دوره محکومیت شان دوباره به گروه هایشان باز خواهند گشت.» او ضمن انتقاد از عملیات ضربتی پلیس لندن می گوید؛ «جلوگیری از جرائم کودکان و نوجوانان مستلزم صرف سرمایه و زمان زیاد است. در مورد کودکان باید تلاش بسیار کرد و صبر زیادی داشت.»
او می افزاید؛ «باند های بریتانیا به لحاظ ساختار و سلسله مراتب با باندهای امریکایی متفاوت هستند. باند های بریتانیایی سیال تر و متغیر تر هستند. آنها متلاشی یا چند شاخه می شوند. ممکن است دو یا چند باند امروز همراه و پشتیبان یکدیگر باشند و در روز بعد، نه.» اخیراً گروه های جدید دختران کم سن و سال در لندن در حال شکل گیری هستند و بعضی از باندها نیز برای جابه جایی و نگهداری از سلاح ها از زنان و دختران جوان استفاده می کنند. گذشته از این دو مورد، عرصه خلافکاری و جنایت کماکان قلمرو مردان جوان و پسران محسوب می شود.

منبع : سایت اختصاصی هواداران