بهترین فیلم هایی که شما را وادار به جیغ زدن کرده است

امروز که از پرده سینماها خون می چکد و سردر سینماها پر شده از چشمان از حدقه درآمده، دهان های باز و خون چکان یا ترس پنهان تصویری و دیگر خبری از چهره های طنز با لباس های گل باقالی و رنگ روشن نیست، زمان را برای صحبت در مورد ترس ایرانی و بررسی آثار انگشت شمار این ژانر، مناسب دانسته و قصد داریم شما را با خود به دنیای تصویری شده و وسوسه انگیز وحشت ببریم؛ ژانر وحشت از آن سبک هایی می باشد که ما ایرانی ها بیشتر به دیدن نسخه های خارجی اش عادت کردیم و تقریبا نمونه کاملی در این ژانر سراغ نداریم(راستی در چه ژانر و گونه ای سراغ داریم؟) «ساموئل ناکیچیان» اولین کارگردانی بود که در دهه ۴۰ تا ۳۰ برای تماشاگر ایرانی فضای ترسناکی ایجاد کرد.
البته این طور که می گویند( ما که ندیده ایم) در بیشتر کارهای ناکیچیان از المان های خارجی برای ترساندن استفاده شده است.
در هر صورت خارجی یا ایرانی «ساموئل ناکیچیان» به عنوان ابداع کننده و شروع کننده این ژانر در سینمای یک کشور قابل احترام و برگزیده بوده است، در هر صورت شما کم یا بی کیفیت این روزها شاهد اکران فیلم های منتسب به ترسناک و دلهره آور می باشید که خود امیدوار کننده است(با ما باشید با نمونه هایی که تا به امروز تا حدودی در ترساندن مخاطب(البته میزان ترسیدن کاملا درجه دار و در شخصیت های مختلف متفاوت است) موفق بوده است(قابل توجه مخاطب نکته سنج و البته ایراد گیر، نام و اطلاعات فیلم شناسی این فیلم ها از مجله وزین«همشهری جوان اتخاذ شده است، پس لطفا قبل از قضاوت کردن بدانید که فقط نام آن ها از این مجله استخراج شده است)
● سینمایی «شب بیست و نهم» (ترس تصویری کودکیتان)
«شب بیست و نهم» یکی از نمونه های کاملا ایرانی می باشد که واقعا ترسی حقیقی را به تصویر می کشد.این فیلم فضایی کاملا ایرانی داشته و عواملی ملموس را برای ترساندن مخاطب عنوان کرده است.شاید بتوان گفت«شب بیست و نهم»، بهترین فیلم از فیلم های قدیمی سینمای ایران است که در ژانر وحشت ساخته شده است.
در «شب بیست و نهم» با اجحاف کامل بر فضا و افکار مردم از مقوله ترس و ماوراء طبیعه استفاده شده و به تعبیری انسان را وحشتناک ترین موجود آفریده شده ترسیم کرده است.
هر چند که گاهی و در موقعیت هایی فیلم به ورطه خرافات کشیده شده و بیشتر به سنت های خرافه پرستی مردم می پردازد، تا جایی که به آن ها رسمیت بخشیده و عاملی مهم در سرنوشت انسان ها می داند.
اگر این سینمایی کاملا ایرانی را دیده باشید، مطمئنا به تردستی کارگردان در استفاده از کوچه های تنگ و تاریک و محله های سنتی و خانه های قدیمی و بزرگ پی برده اید (مثلا در یک صحنه، محترم در خانه، آن به اصطلاح روح را در پله های پیچ در پیچ خانه و بعد در آینه می بیند.) بازی های برجسته «مرجانه گلچین» که در «بزنگاه» به کارگردانی «عطاران» ایفای نقش کرد و طنازانه مخاطبش را دوباره مشتاق ساخت) در نقش محترم، «رضا رویگری» (در نقش همسر محترم) و «حسین کیل» (پدر محترم) در موفقیت این سینمایی موثر بوده و آن را به اثری ماندگار و تاریخ ساز بدل کرده است.«شب بیست و نهم» در سال ۱۳۶۸ توسط حمید رخشانی ساخته شده است(جالب است که ارسال ۶۸ تا ۸۱ عملا کار برجسته ای در این ژانر انجام نشده است و به دلایل متعدد و فضای حاکم بر جامعه آن روزها این ژانر رفته است قاطی باقالی ها و به دست فراموشی سپرده شده است)
جن، آل و شبح مفاهیمی هستند که قرار است شما از آن ها در شب بیست و نهم بترسید، پس اگر قرار است به مفاهیم کاملا ایرانی و البته تا حدودی واقعی برسید و ترسی سنتی و ریشه دار را شاهد باشید به سراغ این فیلم رفته و ترسی متفاوت با ترس های امروزی سینمای جهان را تجربه کنید.
شب بیست و نهم هنوز هم یکی از فیلم های موجود در ویدئوکلوپ ها بوده و مورد استقبال است، همین خارج شدن از چرخه ویدئوکلوپ ها خود نشانه ای ارزنده از ماندگاری اثر می باشد.
● داستان فیلم:
اولین صحنه فیلم به تولد نوزاد دختری می پردازد که جفتش توسط پدرش دفن شده، پدر در حالی که شاهد حضور آل و کمین کردنش برای بردن جفت می باشد، آن را دفن کرده و چاقویی را کنار آن می گذارد، در هر صورت بعد از برداشتن چاقو جفت توسط همان موجود ربوده شده و این سرآغاز زندگی کاملا عجیبی برای نوزاد متولد شده می باشد.
این قسمت فیلم کاملا خرافه پرستی های گسترده ای از جامعه را نشان می دهد، البته جالب تر این است که کارگردان آن را رد نمی کند) و بعدها که محترم با حاج رسول پسر خوب و خوش تیپ محل ازدواج می کند، دچار کابوس های متعدد و حمله شبحی می شود که در ماه های آخر بارداری اذیت می کند و ... جالب است بدانید: در «شب بیست و نهم» نیز مانند بیشتر فیلم های ژانر وحشت، در پایان عامل ترساننده، توجیهی کاملا عقلی پیدا کرده و نشان از دست بی رحم انسان دارد.

منبع : روزنامه خراسان