سقوط خاموش - SILENT FALL

سال تولید : ۱۹۹۴
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : جیمز رابینسن
کارگردان : بروس برسفورد
فیلمنامه‌نویس : آکیوا گلدزمن
فیلمبردار : پیتر جیمز
آهنگساز(موسیقی متن) : استوارت کوپلند
هنرپیشگان : ریچارد دریفوس، لیندا هامیلتن، جان لیتگو، چ.ت. والش، بن فاکنر و لیو تایلر
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۰ دقیقه


ـ ̎دکتر جیک رینر̎ (دریفوس)، روانکاو متخصص روانکاوی اطفال بیمار، گرچه خود را بازنشسته کرده اما وقتی از سوی ̎کلانتر ریورز̎ (والش) به دنبالش می‌فرستند، می‌رود و در ̎خانهٔ واردن̎ها با جسد غرقه به خون پدر خانواده و همسرش روبه‌رو می‌شود. دختر خانواده، ̎سیلوی̎ هجده ساله (تایلر) در کمد لباس نیمه بی‌هوش است و پسر خانواده، ̎تیم̎ ده ساله (فاکنر)، با یک چاقوی خون‌آلود در دست و لباس‌های غرقه به خون اجاره نمی‌دهد کسی به او نزدیک شود. ̎جیک̎ سرانجام چاقو را از دست او می‌گیرد. به نظر می‌آید که ̎تیم̎ در یک جنون آنی پدر و مادرش را در رختخواب کشته است. ̎جیک̎ طرفدار روش‌های درمانی علمی است اما ̎دکتر هارلینگر̎ (لیتگو) زیر فشار کلانتر، پسر راهیپموتیسم می‌کند و چند جمله‌ای که پسر با صدای دیگران می‌گوید ضبط می‌شوند. ̎جیک̎ به اصرار همسرش، ̎کارن̎ (هامیلتن) و کلانتر مدام سعی می‌کند از طرق مختلف، علت و عامل قتل را کشف کند. سرانجام شبی، ̎سیلوی̎ او را بی‌هوش می‌کند و به دریاچهٔ یخ‌زده می‌اندازد و خود به سراغ کلانتر می‌رود، او را می‌کشد و تپانچه‌اش را بر می‌دارد. ̎تیم̎ در غیاب او ̎جیک̎ را نجات می‌دهد و ̎جیک̎ متوجه می‌شود که ̎سیلوی̎ به اسکیزوفرنی دچار است، و چون پدرش، ̎تیم̎ را آزار می‌داده او را کشته است، سپس مادر را کشته است تا ̎تیم̎ را از دست هر دو نجات دهد. ̎سیلوی̎ به آسایشگاه فرستاده می‌شود و ̎جیک̎ نیز ̎تیم̎ را نزد خود می‌پذیرد.
ـ نگاهی به سیاههٔ فیلم‌های برسفورد و یادآوری دو سه کار بعد از رانندگی برای خانم دیزی (۱۹۸۹) نشان می‌دهد که رانندگی ... باید حاصل یک فیلمنامهٔ خوب و نمابندی دقیق و شخصیت‌پردازی نویسنده‌اش باشد تا نبوغ و توانائی و مهارت فیلمسازش، لااقل این فیلم ثابت می‌کند که چنین است. با قصه‌ای دربارهٔ اسکیزوفرنی، با ده‌ها نمونه، از سه چهره ایو (نانالی جانسن، ۱۹۵۷) گرفته تا بیمار روانی و مارنی آلفرد هیچکاک (۱۹۶۰ و ۱۹۶۴)، تا خواهران برایان د پالما (۱۹۷۳) و ... و اینبار بی‌هیچ ویژگی خاصی، بی‌فکری تازه، ایده‌ای بدیع، پرداختی نو یا اجرائی تازه... همه‌چیز بسیار عادی و روزمره و در اصل مانده بین یک اجرای پر هیجان و پر پیچ و ترسناک تا یک فیلم روان‌کاوانه و درام روان‌شناسانه و بسیار عادی و کم‌جان و خشک و بی‌حس و حال و اندکی مایهٔ تأسف.