اکثریت خاموش حق دارد

دوصد گفته چون نیم کردار نیست
ضرب‌المثل فارسی
اوباما مثل هر کاندیدی در دنیا، قبل از انتخاب شدن قول‌های زیادی به مردم داد که مهم‌ترین آن تغییر کلی سیاست‌های داخلی و خارجی آمریکا بود.
بوش در هشت سال زمامداری خود جز بدبختی برای مردم آمریکا و دنیا نیاورد تا نوبت به اوباما رسید. اوباما وارث یک اقتصاد ورشکسته، آبروی از دست رفته و جهانی گرفتار بحران اقتصادی و مالی شد که به قول زیوگانف رئیس حزب کمونیست روسیه، تعفن اقتصاد آمریکا دنیا را گرفته است.
اوباما یا نمی‌داند یا می‌داند و خود را به کوچه‌ی علی چپ می‌زند که از سرمایه‌داری با اخلاق انسانی صحبت می‌کند! درست مثل این که چوپان از گرگ مهربان صحبت می‌کند!
از طرف دیگر او قول داد که هر چه زودتر آمریکا را از جنگ عراق و افغانستان نجات دهد. زندان گوانتانامو را بسته و در روابط با کوبا تجدید نظر کند. به قول عوام این حرف‌ها فقط خالی بندی بود. چون پس از صد روز از حکومت او نشان داد که مانند بقیه‌ی روسای جمهوری آمریکا، گوش به فرمان سرمایه‌داران پشت پرده است وگرنه: چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من
جنگ در عراق و افغانستان نه تنها رو به پایان نرفت بلکه شدت هم گرفت و از طرف دیگر مانند تمام روسای جمهوری آمریکا برای تجدید رابطه با کوبا هم شرط گذاشت یعنی کوبا دموکراسی را رعایت کند!
همه می‌دانند که دموکراسی و حقوق بشر یعنی منافع آمریکا. به همین دلیل کاسترو با عصبانیت جواب داد که هیچ امتیازی به آمریکا داده نخواهد شد.
اوباما هم مانند سایرذ روسای جمهوری آمریکا چشم دیدن کوبا و متحدان او را ندارد و در اوج بحران اقتصادی به تمام دنیا چنگ و دندان نشان می‌دهد که به قول مائو «قدرت سیاسی از لوله‌ی تفنگ بیرون می‌آید».
در آمریکا اکثریت خاموش به اکثریت مردم آمریکا گفته می‌شود که هیچ اعتقادی به نظام کشور ندارند و چون زورشان هم به تغییر آن نمی‌رسد کاری هم به سیاست ندارند.
تجربه‌ی اکثریت خاموش ریشه در تاریخ آمریکا دارد که به تعبیر جک لندن نویسنده معروف آمریکایی «پاشنه‌ی آهنین» سرمایه به هیچ جنبش رهایی بخش در داخل و خارج آمریکا رحم نمی‌کند.
اکثریت خاموش می‌داند، سرمایه‌داری بلد است به هر دوز و کلکی که شده، مردم را به پای صندوق انتخابات کشانده و بعد کاندیدهای مورد نظر خود را انتخاب کند و به ریش همه بخندد!
حقانیت اکثریت خاموش در جنگ عراق و افغانستان ثابت می‌شود که علی‌رغم مخالفت تمام مردم دنیا هر روز ابعاد وسیع‌تری پیدا می‌کند.
اوباما هم از ترس لابی‌های اسرائیل در آمریکا در مورد مساله‌ی فلسطین و انرژی هسته‌ای ایران همان سیاست بوش را پیش گرفته و آن‌چنان گوش به فرمان آن‌هاست که گویی آمریکا مستعمره‌ی اسرائیل است!
به‌طور کلی اکثریت خاموش یعنی مخالفت مردم با نظام که بی‌تفاوتی نشان می‌دهند یعنی دولت و مردم هر کدام راه خود را می‌روند. اما خطر واقعی این است، تاریخ نشان داده که نظام سرمایه‌داری هر بار با جنگ از بحران اقتصادی بیرون می‌آید، چون در غیر این صورت نابود خواهد شد.
دلیل گسترش جنگ هم همین است و آمریکا می‌داند نه فقط او بلکه این نظام سرمایه‌داری‌ست که در ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، حتا نظامی شکست خورده و سایه‌ی کمونیسم را می‌بیند که به سرعت در سراسر دنیا گسترش پیدا می‌کند.
اکثریت خاموش می‌داند، این سرکوب چپ و جنبش‌های ملی در سراسر دنیا به رهبری آمریکا بود که موجب افراط‌گرایی مذهبی مانند طالبان گردید. چند روز پیش آصف علی زرداری نخست وزیر پاکستان گفت: طالبان، سرطانی بود که به رهبری آمریکا و همکاری عربستان و پاکستان به جان مردم دنیا انداخته شد!
جهان به سوی فاجعه‌ی دردناکی از بلایای سیاسی و طبیعی می‌رود، گویی به لعنت ابدی گرفتار شده. «بوریس پاسترناک» در پایان کتاب دکتر ژیواگو می‌گوید: خدایا عنایتی کن که این جرعه بر خاک نریزد!

منوچهر بصیر

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه