پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

آیا سران عرب از غزه درس گرفته اند


آیا سران عرب از غزه درس گرفته اند
اجلاس سران عرب قرار است ظرف هفته های آینده تشکیل شود تا اوضاع دنیای عرب در پرتو جنگ ۲۲ روزه در غزه را ارزیابی کند و احیانا تصمیماتی در همین مقوله بگیرد.
در برخورد اول چنین به نظر می رسد که دنیای عرب از خواب غفلت بیدار شده و از واکنش های انفعالی خود در روزهای پرالتهاب جنگ در غزه پشیمان است و می خواهد به جبران رفتار غیراصولی خود در آن مقطع بپردازد. ولی سئوال جدی اینست که آیا واقعا دنیای عرب از سکوت انفعال و بلاتصمیمی خود در ماجرای غزه پشیمان است یا آنکه درصدد اقدام و اتخاذ تصمیمی در تداوم همان مسیر تاسف بار است
« عمرو موسی » دبیرکل اتحادیه عرب از احتمال استعفای خود به دنبال فجایع غزه سخن به میان آورده و ضمن تاکید بر وجود شکاف داخلی در جبهه اعراب و دو دستگی کشورهای عرب می گوید : دنیای عرب واقعا چهره زشتی پیدا کرده و هر لحظه در معرض شکست است و اگر در اجلاس آینده موفق به پر کردن شکاف موجود نشویم بهتر است کنار بروم تا بلکه شخص دیگری بتواند این شکستها را جبران و شکافها را ترمیم کند.
عمرو موسی البته مدعی است که همواره در جهت منافع اعراب حرکت کرده و هرگز مواضع خود را تغییر نداده است ولی سئوال جدی اینست که آیا واقعا تحرکات و مواضع اتحادیه عرب در جهت منافع و مصالح اعراب بوده و هست .
این نکته از آن جهت اهمیت دارد که رژیم کمپ دیویدی قاهره جمهوری اسلامی ایران را از حساسیت نشان دادن نسبت به مسائل فلسطین و فجایع غزه منع کرده و ادعا نموده است که موضوع فلسطین و غزه یک مسئله عربی است و دلیلی برای توجیه حساسیت ایران به این مسئله وجود ندارد! شواهد و قرائن فراوانی وجود دارد که نشان می دهد این موضع رژیم قاهره مردود است و حتی سران رژیم کمپ دیویدی هم در میدان عمل کمترین اعتقادی به این ادعای خود ندارند.
باید پرسید اگر مسئله فلسطین و فجایع غزه یک موضوع صرفا عربی است چرا مبارک و رژیم قاهره در اوج بمبارانها و حملات ارتش صهیونیستی به غزه نه تنها به داد مردم مظلوم غزه نرسیدند که حتی با مسدود نگهداشتن « گذرگاه رفح » و مخالفت با تشکیل اجلاس اضطراری سران عرب در « دوحه » سعی داشتند زمینه های شکست مقاومت در غزه را فراهم و اشغالگران را پیروز صحنه معرفی کنند اگر مسئله فلسطین و نسل کشی در غزه یک موضع صرفا عربی است چرا مبارک شخصا در تماس با سران عرب آنها را از سفر به دوحه باز می داشت و به سکوت در برابر جنایات شرم آور اسرائیل تشویق می کرد
اگر فجایع غزه یک موضوع صرفا عربی است چرا مبارک در این زمینه حتی به محکومیت لفظی نسل کشی اسرائیل در غزه نپرداخت و مقاومت را عامل این جنگ نابرابر معرفی کرد و مردم غزه را بخاطر آن محکوم نمود .
واقعیت اینست که هم رژیم قاهره هم اتحادیه عرب و هم تمامی دربارهای عرب از عمق فاجعه در غزه آگاه بودند و کاملا آگاهانه و تعمدی خواستار سرکوب حماس و ناکامی مقاومت شدند و حتی برای تحقق این خواسته های شرم آور با اشغالگران همکاری و همفکری می کردند. رهبران اسرائیل بارها به تصریح از دربارهای بی افتخار عرب بعنوان حامیان سرکوب حماس در غزه سخن به میان آوردند و حتی گزارشاتی منتشر شد که نشان می داد جنگ غزه به هزینه عربستان بر مردم غزه تحمیل شده و در واقع ماشین جنگی اسرائیل مجری خواسته های آل سعود در سرکوب مقاومت اسلامی است .
اگر قرار بود اراده دشمنان انسانیت سرنوشت حوادث را رقم بزند امروزه بایستی شاهد جشن در اسرائیل رقص و پایکوبی در دربارهای عرب و یاس و نومیدی در غزه می بودیم . ولی خدا نخواست که دشمنان اسلام و مشتی رژیم های منافق و بی آبرو احساس پیروزی کنند و مجاهدان راه خدا به اراده خداوندی پیروز شدند.
انتظار می رفت دربارهای عرب از این پدیده های آشکار و از این معجزات محسوس درس عبرت بگیرند و دستکم از این پس مسیر خود را تغییر دهند ولی دنیا به چشم خود دید که ساعاتی پس از برقراری آتش بس یکجانبه از طرف رژیم صهیونیستی رژیم قاهره در « شرم الشیخ » میزبان سران کشورهای عرب و اروپایی برای بررسی راههای جلوگیری از قاچاق اسلحه به غزه بود تا محاصره غزه کاملتر شود!
رژیم قاهره البته نقش و ماموریت دیگری را هم بر عهده گرفت . این رژیم با در نظر گرفتن اتمام دوره ریاست محمود عباس بر تشکیلات باصطلاح خودگردان خواستار تداوم ریاست وی و حتی حاکمیت دار و دسته ابومازن و طیف خائن « فتح » برغزه شد! در واقع مبارک ماموریت داشت کاری را که رژیم صهیونیستی در جنگ ۲۲ روزه قادر به انجام آن نبود و محمود عباس از طریق دسیسه و کودتا هم نتوانست انجام دهد قاهره آنرا با تشکیل اجلاس « شرم الشیخ » محقق کند و تثبیت نماید که البته ناکام شد.
این برای رژیم قاهره بسیار شرم آور است که « لیونی » و « رایس » وزرای خارجه اسرائیل و آمریکا با امضای توافقنامه استراتژیک در واشنگتن سرفصل ماموریتهای مبارک و رژیم قاهره را تعیین تصویب و اعلام نمایند و ساعاتی بعد مبارک برای انجام همان دستورات با تمامی وجودش وارد عمل شود. شناسایی و انهدام کانالهای زیرزمینی انتقال آذوقه به غزه توسط رژیم قاهره مبارک را در حد یک « مزدور بدون اونیفورم ارتش اسرائیل » معرفی می کند.
اگر قرار باشد روزی عاملان فجایع غزه محاکمه و مجازات شوند قطعا سران خائن رژیمهای عرب همدست اسرائیل و در راس آنها سران قاهره و ریاض نیز بایستی به خاطر آنهمه جنایت سازمان یافته و نسل کشی در غزه پاسخگو باشند و مجازات شوند. فجایع غزه پرده از روی خیانت دربارهای عرب و دلالان صهیونیسم برداشت .
« عمرو موسی » اگر چه ادعا می کند که در جهت منافع و مصالح دنیای عرب حرکت می کند ولی واقعیت اینست که از عمق فاجعه آگاه است و می داند آنچه در غزه رخ داد خیانتی آشکار از جانب دربارهای بی افتخار عرب بود و بغض جاهلانه ارتجاع عرب نسبت به مقاومت اسلامی را با دشمنی اشغالگران شرور صهیونیست عجین کرد و در هم آمیخت ولی خدا نخواست که این شرارتها به هدف برسد. تصادفی نبود که حتی کودکان غزه فریاد می زدند « حسبنا الله و نعم الوکیل » . آنها خدا را به یاری می طلبیدند و خدا نیز آنها را یاری نمود.
اجلاس سران عرب در این مقوله چه می خواهد بگوید و چگونه عمل خواهد کرد آیا آنها از گذشته و از سیر حوادث حیرت انگیز غزه درس گرفته اند و می خواهند به حقایق عینی و ملموس اعتراف کنند و به جبران گذشته ها بپردازند یا آنکه می خواهند بر خیانت و شرارت خود سرپوش بگذارند و همین راه پر ننگ و نکبت کنونی را ادامه دهند البته به دربارهای بی افتخار عرب و به عمرو موسی و اتحادیه عرب امیدی نیست ولی باز هم بایستی منتظر بمانیم تا ببینیم سیر تحولات دنیای عرب به کجا می انجامد و منافقان حاکم چه راهکاری را بر می گزینند .
منبع : روزنامه جمهوری اسلامی


همچنین مشاهده کنید