قصه بهاری - Conte De Printemps

سال تولید : ۱۹۸۹
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : مارگارت منه‌ژوز
کارگردان : اریک رومر
فیلمنامه‌نویس : اریک رومر
فیلمبردار : لوک پاژه
آهنگساز(موسیقی متن) : لودویگ وان بتهوون، ژان لوئی والرو و روبرت شومان.
هنرپیشگان : آن تیسدر، اوگه کِستر، فلورانس دارل، اِلوآز بنت، سوفی روبن و مارک للون.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۲ دقیقه.


«ژان» (تیس‌در) که تازه پس از اتهام تحصیلات دکترا، کارش را به‌عنوان معلم فلسفه آغاز کرده، به آپارتمان خودش برمی‌گردد که قبلاً به یکی از اقوام خود پس داده و حالا او حاضر به ترک آن نیست. او با اکراه به یک مهمانی می‌رود و آنجا با «ناتاشا» (دارل)، دانشجو کنسرو آتوار در رشته پیانو آشنا می‌شود و به دعوت او به آپارتمانش می‌رود «ناتاشا» از پدر مطلقه‌اش، «ایگور» (کستر) که با محبوبه‌اش، «ایو» (بنت) سرگرم است دلخوشی ندارد و گمان می‌کند«ایو» یک یادگار خانوادگی را دزدیده است. «ایگور» از آنان دعوت می‌کنند تا آخر هفته به ویلایش به فونتر بلو بروند. آنجا رفتار تند «ناتاشا» باعث می‌شود «ایو» آنان را ترک کنند و خود «تاناشا» هم با دوستش، «ویلیام» که یکدفعه‌ سرکله‌اش پیدا شده‌ می‌رود. ژان و «ایگور» از کششی که به هم یافته‌اند سخن می‌گویند. در بازگشت به پاریس «ژان»، «ناتاشا» را متهم می‌کند که نقشه‌ائی برای خلاصی از شر «ایو» و نزدیک کردن «ژان» به «ایگور» بوده ولی «ناتاشا» او را متقاعد می‌کند که این‌طور نیست. آنان آشتی می‌کنند و «ژان» تصمیم می‌گیرد سراغ دوستش که به پاریس برگشته برود...
* نخستین قسمت از یک مجموعه فیلم رومر، به‌عنوان «قصه‌های چهار فصل» این کمدی خونسردانه و هوشمندانه رفتارها، کارگردان نامدار فرانسوی را در قلمروی آشنایش نشان می‌دهد: بازی‌های گوناگون میان عقل و احساس. مایه‌ها و تکنیک‌های رومر چنان آشنا است که ممکن است هواس تماشاگر را از بیم و بم‌های رفتارها و احساس‌های شخصیت‌هایش منحرف کنند، در حالی که همین‌ها افسون و فیلم را تشکیل می‌دهند. ضمن اینکه رومر رابطه‌ائی اورگانیک میان صحنه‌ها و مکان‌هائی که در آن می‌گذرند، برقرار می‌کنند. پرسش فیلم‌های رومر اینبار برای «ژان» مطرح است: آیا او به پدر دوست تازه یافته‌اش دل باخته‌ است یا این توهمی بیش نیست!‌