در سال ۱۳۸۸ ،اصلا قاشقی در کار نیست!!!

معمولا شناخت خود و قابلیت های ذهنی هر فرد، آخرین کاری است که ما انسانها به آن می پردازیم. زنجیره ای از حوادث تکراری در زندگی همه ما، مانند یک برنامه از پیش تعیین شده، سبب شده که ماشین وار به مسیری حرکت کنیم که انگار، تخطی از آن گناهی نابخشودنی در زندگی است. این جذاب ترین گناه، خلاقیت نام دارد. وقتی سیر آموزش را در جوامع مختلف بشری مطالعه می کنیم، می بینیم که با کمی اغماض، شباهت های بسیاری به یکدیگر دارند، آموزه هایی که از ابتدای ورود کودکان به کودکستان، دبستان و ... به ذهن و روح آنان تزریق می شود، بیشتر منع کننده، حفاظت کننده و تابع پرور است تا ایجاد کننده فضای آزادی ذهنی، خلاقیت در رفتار و گفتار آنها.

علیرضا زادبخش