چند اپیزود نا گفته از فعالیت قطبی

این ساختمان ابعاد مختلفی دارد؛ از یک سو می توان مخروبه ای را دید که حتی برای یک شب هم نمی شود به چشم مامن گاه به آن نگریست ، ترس از زنده به گور شدن زیر آوارش چنان فراریت می دهد که بی درنگ به بعد دیگری از آن می رسی. حالا نمای بکری مقابلت قرار دارد که وسوسه حضور در آن یک ثانیه رهایت نمی کند، بله این همان ساختمان است اما به طرز شگفت آوری هر سویش یک آب و هوا دارد. اما آبشخور این همه تنوع در کجاست؟ حتما لازم نیست واو به واو حرف های افشین قطبی را رو در روی دوربین "بی بی سی" به تماشا بنشینید تا علت یابی کنید. برعکس ، شنیدن حرف های امپراتور سرخ ،بیشتر تو را از پیدا کردن جواب دور می کند . چرایی بیان آن حرف ها مسلتزم کند و کاو در گذشته اوست که به چند قست تقسیم می شود ؛
۱) دوری سی ساله از ایران و رشد و نمو در فضایی که کوچکترین شباهاتی به زادگاهش نداشت. ما همانقدر شبیه امریکایی ها زندگی می کنیم که عشایر غربی کشورمان به بلوچ های شرق. صحبت از برتری و رجحان قومی بر قوم دیگر نیست بلکه جان کلام، تضاد است؛ ضدیت بی پایان.
۲) ورود نخست به ایران و آغاز کار در محیطی که تنها کور سو خاطراتی از گذشته از آن به جا مانده است ، البته با توجه به تغییر نظام ،همان خاطرات رنگ و رو رفته هم دیگر هیچ محلی از اعراب نداشت او زمانی از ایران خارج شد که هنوز ارزش های امروزی پا نگرفته بودند.
۳) بازگشت ثانویه که از افشین مرد دیگری ساخته بود ؛ یک سال زندگی برای مردی که در یکی از معتبرترین دانشگاه های جهان مدرک گرفته بود، کفایت می کرد تا او خیلی زودتر از آنچه همه تصور می کردند "ایرانیزه "شود.
برای پی بردن به فاصله ۱تا ۲ تنها باید به ماه های نخست ورودش اشاره کرد ؛ بازیکنان قبل از تمرین در هوای سرد بهتر است کمی "نوشیدنی آرام" بخورند. اینکه نوشیدنی آرام یا همان ما الشعیر الکل دار خودمان ،چگونه از فیلتر ذهن مردی گذشته است که در ایران مربیگری می کند تنها بیان کننده عدم شناخت او از وضعیت امروزی زادگاهش است. اما وضعیت کم کم عوض می شود . او نه تنها دیگر چنین گاف هایی نمی دهد که حتی در بدو ورود به شیراز ،خودش برای ورود به شاه چراغ پا پیش می گذارد اما برخورد مردم حاضر در اطراف حرم و هجوم به او فضای غریبی را به تصویر می کشد ؛ با عجله به اتوبوس برگشت و به حاج حبیب گفت : باور کن بعضی از انها می خواستند...! مدیر عامل وقت هم که با خنده بازیکنان و همچنین خنده خودش مواجه شده بود با همان حالت گفت : نه افشین جان احتمالا یکی دو تن از آنها قصد داشتند کیف جیب عقبت را بدزدند..!
زندگی یک ساله در کنار افشین قطبی و حضور ثابت در تمرینات و اردوهای این تیم، زاویه دیگری را از مرد محبوب به نمایش می گذارد ؛ اتفاقاتی که اکثر آنها نه قابل نوشتن است و نه می توان آن را جای رسمی ای بیان کرد. شاید تنها به درد این می خورند که تو شناخت جامع تری را از او داشته باشی.
اما هجرت از نقطه ۲ به ۳ با علائم بیشتری همراه بود ؛ قطبی به ایران برمی گردد اما برخلاف فصل قبل نه قول قهرمانی از زبانش جاریست و نه هنگام گل زدن تا ارتفاع نور افکن ورزشگاه می پرد. او کمی تا قسمتی مثل سایر مربیان ما می شود ؛ فحش دادن یاد می گیرد ، اعتراض را خوب اجرا می کند ، می داند باید به همراه خود ش دستیار وبازیکن بیاورد و مهمتر از همه راه ایجاد رابطه با مدیا را فرا می گیرد.
با دانستن چنین اطلاعاتی حالا با عینک دیگری به آخرین مصاحبه او با بی بی سی نگاه کنید ؛ حرف های او تقریبا تکراری بود اما در دو نقطه فریاد اعتراض ها را بلند کرد ؛
۱) آماتور بودن فضای فوتبال ما.او زیرک بود و دانست دیگر با این تیم بیمار نمی توان قهرمان شد بنابراین خیلی ساده دست از مبارزه برداشت. آیا او دروغ گفته است؟ آیا باند بازی در قشر فوتبال ما جریان ندارد؟ اگر چنین است چگونه وزارت اطلاعات در اولین اقدامش افرادی را دستگیر می کند که بیشترین نقش را در اتفاقات زیر زمینی این فوتبال داشته اند؟ او گفت باند بازی وجود دارد آیا امروز ما می توانیم منکر چنین واقعیتی شویم ؟ بله افشین گفت اما به عنوان فردی که یک سال از نزدیک او را می شناختم، می گویم او هم به نحو دیگری وارد این بازی ها شد. رابطه فوق العاده نزدیک مدیر برنامه های او- که خواهر زاده اش از افراد سر شناس ایرانی حاضر در امریکاست- با یکی از سردبیران برجسته مطبوعات ورزشی ، فضای تقریبا امنی را برایش پدید آورد. حتی خواندن ایمیلی از سوی قطبی به یکی دیگر از سر دبیران معروف ،که همواره از نشریه اش بیشترین حمایت ممکن از قطبی می شد ، زاویه دیگری از روابط او را بر ملا می سازد اما در انتهای نامه باز هم او با زرنگی مادرزادی اش می گوید ؛ رابطه من و تو جور دیگری است و منظور از پول را نمی فهمم. این صحبت در صورتی گفته می شود که سر دبیر مربوطه که به بزرگی نفر اول نیست ، تنها کوچک بودن جهان را به افشین قطبی متذکر می شود. بله جهان کوچک است و اینک حرف های تکراری قطبی در "بی بی سی" می تواند دلیل تاخت و تاز جدیدی باشد.
۲) مشکوک بودن بازیکنان پرسپولیس مقابل صبا و حمله ۵۰ نفر به بانو یوروم. داستان فوق تا چه حد واقعیت دارد ؟ آیا بازیکنانش از قصد با صبا مساوی کردند ؟ اگر حرف او درست باشد پس بعد از دیدن فیلم بازی برگشت پرسپولیس و ملوان که به برتری انزلی چی ها منتهی شد ، باید به پیروانی حق داد همه را از تیغ تبانی بگذراند. آن دو گل صبا بیشتر مشکوک بود یا گل دقیقه نود میثاق معمار زاده در بازی برگشت پرسپولیس و سایپا در لیگ هفتم؟ این همان زاویه مخروبه ساختمان است که قطبی اوج آماتوری اش را در آن به تصویر می کشد. او زیرک بود و دانست دیگر با این تیم بیمار نمی توان قهرمان شد بنابراین خیلی ساده دست از مبارزه برداشت.
درج مصاحبه های فضایی با او در دوبی از یک سو و بی جواب ماندن دلیل خروجش از ایران از سمت دیگر ، قطبی را مجاب کرد حدود نیم ساعت از گذشته اش با دوربین بی بی سی بگوید حقایق و لاف های فراوانی که در هم گره خوردند و دست آخر با توجه به بدهکار بودن او به خیلی ها ، حالا همه فقط لاف ها را می بینند .
بله او یک جنتلمن بود اما یادمان نرود بدون زیرکی نمی توان جنتلمن شد . حالا این دو خصیصه را به احتیاط بی پایانش بیافزائید ؛ معجون پیش روی شما قطبی است ؛ مردی با دو قطب کاملا متضاد.

حمید احمدی

منبع : پارس فوتبال