آیا اینترنت از انتاسوپیا ، اتوپیا می‌سازد

انتاسوپیا (Entasopia)، به نوعی آخر دنیا است. این شهر در انتهای جاده‌ای ۱۰۰ مایلی قرار دارد که نایروبی را به دهکده ماسایی در کنیا متصل می‌کند. در انتهای این راه آسفالت جای خود را به جاده خاکی و سپس راهی سنگلاخی با پستی و بلندی‌های بسیار می‌دهد که رفت‌و ‌آمد را دشوار و بسیار کند می‌کند.
در این پایگاه مرزی با ۴ هزار نفر سکنه، نه بانکی هست و نه اداره پستی.
فقط هر از گاهی اتومبیلی از این منطقه رد می‌شود.
بسته‌های مربوط به روزنامه هر سه یا چهار هفته یکبار به این منطقه می‌رسد و عمده ساکنان، شب‌ها باچراغ نفتی و شمع یا با نور آتش کلبه خود را روشن می‌کنند و همه به جز کشاورزان که مجبورند از ترس حمله فیل‌ها و بوفالوها به محصولات زراعی‌شان تا صبح کشیک بدهند، بقیه خیلی زود می‌خوابند.بنابراین شاید انتاسوپیا، آخرین جایی باشد که یک توریست می‌تواند انتظار دسترسی به اینترنت را داشته باشد.
در ماه نوامبر گذشته بود که سه تن از مهندسان جوان از دانشگاه میشیگان به انتاسوپیا آمدند و با حمایت مالی گوگل، یک دیش ماهواره‌ای کوچک که از پانل خورشیدی به عنوان منبع تغذیه استفاده می‌کند و تعدادی کامپیوتر را در سالن اجتماعات این روستا راه‌اندازی کردند.
در سال‌های اخیر تلفن همراه در کنیا همچون سرتاسر قاره سیاه به مهم‌ترین وسیله ارتباطی تبدیل شده و بنابه گزارش ITU از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۷ تعداد کنیایی‌هایی که از تلفن‌همراه استفاده می‌کردند با رشد ده برابری تقریبا به یک سوم کل جمعیت این کشور رسیده است در حالی که بسیاری از این افراد هنوز به خطوط تلفن ثابت دسترسی ندارند.
البته عمده گوشی‌های تلفن‌همراه مورد استفاده در کنیا، مدل‌های ساده هستند که بیش‌تر برای مکالمه کارآیی دارند، نه استفاده از اینترنت.
در ضمن سرویس‌های بی‌سیم در این کشور سرعت کمی دارند و تنها مناطق کوچکی را تحت پوشش قرار می‌دهند.
بر اساس گزارش ITU از آنجا که اتصالات ماهواره‌ای بسیار سریع‌تر و پایدارتر است، شرکت‌هایی نظیر گوگل بر آن شده‌اند که از این طریق، دسترسی به اینترنت را برای ۹۵ درصد از جمعیت آفریقا که هنوز به اینترنت دسترسی ندارند، امکان‌پذیر کنند.
اگر چه ارایه سرویس دسترسی به اینترنت، خارج از محدوده کاری و تجاری معمولی گوگل است، اما این شرکت قصد دارد از طریق اجرای پروژه انتاسوپیا به راهکارهای ممکن برای برطرف کردن موانع موجود بر سر راه ارایه اینترنت در کنیا و بخش‌های دیگر آفریقا دست یابد.
استفاده از دیش ماهواره‌ای که در انتاسوپیا نصب شده در شرایط نامساعد و دشوار این منطقه چندان رضایت‌بخش نبوده است. ایستگاه ماهواره‌ای انتاسوپیا و دو دهکده دور افتاده و پرت دیگر بخشی از پروژه عظیم گوگل است که بر اساس آن قرار است جوامع کوچک، مرزی و دور افتاده به ابزارهای جدید دسترسی به اطلاعات مجهز شوند.
گوگل هزینه پهنای باند در این پروژه را می‌پردازد. این شرکت همچنین سرمایه‌گذاری کلانی در پروژه O۳b انجام داده است.
بر اساس پروژه O۳b، تا پایان سال میلادی جاری، مجموعه‌ای از ماهواره‌ها در کشورهای آفریقایی نصب شده و دسترسی به اینترنت را برای مردم این کشورها ممکن می‌کند.
ژوزف موچرو، مدیر گوگل در شرق آفریقا می‌گوید: ایجاد زیرساخت در محدوده کاری گوگل نیست، اما اگر تمامی مناطقی را که گوگل به آنها راه پیدا کرده در نظر بگیرید، می‌بینید که گوگل در حال پر کردن شکاف‌های دیجیتالی است.
وی می‌افزاید: گوگل به کشورهای آفریقایی به عنوان بازارهای هدف توجه دارد.
البته وسعت فرصت‌های این بازار هنوز نامشخص است و گوگل خودش هم نمی‌داند که آیا می‌توانید از پس هزینه‌های راه‌اندازی این ایستگاه‌های ماهواره‌ای و تجهیزات آن بر بیاید یا نه.
وایان ووتا، مدیر Inveneo، شرکت ارایه دهنده فناوری اینترنت در آفریقا و کشورهای در حال توسعه می‌گوید: هزینه‌های دسترسی به پهنای باند برای ایستگاه‌های ماهواره‌ای این چنینی نظیر ایستگاه انتاسوپیا، حدود ۷۰۰ دلار در ماه برآورد شده است.
اما با توسعه و گسترش این سرویس‌ها در چارچوب پروژه O۳b، این هزینه‌ها کاهش خواهد یافت.
زمانی که اتصال اینترنت در شهرها و دهکده‌های کوچکی نظیر انتاسوپیا امکان‌پذیر شود، ابزار جدیدی در دستان افرادی قرار می‌گیرد که تشنه استفاده از آن هستند و این امر بازتاب‌های گسترده‌ای در پی دارد.
جیمز ماتیو، کارمند وزارت کشاورزی کنیا در انتاسوپیا، به کشاورزان این منطقه پیشنهاد می‌کند که حتما از امکانات اینترنت بهره ببرند. زیرا اینترنت به آنها امکان می‌دهد به جای سفرهای چند روزه به شهرهای مجاوز نظیر کاجیادو به راحتی اطلاعات خود را از طریق اینترنت ارسال کنند.
وی می‌افزاید: سفر به شهرهای نزدیک حداقل ۵ روز طول می‌کشد و علاوه بر آن، اینترنت ۱۵۲ دلار در سال صرفه‌جویی برای افراد به همراه دارد.
نته نیا موله (Nthenya Mule)، مدیر Acumen Funds، یک سازمان غیرانتفاعی در زمینه سرمایه‌گذاری در کسب و کارهای محلی به عنوان یکی از منتقدان این زمینه می‌گوید: چالش‌های بسیاری پیش روی افراد فقیر، جوامع روستایی و دور افتاده است و بسیاری از این مشکلات به علت نبود زیرساخت‌ها، تسهیلات مربوط به مراقبت‌های پزشکی یا نبود وام‌ها بروز کرده است. بسیاری از جمعیت دهکده انتاسوپیا سواد خواندن و نوشتن ندارند. درست است که بسیاری از آنها به اطلاعات نیاز دارند اما هیچ کدام حتی نمی‌دانند که چگونه آدرس وب را وارد کنند و هنوز فرق اینترنت با تلویزیون و رادیو را نمی‌دانند.
بنابراین بهتر است به جای پهنای باند برای آنها باند و گاز استریل تهیه کنیم.

ترجمه: نسترن صائبی

منبع : روزنامه فناوران