دی استفانو، اسطوره ای در پیراهن سپید

آمار، گواه مناسبی است برای آنکه آلفردو دی استفانو را یکی از بزرگ ترین گلزنان تاریخ فوتبال بنامیم. البته این تنها یک قسمت از داستان افتخارات این بازیکن مشهور است. آن دسته از مردمی که شانس دیدن درخشش این بازیکن را در باشگاه های آرژانتین، کلمبیا و اسپانیا را داشته اند به خوبی به یاد می آورند این بازیکن چطور تیم خود را سرآمد تمام رقیبان می کرد، با همتیمی هایش همکاری می کرد و هرگز موفقیت تیم را با چیز دیگری عوض نمی کرد.
وی روزی در مورد فوتبال و نقش آن در زندگی اش گفت: «فوتبال همه چیز به من داد.» دی استفانو فوتبال را در سال های ابتدایی زندگی با توپی پلاستیکی در خیابان های باراکاس، اطراف بوینس آیرس، جایی که در آن به دنیا آمده و بزرگ شده بود، شروع کرد. او در مورد آن روزها می گوید: آن موقع هم با وجود آنکه با خودم بازی می کردم همه اش در این تصور بودم که یک تیم دور و برم در حال بازی است و من هم در بین آنها بازی می کنم.» به هر حال بیشترین عشق و علاقه دی استفانو به فوتبال حاصل تفکرات پدرش بود، مردی که عشق به باشگاه ریور پلاته در رگ هایش موج می زد. او پس از انجام یکسری بازی ها با تیم های محلی شهرش به تیم جوانان ریور پلاته پیوست اما کمی بعد به واسطه توانایی بالایش در سن ۱۹ سالگی به ترکیب اصلی تیم بزرگسالان راه پیدا کرد و به همراه آنها قهرمان لیگ شد.
پس از آن او به عنوان بازیکن قرضی به هوراکان رفت و پس از آن بار دیگر به ریور پلاته بازگشت تا به همراه تیم قهرمان لیگ شود. سال ۱۹۴۷ بود و او برای اولین بار عنوان آقای گل لیگ آرژانتین را از آن خود کرد. این در حالی بود که در همان زمان ستارگانی چون سنتور روسی، آنجل لا برونا و آمادئو کاریزو برای کسب این عنوان رقابت می کردند. همان سال بود که هواداران و رسانه ها به او لقب «پیکان طلایی» را دادند که به خاطر رنگ طلایی موها، سرعت بالا و حرکت رو به جلوی او در بازی ها بود.
در همان سال وی موفق به پوشیدن پیراهن تیم ملی آرژانتین شد و با آنها در رقابت های کوپا آمه ریکا آکوادور شرکت کرد و در ۶ بازی، ۶ گل به ثمر رسانید. در سال ۱۹۴۸ پس از آنکه لیگ داخلی به نواقصی آلوده شد، دی استفانو یکی از ده ها بازیکنی بود که چمدان خود را جمع کرد و به لیگ های خارجی پیوست. در سال ۱۹۴۹ او به کلمبیا رفت و برای تیم میلونا ریوس واقع در شهر بوگوتا شروع به بازی کرد. وی در همان فصل اول به همراه تیم قهرمان لیگ شد پس از آن هم در سال ۱۹۵۱ و ۱۹۵۲ به قهرمانی رسید و در همین سال ها او عنوان آقای گلی را هم از آن خود کرده بود.
حماسه در مادرید
او در بازی دوستانه ای که میان رئال مادرید و میلونا ریوس برگزار شد، چشم همگان را خیره کرد، آن روز قوهای سپید پنجاهمین سالگرد تأسیس باشگاه را جشن گرفته بودند و به این فکر افتادند که این گلزن جوان را برای ساخت تاریخ نیم قرن آینده باشگاه به خدمت بگیرند. سرانجام پس از یکسری کشمکش ها با رقیب تیم اسپانیایی یعنی بارسلونا، دی استفانو پیراهن سفید رئال مادرید برای اولین بار در بازی دوستانه مقابل نانسی در ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۳ به تن کرد. استعداد او در خواندن خط بازی، مهارت های رهبری و روحیه قهرمانی او تحولی انقلابی در سانتیاگو برنابئو به وجود آورد تا این تیم در لیگ داخلی و هم اروپایی یکی از موفق ترین باشگاه های اروپا لقب بگیرد.
در اولین فصل حضورش به عنوان یک مادریدی باشگاه را قهرمان دومین جام لالیگا کرد تا به انتظار ۲۱ ساله باشگاه پایان دهد. طی ۱۱ سال حضور در رئال مادرید، ۸ قهرمانی لالیگا و ۵ عنوان آقای گلی را به دست آورد. البته دی استفانو به همراه مادرید اولین ۵ جام اروپایی را از ابتدای تأسیس شان یعنی بین سال های ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ به دست آورد که رکوردی در نوع خود محسوب می شود. وی در مورد آن روزها می گوید: نسل های جوانی که هرگز بازی پوشکاش را به چشم ندیده اند، نمی دانند چه چیزی را از دست داده اند.
خیلی ها فکر می کنند او فقط یک شوتزن خوب بود اما او شم فوتبالی فوق العاده ای داشت. در این میان نباید فراموش کنیم که وقتی پا به رئال مادرید گذاشت ۳۰ ساله شده بود اما مانند ۲۰ ساله ها بازی می کرد. آن زمان خط حمله ما دیدنی بود. ریموند کوپا، هکتور ریال، پوشکاش و پاکو جنتو همه بهترین بودند. فکر نمی کنم دیگر هیچ گاه رئال مادرید چنین خط حمله ای داشته باشد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی