معامله بزرگ عربستان و رژیم صهیونیستی

اشغال دو جزیره عربستانی "تیران " و "صنافیر " توسط رژیم صهیونیستی و سکوت این کشور برای پیگیری موضوع، حکایت از معامله پنهانی میان این دو کشور دارد.
● اهمیت استراتژیک جزایر
بندر " ایلات " رژیم صهیونیستی در خلیج عقبه محلی است که بخش مهمی از صادرات و واردات این رژیم از آن صورت می گیرد . اسراییل از طریق این بندر با سواحل شرقی و جنوبی آفریقا و کشورهای جنوب و جنوب شرقی آسیا ارتباط برقرار می کند. این بندر از طریق خط لوله و راه های زمینی با دیگر بندر اسراییل به نام " اشکلون " در سواحل شرقی مدیترانه ارتباط دارد. این مسئله از سویی موجب بی نیازی این کشور از کانال سوئز شده و از سوی دیگر بر اهمیت استراتژیک بندر مذکور می افزاید. اما تنها راه ارتباطی این بندر به دریا، تنگه " تیران " است ؛ جایی که خلیج "عقبه " را به دریای سرخ مرتبط می کند. در دهانه? تنگه ، جزایر تیران و صنافیر قرار دارند. "اسحاق رابین " سفیر وقت رژیم صهیونیستی در آمریکا می گوید : « این منطقه‌ [جزایر تیران و صنافیر] بسیار حساس است و در هنگام درگیری سه فرد مسلح می توانند باعث بسته شدن تنگه گردند.» اهمیت این تنگه و دو جزیره مذکور از آنجایی بیشتر مشخص می گردد که بسیاری از کارشناسان یکی از دلایل جنگ ۱۹۶۷ را بستن این تنگه بر روی ناوگان اسراییل توسط مصر می دانند.
● سابقه تاریخی موضوع
مصر در سال ۱۹۴۹ کانال سوئز را به روی کشتی های اسراییلی بست و این امر موجب ارتقاء اهمیت و جایگاه استراتژیک بندر ایلات برای این رژیم گردید زیرا با بسته بودن کانال سوئز و بدون در اختیار داشتن این بندر، کشتی های اسراییلی که با کشورهای آسیایی تجارت می کردند، ناچار به دور زدن آفریقای جنوبی بودند.
۱۲ سپتامبر ۱۹۵۵ مصر کلیه کشتی ها را ملزم کرد که قبل از ورود به خلیج عقبه، مجوز لازم را کسب کنند. در مقابل اسراییل نیز اعلام کرد که حق عبور بی ضرر این کشور برای دسترسی به دریای آزاد خدشه دار شده است. درسال ۱۹۵۶ با ملی شدن کانال سوئز به همت "جمال عبدالناصر " رییس جمهوری مصر، کشورهای انگلیس، فرانسه و رژیم اشغال گر قدس به مصر حمله کردند. یکی از نتایج این جنگ تحقق خواسته های اسراییل یعنی بازگشایی تنگه تیران با استقرار نیروهای سازمان ملل در خلیج عقبه و صحرای سینا بود .
صالح مختاری (۱) می گوید : « جزیره صنافیر اولین بار در جنگ سال ۱۹۵۶ به مدت ۱۰ ماه توسط اسراییل اشغال گردیده است. قبل از جنگ ۱۹۶۷ مصر این دو جزیره را از عربستان سعودی با هدف بستن تنگه تیران بر روی ناوگان رژیم صهیونیستی اجاره کرده اما در طول جنگ این جزایر به اشغال رژیم صهیونیستی در آمده است. » مقدمات این جنگ با درخواست مصر برای عقب نشینی نیروهای سازمان ملل از خط آتش بس با رژیم صهیونیستی آغاز شد . این نیروها در ۲۳ مه ۱۹۶۷ از محل استقرار خود عقب نشینی کردند. مصر همچنین تنگه تیران را نیز به روی کشتیرانی رژیم صهیونیستی بست. اشغال غیر قانونی بندر ایلات در منطقه "أم الرشراش " مصر توسط رژیم صهیونیستی پس از آتش بس سال ۱۹۴۹ ، قرار گرفتن بخش اعظم خلیج عقبه در دریای سرزمینی مصر و اعتقاد این کشور در بین المللی نبودن تنگه تیران از دلایل اعلام شده مصر برای بستن این تنگه به شمار می روند.
این اقدام مصر حکایت از آن داشت که قاهره خود را برای نبرد سرنوشت ساز با رژیم صهیونیستی آماده می کند، اما این ررژیم با پیش دستی و چراغ سبز آمریکا صبح روز ۵ ژوئن ۱۹۶۷ با بمباران ۹ فرودگاه مصر در مدت ۳ ساعت و هر بار به مدت ۱۰ دقیقه، جنگ را آغاز کرد. نیروهای زمینی این رژیم از ظهر روز ۵ ژوئن به مرزهای مصر حمله کردند . نیروهای صهیونیستی سپس به سوی کانال سوئز گسیل شدند. در عصر روز دوم جنگ (شش ژوئن) "عبدالحکیم عامر " فرمانده کل ارتش مصر دستور عقب نشینی نیروهای این کشور را از صحرای سینا صادر کرد. در پی این اقدام ، مصر در شب ۷ ژوئن اعلام کرد که درخواست توقف جنگ را می پذیرد و این موضوع را به اطلاع دبیر کل سازمان ملل رساند حال آنکه نیروهای متجاوز رژیم صهیونیستی در تاریخ ۸ ژوئن نیز همچنان در حال تکمیل اشغال صحرای سینا بودند.
مهم ترین نتایج پایان جنگ سوم اعراب و اسراییل را می توان به شرح ذیل خلاصه کرد:
۱) رژیم اشغال گر قدس باقی مانده مناطق فلسطینی از جمله کرانه باختری ، نوار غزه ، صحرای سینای مصر ، بلندی های جولان و جزایر عربستانی صنافیر و تیران را به اشغال خود درآورد.
۲) حدود ۳۳۰ هزار فلسطینی آواره شدند.
۳) رژیم صهیونیستی بر منابع آبی رود اردن سیطره یافت و تنگه تیران و خلیج عقبه به روی کشتیرانی رژیم صهیونیستی گشوده شد.
۴) رژیم صهیونیستی خطوط دفاعی جدیدی ایجاد کرد و عمق استراتژیک مناسبی برای خود جهت مقابله با حملات خارجی پدید آورد.
۵) مناطق جدیدی از اراضی عربی اشغال شد و پس از این هدف اعراب به تلاش برای باز پس گیری اراضی به اشغال درآمده در سال ۱۹۶۷ ( و نه مناطق اشغالی ۱۹۴۸ ) معطوف شد.
۶) قدرت نظامی مصر ، اردن و سوریه نابود شد.
۷) ناتوانی رهبری عربی و عدم هماهنگی میان آنان و عدم جدیت آنها برای آزادسازی فلسطین آشکار گشت.
۸) مقاومت مسلحانه فلسطینیان آغاز و روز به روز بر شدت آن افزوده شد و به دنبال آشکار شدن ناتوانی دنیای عرب ، هویت ملی فلسطینی که می کوشید ابتکار عمل را به دست گیرد ، ظهور یافت.
این جنگ پایانی بر جنگ های اعراب و رژیم صهیونیستی نبود؛ در سال ۱۹۷۳ نیز جنگ دیگری میان دو طرف شکل گرفت تا مقدمه ای برای صلح ننگین " کمپ دیوید " که توسط "انور سادات " رییس جمهور وقت مصر و "مناخیم بگین " نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۷۸ به امضا رسید، باشد.
صالح مختاری در ادامه مقاله خود اذعان داشته: « گفتگو های صلح میان رژیم صهیونیستی و مصر در حالی منجر به قرارداد کمپ دیوید در سال ۱۹۷۸ گردید که در این قرارداد صحبتی از جزایر اشغالی عربستان به بهانه تعلق نداشتن آن به مصر و منطقه اشغالی أم الرشراش مصر که در نقشه های قبل از جنگ ۱۹۶۷ جزء خاک این کشور بود، به میان نیامده است.»
● تحلیل موضوع
باید خاطر نشان ساخت همان گونه که نویسنده مقاله یادآور شده سکوت عربستان در پیگیری مسئله جزایر ممکن است نشان از توافقی پنهان میان این دولت و رژیم اشغال گر قدس باشد زیرا یک سال و نیم قبل از حوادث غزه، عربستان سعودی از احداث پلی میان منطقه " راس الشیخ حمید " عربستان و " شرم الشیخ " مصر خبر داده بود که با واکنش شدید رژیم صهیونستی مواجه شد تا جایی که سایت امنیتی «دبکا فایل» متعلق به سرویس های اطلاعاتی اسراییل اذعان داشته که « ساخت این پل می تواند زمینه یک نزاع بزرگ مسلحانه را در خاورمیانه فراهم نماید.» دبکا فایل برای خطرناک جلوه دادن این اقدام عربستان سعودی، دلایل آغاز جنگ ۱۹۶۷ میان اسرائیل و اعراب را به مقام های سعودی گوشزد کرد و نوشت: «در سال ۱۹۶۷ زمانی جنگ درگرفت که به دستور جمال عبدالناصر رهبر مصر، تنگه تیران به روی کشتی های اسرائیلی مسدود اعلام شد.» این پل ۵۰ کیلومتری که برای احداث آن هزینه ای بالغ بر سه ملیارد دلار در نظر گرفته شده بود، قرار بود ظرف مدت سه سال به بهره برداری برسد که با وجود گذشت نزدیک به دو سال از مراسم کلنگ زنی آن، هیچ گونه اطلاعاتی از چگونگی پیشرفت این پروژه در دست نیست.
حوادث غزه و سکوت معنادار عربستان سعودی در برابر جنایات اسراییل این پرسش را به اذهان عمومی مردم منطقه متبادر ساخته که آیا حوادث اخیر غزه ، و سکوت آل سعود بخشی از توافق پنهان عربستان و رژیم صهیونیستی برای پی گیری پروژه ساخت پل توسط آل سعود در منطقه تیران - که برخی کارشناسان از وجود ذخایر نفتی در جزایر آن منطقه خبر داده اند -نمی باشد ؟ حوادث آینده پشت صحنه توافقات احتمالی منافقان امت و جریان اسلام امریکایی را با صهیونیسم جنایتکار آشکار خواهد ساخت.

نویسنده:مهدی اقراریان
منبع: ایرنا

منبع : خبرگزاری فارس