پلی روی آب گل آلود

مولکولهای ساخته شده از اتمهای اکسیژن دشوارتر از مولکولهای تشکیل شده از اتمهای کربن یا سیلیسیم, در چمدان مرتب می شوند. این امر به این دلیل است که اتمهای اکسیژن به جای چهار پیوند, فقط دو پیوند تشکیل می دهند. ولی طبیعت در این باره که چگونه مولکولهای آب را کنار هم قرار دهد, با برآمدن از عهده ی احاطه کردن هر یک از آنها با چهار همسایه, اعجاز خارق العاده ی خود را در امر ساخت, یک بار دیگر به ثبوت رسانده است. اتمهای هیدروژن که به اتمهای اکسیژن بپیوندند, خاصیت ویژه ای کسب می کنند, آن معجزه ثمره ی این خاصیت است. چنین اتمهای هیدروژنی می توانند خود را به اتمهای اکسیژن متعلق به مولکولهای مجاور برسانند و پیوند نه چندان محکم دیگری به وجود آورند. لیکن این پیوند نه چندان محکم آن قدر توانایی دارد که به عنوان پل مفیدی بین دو اتم اکسیژن مورد استفاده قرار گیرد. به این ترتیب, هر مولکول آب با چهار مولکول دیگر آب, متصل می شود. یک قالب یخ, از تعداد بی شماری مولکولهای آب تشکیل یافته است که با این پلهای هیدروژنی به یکدیگر متصل شده اند, ولی این ساختار, پایداری چندانی ندارد. محتوای این چمدان بخصوص, ترد و شکننده اند. پلهای هیدروژنی, با اندک گرمایی می شکنند. بعضی از مولکولهای آب, اول, قرار و ثبات خود را از دست می دهند و بعد از هم می گسلند. بدینسان یخ ذوب می شود. کوچکترین تغییر در مولکول باعث شکستن چند پل ضعیف هیدروژنی می گردد و این یعنی حادثه ای بزرگ در زندگی بشر: برف و یخ ذوب شده و بهار فرا می رسد.

منبع : مرکز آموزش فرزانگان قم