بیست و چهار ساعت برای تخریب اسلام کافی نیست

در زمانی که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران مشغول نامه نگاری به منظور تجلیل از فیلم مبتذل اخراجی ها است و رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران هم به دلیل نزدیکی انتخابات، تمام همت خود را برای نمایش دخترکان بدحجاب بکار بسته است، سمی مهلک در خیابان های تهران پخش می شود که اینبار نه در لفاف و پوشش بلکه کاملا شمشیر از نیام برکشیده، قصد نابودی تمام ارزش های دینی مردم این کشور را دارد. اگر هنگامی که در حال عبور از خیابان های پر رفت و آمد هستید، کمی سرتان را بالا بگیرید و گوش هایتان را تیز کنید، حتما نام سریال ((۲۴)) را خواهید شنید. این مجموعه تلویزیونی رسما مبلغ و موید سیاست های جنگ طلبانه ایالات متحده آمریکا است. داستان فیلم، ماجرای یک گروه تروریستی است که قصد منفجر کردن یک بمب اتمی در خاک ایالات متحده را دارند. یقینا این موضوع به خودی خود تازه و جدید نیست. مسئولان فرهنگی آمریکا بر خلاف همکاران خویش در ایران، حساسیت شرایط موجود را به خوبی درک کرده اند و با استفاده از ابررسانه هایی همچون تلویزیون و سینما، جو حاکم بر جهان را کنترل و هدایت می کنند. فیلم های زیادی درباره حمله تروریست ها به آمریکا ساخته شده است ولی وجه تمایز ۲۴ با دیگر سریال ها و فیلم ها، صراحت لهجه آن است. در این سریال رسما تمامی مسلمان ها تروریست نامیده می شوند و مساجد به عنوان پایگاه و مرکز فرماندهی عملیات های تروریستی معرفی می شوند. کاراکترهای منفی این سریال همگی مسلمان هستند و دارای اسامی اسلامی مانند سعید و رضا هستند. نکته جالب در این فیلم، فارسی حرف زدن یکی از شخصیت ها است که می تواند دربرگیرنده معانی مختلفی باشد. صحنه هایی که در آن به مسلمانان و اعتقاداتشان توهین می شود به اندازه ای وقیحانه هستند که دل هر مسلمانی را به درد می آورد. شخصا به عنوان کسی که خود را موظف به انجام فرایض دینی می دانم و اعتفاد دارم که اسلام، یگانه راه نجات بشر و جاده انتقال او به سعادت است، در هنگام تماشای این فیلم بارها کنترل خود را از دست دادم و به عوامل این سریال، ناسزا گفتم.
بر اساس آمار رسمی منتشر شده در کشورهای اروپایی و همچنین کشور آمریکا، شمار زیادی از مردم این کشورها به سمت دین مبین اسلام متمایل شده اند و شیب نمودار گرایش به اسلام به شدت در حال افزایش است. ۲۴ این مورد را نیز مورد هدف قرار داده است و اعلام می کند تمامی کسانی که به اسلام می گروند، از طرف عده ای تروریست مورد شستشوی مغزی قرار گرفته اند. شخصیت ((ماری)) در این فیلم، یک دختر جوان است که به دلیل فوت ناگهانی مادر خود و از دست دادن او، دچار مشکلات روحی می شود. در همین ایام، او با یک مسلمان به نام سعید عالی آشنا می شود که در مرکز اسلامی لندن، مشغول انجام فعالیت های تروریستی است. سریال نشان می دهد که ماری تحت القائات سعید، مسلمان می شود و عملا به یکی از اعضای این گروه تبدیل می شود. یک مونولوگ کلیدی درباره ماری وجود دارد که از زبان شخصیت اصلی فیلم گفته می شود: ((ماری چیزی از خودش نداره. اون داره مزخرفاتی که سعید بهش گفته رو بلغور می کنه)). در واقع ۲۴ رسما اعلام می کند که علت گرایش برخی از مردم به اسلام، نه به دلیل محتویات دینی بلکه به دلیل القائات منحرفی است که توسط مسلمانان انجام می شود و در واقع آنها را شستشوی مغزی می دهد.
۲۴ در تخریب اسلام هیچ چیزی کم نمی گذارد. تمسخر و تحقیر حجاب زنان مسلمان موضوعی است که در بخشی از سریال به آن پرداخته می شود. یکی از شخصیت های مونث فیلم به نام ((کیت))، برای شناسایی سعید که در حال نماز خواندن است، حجاب می پوشد و وارد مسجد می شود. این سکانس یکی از زجرآورترین سکانس ها برای من بود. سعید عالی که رئیس یک گروه مخوف تروریستی است در حال اقامه نماز جماعت است و اذکار نماز را بر زبان می آورد. شنیدن کلمات سوره های حمد و توحید در پس زمینه این سکانس، حس مهوعی ایجاد می کند. البته از آنجایی که می گویند که دروغگو کم حافظه است، نمازگذاران را در حالت رکوع می بینیم در حالیکه صدای تلاوت سوره مبارکه توحید در حال پخش است!!
کاملا واضح و روشن است که دین مبین اسلام، دین رحمت و صلح است. حال باید از سازندگان این سریال پرسید از کجای قرآن و نماز استخراج می شود که شکنجه کردن افراد، باعث انتقال فرد به بهشت می شود؟ سعید پس شکنجه های وحشتناکی که بر روی یک فرد انجام می دهد، او را می کشد و سپس به دوستش می گوید که قصد دارد آخرین نمازش را بسیار عالی و به جماعت بخواند. در این میان کسی هم توجهی ندارد که نماز با عبارت ((به نام خداوند بخشنده و مهربان)) آغاز می شود و ذات این حرکات – شکنجه و نماز – یک پارادوکس بسیار بزرگ را تشکیل می دهند. تاکید کاراکترهای سریال بر لغت صلاه به معنای نماز، هرگونه شکی را در عمدی بودن این اهانت بزرگ، برطرف می کند.
یکی از نکات بسیار جالب در ارائه این فیلم از شخصیت های مسلمان این است که آنها هیچکدام از واجبات موجود در دین اسلام را انجام نمی دهند. به عنوان مثال ماری رابطه جنسی علنی دارد و اصلا با پدیده ای به نام حجاب نیز کاملا بیگانه است. او برای رسیدن به اهداف خود، از جنسیت خود نیز مایه می گذارد و خود را وسیله ای برای به دام انداختن مردان قرار می دهد. با تمام این تفاسیر بسیار جالب و شگفت انگیز است که هنگامی که قرار است بمب اتمی منفجر شود، او خطاب به یکی از همکارانش می گوشد الله اکبر!!! ماری همچنین به وفور از کلمه انشاالله استفاده می کند. سریال به گونه ای القا می کند که مسلمانان برای رسیدن به هدف خود باید همه چیز را لگدمال کنند و حتی به خانواده خود نیز رحم نداشته باشند. یعنی براحتی و ظرافت خاصی، شهادت طلبی و از خودگذشتگی و ایثار و تمام خصایص نیکویی که اسلام حقیقی داراست را به زعم خود به حضیض می آورد.
توهین به اسلام و مسلمین در ۲۴ به همین جا ختم نمی شود. نمایش چندین باره آیات قرآن بر دیوار مسجد، تاکید و زوم فیلمبرداری بر روی نام ((مرکز اسلامی))، تاکید بسیار بر نماد مسلمین یعنی هلال، تمسخر شهادت طلبی و تقلیل آن در حد یک عارضه روانی، تمسخر اعتقاد به بهشت و جهان آخرت و نظام جزا و پاداش، جنایتکار خواندن تمامی کسانی که به مساجد می روند و القای نژادپرستی در اسلام، موارد دیگری هستند که به طور مفصل در این سریال مطرح می شوند که برای جلوگیری از اطاله کلام، از کنار آنها می گذریم.
علاوه بر توهین به اسلام، ۲۴ اهداف سیاسی دیگری را نیز در نظر دارد. تطهیر و توجیه وجود زندان مخوف گوانتانامو و اعمال شکنجه های وحشتناک غیرانسانی در آن، یکی از اساسی ترین مفاهیم موجود در سریال هستند. سریال با نمایش صحنه شکنجه یک فرد آسیاسی آغاز می شود. در طی شکنجه، فرد متهم اطلاعاتی را در اختیار بازجویان قرار می دهد که منجر به مطلع شدن مقامات آمریکایی از وجود بمب در کشورشان می شود. در واقع ۲۴ می گوید که گاهی اوقات برای نجات جان شهروندان آمریکایی مجبور به شکنجه هستیم. این عبارت دقیقا همان چیزی است که بر زبان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا جاری می شود. او برای دسترسی به اطلاعات بیشتر درباره بمب اتمی، یکی از متهمین را تحت شکنجه قرار می دهد و نهایتا می گوید که این کار را درست نمی داند ولی برای نجات جان شهروندان آمریکایی و حفظ منافع ملی ایالات متحده مجبور به این کار بوده است. این یعنی تطهیر تمامی اعمال جنون آمیزی که در زندان های مخوف آمریکا به ویژه گوانتانامو اتفاق می افتد. نام این زندان چندین بار بر زبان کارکنان سازمان ضد تروریستی آمریکا جاری می شود و بگونه ای القا می شود که راهی به جز شکنجه وجود ندارد. ((یک نفر زجر می شکد ولی میلیون ها نفر زنده می مانند)). این عبارت، مخلص کلام فیلم در این باره است.
در این میان، شخصیت رئیس جمهور امریکا بسیار جالب است. قبل از هر چیز رنگین پوست بودن رئیس جمهور، ناخودآگاه این مساله را ذهن متبادر می کند که آیا برنامه ریزی قبلی برای انتخاب اوباما صورت گرفته است؟ یقینا هیچ ذهن منصفی نمی تواند بی تفاوت از این موضوع گذر کند (داخل پرانتز می گویم که از نظر من، انتخابات آمریکا، Election نیست بلکه یک Selection است). علاوه بر این، دلرحمی فوق العاده و دلسوزی او برای مردم و صداقت و راستگویی او، القاگر مسائل مختلفی می باشد. او حتی حاضر نیست برای بدست آوردن اطلاعات بمب، دستور کشتن اعضای خانواده سعید عالی را بدهد.حل پارادوکس میان این گزاره و منهدم کردن ایرباس ایرانی توسط ناو وینسنس، بر عهده بیننده فیلم است. او اصلا جنگ طلب نیست و فقط به فکر دفاع از کشور و منافع ملی آن است. به طور کلی، رئیس جمهور ایالات متحده تا سرحد یک قدیس بالا برده شده است.
برای جلوگیری از اطاله کلام، از پرداختن به مباحثی نظیر حمایت ۳ کشور خاورمیانه ای از تروریسم بین الملی، حمایت رئیس جمهور آمریکا از خاورمیانه ای هایی که تابعیت آمریکایی دارند، ابراز نگرانی رئیس جمهور از کشته شدن یک نوجوان خاور میانه ای و بسیاری موارد دیگر صرفنظر می کنم و آن را به وجدان آگاه خوانندگان واگذار می کنم.
مخلص کلام اینکه سریال ۲۴ یک سریال کاملا برنامه ریزی شده است که اهداف معینی را دونبال می کند. یقینا این فیلم، یک اثر هنری نیست. بلکه یک بیانیه و اعلان هشدار سیاسی به مخالفین آمریکا است که در قالب نگاتیو عرضه شده است.

مهدی خانعلی زاده