بازگشت پلنگ‌صورتی - The Return Of The Pink Panther

سال تولید : ۱۹۷۴
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : بلیک ادواردز
کارگردان : ادواردز
فیلمنامه‌نویس : فرانک والدمن و ادواردز
فیلمبردار : جفری آنسوورت
آهنگساز(موسیقی متن) : هنری منسینی
هنرپیشگان : پیتر سلرز، کریستوفر پلامر، کاترین شل، اریک پولمان، هربرت لوم، پیتر آرن، برت کوووک، پیتر جفری و گره‌گوار اصلان.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۵ دقیقه.


با ربوده شدن الماسی به‌نام «پلنگ صورتی» - از ثروت‌های ملی ایالت شرقی کشور لوگاش - حاکم ایالت، «ژنرال وادافی» (جفری)، اصرار می‌کند که «بازرس کلوزو» (سلرز) را خبر کنند؛ کارآگاهی که قبلاً یکبار این الماس را پیدا کرده است. متأسفانه «کلوزو» که به‌دلیل بی‌لیاقتی در حد یک پاسبان تنزل کرده، با افتضاح اخیرش توسط «سَربازرس دریفوس» (لوم)، از کار معلق شده است. «کلوزو» را به کار باز می‌گردانند و به لوگاش می‌فرستند و او بلافاصله به این نتیجه می‌رسد که دزدی زیر سرخلافکاری بدنام به‌نام «چارلز لیتن» (پلامر) است؛ در همین موقع، در نیس، «چارلز» به همسرش، «کلودین» (شل) اطمینان می‌دهد که برسر قولش برای کنار گذاشتن کارهای خلاف بوده و الماس را ندزدیده است - هرچند او هم مطمئن است که مظنون اصلی خود او است، مگر آن که دزد واقعی را پیدا کند. وقتی بالاخره «کلوزو»ی دست و پا چلفتی به خانه «چارلز» راه می‌یابد، یک مکالمه تلفنی ساختگی او را به شهر توریستی گستاد در سوئیس می‌فرستد، در حالی که «چارلز» به لوگاش می‌رود، تبهکار پُرقدرتی معروف به «چاقالو» (پولمان) را ملاقات می‌کند (که می‌خواهد تحویل پلیسش بدهد). و بعدتر «سرهنگ شارکی» (آرن)، رئیس سازمان امنیت که از سرقت الماس بهره‌برداری سیاسی زیادی کرده، او را دعوت به همکاری می‌کند. «چارلز» فیلمی از توریست‌های موزه را در روز پیش از سرقت می‌بیند و متوجه کسی با لباس مبدل می‌شود و از گوگاش می‌گریزد. در گستاد، «کلودین»، «بازرس کلوزو» را سرگرم کرده و «سَربازرس دریفوس» به مرز جنون رسیده است؛ در اینجا «چارلز» سر می‌رسد و الماس را از همسرش می‌خواهد (که سارق واقعی الماس بوده تا بازنشستگی شوهرش را تثبیت کند) و «سرهنگ شارکی» هم تعقیبش می‌کند. «دریفوس» در تلاش برای کشتن «کلوزو»، در عوض «شارکی» را می‌کشد؛ الماس را به موزه باز می‌گردانند، «کلوزو» تشویق می‌شود و «دریفوس» را به تیمارستان می‌برند.
* چهارمین قسمت از مجموعه فیلم‌های پلنگ‌صورتی و یکی دیگر از موارد همکاری ادواردز و سلرز. تمام شوخی‌ها به حضور سلرز وابسته است: هرجا که او هست، فیلم ضرباهنگ سریع‌تری به خود می‌گیرد و جذاب‌تر است، و هرجا که نیست، لنگ می‌زند و پلامر هم (مظنون به سرقت الماس) نه تنها نمی‌تواند جای او را پُرکند، بلکه از نقطه‌های ضعف فیلم است. پایان فیلم هم بسیار کمتر از حد انتظار و سردستی است و با ماجراهای نسبتاً پیچیده‌تر بقیه فیلم همخوانی ندارد. در عوض، توانائی فوق‌العاده سلرز در تقلید لهجه فرانسوی، صحنه فوق‌العاده خنده‌دار تغییر قیافه «کلوزو» به‌عنوان پادوی هتل، و قایم با شک بازی‌های پیشخدمت چشم بادامی سلرز هربار از گوشه‌ای به او حمله می‌کند، از نکته‌های مثبت فیلم به‌شمار می‌آیند.